Het ging niet meer
wij bezweken beiden
onder jouw situatie
ik kon je niet helpen
je begreep mij niet meer
daarom bleef je niet thuis
dat was moeilijk
gaf mij een schuldgevoel
en jou veel verdriet
je bent er niet meer
daarom zet ik
elke herinnering
elke emotie
op papier en overleef!
maar,
raak mijn wond niet aan.…
Stralend zat zij in de taxi
een buurman
op weg naar zijn werk
keek door het raampje
en knikte
jij, vroegen zijn ogen
ja, knikte ze terug,ik
ik ga trouwen vandaag
en daar ging ze
haar toekomst tegemoet
ze voelde zich gelukkig
19 Juni 1957
Nu zit ze in haar stoel
en denkt;
er is zoveel gebeurd
de haren zijn van blond
naar grijs verkleurd…
Hoe hij daar zat
in de kamer
die zijn huis werd
ongelukkig
uitzichtloos
dood wilde
en niet los kon laten
soms nog begreep
maar zich niet begrepen voelde
gaat het wat beter?
vroeg men aan mij
die wist
en niet kon helpen
zih afvroeg
hoe lang nog
voor hem, voor mij
voor ons allemaal
op 6 Oktober
was het voorbij!…
288
Bezig met laden