Minuut tot minuut
in al die dagen gaan ze zo
hopeloos langzaam voorbij
als een bijna opgebrande kaars
met een lont zo zwart
van al de tegenslagen wacht ik
wacht ik rustig op de volgende
minuut
waarin jouw gezicht even
zal oplichten door iedereen heen
en mij al nee schuddend met je hoofd
de boodschap kort overbrengt
er is nog geen licht…
het is weer zoals vroeger, zie je
alles valt weer terug
zolang deze twee personen bestaan
die op een dag elkaars gezicht zagen
en zich toen niet realiseerden dat zij,
toen nog zo verschillend, eens
zich zo erg zouden geven aan elkaar
niet eens, maar zoveel keer
zolang deze wereld voor ons bestaat
zullen wij zo af en toe elkaars naam
nog…
1.686
Bezig met laden