Een glimlach
een grapje
een beetje
een stukje
Woordjes lief
een kusje
een knuffel
stukje bij beetje
Dichterbij
nog even
een beetje
zo dichtbij
Een stukje
een beetje
stukje bij beetje
verloren…
Als op hoog niveau de bazen
ontsteken in bizarre drang,
het paradijs nochtans verlaten,
ontkenning is bewust in zwang.
Als water draalt langs kale ruiten,
de buitenwereld koud en bang,
laat gretig twijfel ampel varen
de weg van boven is te lang.…
De wereld krimpt ineen
als ik kijk in jouw ogen
en als ik je lippen proef
verdwijn ik zienderogen
Ik besta alleen nog maar
daar, waar je me raakt.
Alles is geconcentreerd,
alles is volmaakt.
Ik lig te rillen van genot,
ik kreun het zachtjes uit
als ik je haar voel vallen
en slepen op mijn huid.
Ik kom steeds dichter bij je
telkens…
Het kampvuur is een rustpunt
een waar ik snel weer weg wil
vonken trekken aan mijn ogen, lonken
duwen m'n wangen, uren, naar waar het fris is, weg.
Anderen praten heel timide
laten terloops de waarheid vallen
over hun helden serieus, of
grappig over corpsballen
Jij staat midden in het vuur, je schreeuwt
"Ik lach alleen als jij lacht"…
1.179
Bezig met laden