1774 resultaten.
Aan een pseudo-volksleider
poëzie
2.0 met 6 stemmen
1.691 Gij zijt een bruut en absoluut genieter
Van 't heerlijk Leven, waar het zich maar aanbood,
Maar zoudt gij even willen worden schaamrood
Omdat gij zijt bruut, absoluut verniet'ger
Van al het echte dat naar u zich saamgooit
Tot één groot mens-zijn, niet om te verdriet'gen
Uw zwak, klein zelf, maar om u te verniet'gen
U, mens, die…
Strand
gedicht
4.0 met 4 stemmen
3.864 Een zandstraal wind in de rug,
ergens tussen de badweg en Het Hon
het strand een aftelrijm van palen.
Waar de zee nog dun is als een pink
rollen strandlopertjes als biljartballen
over het laken van het water,
overrompeld soms door zeeschuim.
En waar het duin verzandt
Ontstaan om wrakhout, flessen, banden,
nieuwe duinen, niet hoger dan mijn…
Huilen is gezond
gedicht
3.0 met 260 stemmen
77.252 Leg nu die krant maar even neer,
echt lezen doe je toch niet meer,
huil nou maar even.
Ja, tegen iemands lichaam aan
zou dat natuurlijk beter gaan,
maar huil nou even.
Dat jij de enige niet bent,
dat is een troost die je al kent,
dus huil maar even.
Een ander troosten voor verdriet
dat kan ook niet, dat kan ook niet,
maar huil toch even…
Tegen de weemoed
gedicht
3.0 met 32 stemmen
16.385 Een karavaan voddenmannen
trekt al dagen klagend
langs het raam. Jaargetij
van stafrijm. De krant
die uit de schemering
de gang inglijdt is klam.
Commentaren vragen aandacht
voor de dodo, en je weet:
het is oktober. Valt een spin
het afwaswater in. Najaar,
vuurtje in de nevel, slaapje
van de luiheid, de wereld
wordt weer één, zelfs de spreeuwen…
DE DRUKPERS
poëzie
4.0 met 8 stemmen
2.484 Thou god of our idolatry, the Press! [Cowper]
Wat zeg ik thans van d'Afgod dezer dagen,
De Drukpers, bron van onopnoembre plagen? -
De zege van Geweten, Vrijheid, Recht,
Is mooglijk door haar invloed eens beslecht;
Doch bozer plaag dan Faroos Rijk bezwaarde
Maakt thans door haar een Helpoel…
Ik weet heel goed, dat ge, in 't diepst van uw wezen
poëzie
2.0 met 8 stemmen
2.370 Ik weet heel goed, dat ge, in 't diepst van uw wezen,
Mij met een koele vergetelheid haat,
En dat, wat ik zing, als gij 't leest, u gaat
Als een sombre windvlaag voorbij, gerezen
Uit verre streken, waar zeer lang voor dezen
Gij mooglijk getoefd hebt, maar waar nu staat
Geen enkle gedachte uwer ziel meer, kwaad
Dat nog dat Verleên een Toekomst…
gebedje
poëzie
3.0 met 9 stemmen
1.568 Och Here, kan 't Uw wille
Wezen, laat ons stille
Voor u zijn.
Misschien zou de pijn
Die in ons als wijn
Woelt , dan stille zijn.
Och, even,
Aan onszelf ontheven,
Och, even
Zich in U te begeven.…
Het mechanisme van de inspiratie
gedicht
3.0 met 10 stemmen
6.402 Met toevallig gekozen woorden
schrijft hij een gedicht
dat handelt over een droom
waarin hij zelf optreedt
als de glorieuze uitvinder
van een vreemde machine
die dromen voortbrengt
waarin hij voorkomt
schrijvend aan een gedicht
waarin hij
met toevallig gekozen woorden
handelt over een droom
waarin hij zelf optreedt
als de glorieuze uitvinder…
Zoals daar ginds, aan stille blauwe lucht
poëzie
3.0 met 88 stemmen
31.900 Zoals daar ginds, aan stille blauwe lucht,
Zilveren-zacht, de half-ontloken maan
Bloeit als een vreemde bloesem zonder vrucht,
Wier bleke bladen aan de kim vergaan, -
Zó zag ik eens, in wonder-zoet genucht,
Uw half-verhulde beelt'nis voor mij staan, -
Dán, met een zachte glimlach en een zucht,
Voor mijn verwonderde…
MIJN ZOON, GEEF MIJ UW HART
poëzie
3.0 met 13 stemmen
3.298 De zomernacht werd zwart,
Toen, zacht en duidlijk klonk er
Een klare stem door ‘t donker:
Mijn zoon, geef Mij uw hart!
