ik geef geen zier
om het natuurlijk ontvouwen
van vrouwen in de morgen
medusa is er niks bij
maar bij haar sterft zelfs
de morgenzon die
aan mijn zijde schijnend
uit haar ogen herrijst…
Je trekt een spoor van lente
Je bent een dansende menigte
Je won de zon en geeft nu licht
Kus me tot ik stik, lief
Hou mijn adem in
Buig me langzaam om je heen
En draag me tot ik slaap
Leg me neer in wolken
Los er samen met me op
Leg me neer in wolken
Kom er samen met me om…
Ik lig en jij bij mij
Wij zijn eenvoudig waar
We liggen waar om waar te zijn
Je vleit je in mijn zij
We liggen draagbaar
Opgevouwen in het licht
We liggen licht om waar te zijn
En ik verdwijn maar
Goed gestemd kom ik in waarheid om
In de feitelijkheid van jou en mij
In variaties op de tijd
In de variaties op werkelijkheid…