Toen ik met je over de kloof sprak
dacht jij dat het tussen ons was
jij luisterde half onder het zoeken
boven je mobieltje
maar het was de scheur tussen mijn kiezen
als je zo voortgaat zit je er wel nabij.…
Zij behoren aan de herfst
en grote vazen
met takken eikenblad
die ogen trekken
mijn tuin sterft reeds af
accepteert geen chrysanten
behalve dan de afvalbak
als ook zij gestorven zijn…
Jouw knuffelbare ochtendlicht
overweldigt mij
en ik kus jouw zacht gelaat
kom mijn droom
wakker mij met liefde
welk als een aura
ook de mijne omringt
zodat ik duizelig de dag aanga
met liefkozingen
in de hoop dat hardheid
van het dagelijks leven
mij voor even in een zucht ontglipt…
148
Bezig met laden