Zweven...
netgedicht
Ik zweef hoog in de lucht,
toch sta ik met mijn voeten op de grond.
Raar eigenlijk, dat zweven.
Ik kan vanuit de hoogte alles overzien,
toch loop ik over de aarde
als een klein wezen.
Het voelt of niemand zich van mij bewust is.
Tussen de mensen voel ik me nog steeds alleen.
Toch kan ik wel genieten
van het leven en van iedereen.…