Alle inzendingen van Verfaillie ed

TOEKOMST In zijn toekomst gaat ieder individu dood. HEDEN In zijn heden verstrooit ieder individu zijn leven. VERLEDEN In zijn verleden vragen heden en toekomst om leven.…

Ik zag twee beren broodjes smeren het was geen wonder het was genetische manipulatie…

hoeveel zijn er die HUN gevoelens mens ZIJN driften op-geven voor een onbestaande zekerheid onbestaand PRIJZEN een blinkend goddeloos KLOEK RAS-PAARD goddeloos uitdagend…

de dichter schrijver wel eens als wereldverbeteraar geroemd pleegde bacchanalen in woorden geschriften verhalen maar iedereen die een joint prefereerde werd door zijn woord in de vunzige Vlaamse kerkers geslagen gefolterd zelfs vermoord zijn hersenen drijvend in alcohol dreven hem steeds verder tot ter dood als de beroemde…

een man een eikeltje lang zijn lichaam was zeer depressief zijn lichaam schreeuwde stop met klussen je deed het al veel te lang maar gedreven door de leuze “arbeit macht frei” zeiden zijn ouders gesteund door de plaatselijke arts meer werken dat moet je doen ze dreven hem verder daar waar mensen die vermoeid en verslagen…

ik laat me draven door de dag gedreven door een woord, een lach stuiterend struikelend ga ik soms overstag luistrend fluitend door de dag ontroerd nimmer beroerd soms ontroerd door een blote bast een bolster bruin bleek of oranje dan breek ik weer een garnaal zijn leven over mij laven vol genot…

dees morgen keek ik even naar het witte laken met poedersneeuw geweven de zon wellevend deed de fragiele dons wegwezen na luttele seconden zag ik een hond voorbij gezwegen waar is mijn bril gebleven? toen zag ik er was een gedicht geschreven koest liggen af…

lerend lezen zoekend in boeken wegwijs staren toeval hinderend weg kwijt wegkwijnend in niet één boek…

ze was niet de aan het bed sprookjes lezende moeder ze was meer de leeuwin die haar welpen hartstochtelijk beschermt daardoor was voor mij de wereld veroveren in blijdschap zeer gerust wat naïef misschien zonder angst voor de mens een rust toen mijn puberbloed mij naar weidse vlakten deed verlangen toen werd zij…

karel appel zoals iedere Co br A wilde schilderen als een kind d oor het falen hem gezien in de tweede wereld oorlog van de volwassen mens want wie kan ervaren de gruwel toen aanvaard…

ieder ontmoeting een nieuw avontuur iedere lippen een andere smaak hoe leuk op de drempel van mijn woonst iedere huid een andere kleur om aan te likken zijn spraak een ander gezoem uit een andere taal wat een geluk dit mogen beleven in mijn straat in mijn huis voor dat avontuur hoef ik niet meer te reizen mijlen gaan…

de natuur huilde vrijdag in Antwerpen de druppels liepen als tranen over ons heen kinderen en ouderparen iemand alleen onverstoord druppels liepen over onze huid zwart wit groen blauw roze oranje over onze wangen liep geen traan meer gestold we stapten stap voor stap alsof iedere stap de pijn kon verminderen alsof iedere stap…

die van morgen liggen in onze dromen verscholen de wind blaast er ons naar toe morgen wat een eeuwigheid kan wezen de eeuwigheid in ons dromen we hoeven niet te lopen zelf niet te gaan de toekomst met wat geluk is dicht bij ons vandaan…

de natuur huilde vrijdag in Antwerpen de druppels liepen als tranen over ons heen kinderen en ouderparen iemand alleen onverstoord druppels liepen over onze huid zwart wit groen blauw roze oranje over onze wangen liep geen traan meer gestold hoe schoon was die dag als kind liep ik gelukkig door de regen mijn ontstelde ouders…

Hoe kan ik pretenderen ......U Te kennen ontkennen Uw unieke zijn weigeren Te erkennen Uw geur Uw kleur Uw licht Uw uitstalling Uw unieke leven Iedere MENS die sterft Is een bibliotheek die verdwijnt Hoe kan ik die volledige bibliotheek kenen Als ik grootste gedeelte van mijn bibliotheek al vergeten ben Hoe…

ieder half uur wordt de stilte verschrikkelijk verbroken met een KNAL spat één mens stuk één land mijn mijn land betaald met onze handen…

ik zag ze staan de maan het was maar een halfje daar staat ze weer de maan nu een volle laat me omhoog takelen voeten boven zodat de maan mijn tenen kan masseren…

Rukkend aan zijn stuur. Over de eindstreep. Zich reppend achter. De officials. Recht de pot op. Hij at gisteren. Een kilo bonen.…