NACHT
poëzie
4.0 met 1 stemmen 
588
588Muisstil daalt de nacht op aarde
dooft elk al te scherp geluid.
Vlakt de lijnen, diept de schaduw,
veegt de verven alle uit.
Schikt de sterren aan de hemel
tot geen donker plekje rest,
Laat een schemering op het water
en een glans in 't verre West.
Dan rust ze uit en mijmert stille,
zalig in haar zachte glans
En hoe stiller 't wordt,…
Bezig met laden