Ik aarzelde... verward...
Was het de wind die zoefde?
En weer zei, maar bedroefder,
De stem: geef Mij uw hart!
Ik wrong mij op de grond,
Tot ik de woorden vond:
Heer, ‘t moet door U genomen!
En nog eens overviel…
Dikke Dinges R.I.P.
gedicht
4.0 met 5 stemmen
7.616 Dikke Dinges was verscheiden,
in zijn Heer en litjemaux,
de professor kwam en zeide:
`Hum, Hum, Hum, ...' en liet het zo.
Doodkist werd besteld, gemeten,
afgebiesd met plint en lat.
die, met zillever besmeten,
krap, fataal en poenig zat.
Zeven bidders wiegewankten
in d'r grafgezanten vlijt
met de kostbaar ingeplankte
vieze dikke dooiigheid…
Aan een verouderend Meisje.
poëzie
3.0 met 18 stemmen
2.579 Naar Ausonius.
’k Zei duizendmaal, Lycoor, de tijd gaat vliegend om:
Besteed uw jeugd, ’t is tijd; haast naakt ons de ouderdom.
Vergeefs! gij loecht mij uit. Nu sloop om wollen sokken
De grijsheid ons op ’t lijf, en jeugd en bloei vertrokken.
Thans spijt u, dat ge een perk, u voor ’t genot vergund,
En achtloos doorgesleurd, niet weer herroepen…
De zee
gedicht
3.0 met 24 stemmen
14.421 Wat een machtig en woelerig deinen
van baar op baar,
bruisend opstaand en bruisend verdwijnend
over elkaar.
De stemklank der mensen die zingen
maakt mij zo wrang;
van verouderde krachtloze dingen
spreekt mij hun zang.
Doe uw geesten mij bouwen een woning
diep in uw schoot,
waar ik zingen zal als barenkoning
tot mijne dood.…
De vermoeide tot zijn bibliotheek
poëzie
3.0 met 17 stemmen
4.920 Havens van schoonheid, woonplaatsen der wijzen,
Eenzame baaien, steden dichtbevolkt,
Zonnewoestijnen, poolland zwaar onbewolkt,
Hoogvlakte en diepzee, doel van jeugd en grijzen,
Heelal door mensenhand moeizaam gemaakt,
Chaos, geordend en tezaam gebonden,
Naar wetten, overtreden en geschonden,
Geheel en deel der schepping nooit gestaakt,…
AVOND-SCHOOL
poëzie
4.0 met 3 stemmen
1.176 Een enkle lamp werpt zijn armzalig geel-
Koperen schijnsel langs de kale muren.
Met wijd geopende oogen zitten heel
Scherp jonens naar het verre bord te turen.
Stoffige lege banken, waarop veel
Inktvlekken en ingesneden figuren
Werpen hun schaûwen langs de doffe deel,
Gesleten door het schuiflend voeten-schuren.
De jongens rammlen met hun…
Pinksteren
poëzie
3.0 met 14 stemmen
2.730 O Geest, toen Gij ternederkwaamt
En voor hun oog gestalte naamt,
Doorzonk de hemel ademloos
Een stille witte vlammenhoos.
Boven hun lichaams donkre zuil
Verscheen een zacht bewogen tuil
Van licht, en glinsterende gleed
Het neder langs hun schamel kleed.
Hun mengelmoes van woorden vaal
Klonk ieder als zijn moedertaal.
In mensenwoord, op…
In de tuin
poëzie
3.0 met 14 stemmen
2.247 Gelderse rozen met hun koele
Ballen lichten de hemel toe.
Seringen waaien paarse zoele
Geurige schaduwen, gril en moe.
Aan tengre boompjes, haast nog schuil,
De witte zuiverheid der rozen;
Midden in hun half open tuil
Besluiten zij hun schuchter blozen.
In de doorgonsde donkerheid
Van 't honinggeurende prieel
Is 't zoet te toeven voor…
Gij zijt niet slecht geweest
poëzie
3.0 met 18 stemmen
2.515 Gij zijt niet slecht geweest: gij waart slechts zwak,
Om niet in Mij te g'loven, die u liefde.
Gij waart een kind, dat àl zijn speelgoed brak,
Wanneer het langer niet zijn speelgoed b'liefde.
O, kind.... IK wàs geen kind! IK ben 't, die kliefde
Dit mijn schoon hoofd, zo sterk eens, tháns zo wrak,
Omdat ik niet met mijne grote Liefde
Alleen…
Poëzy
poëzie
3.0 met 22 stemmen
7.008 Wat geeft de Dichter roem? Wat leven aan zijn schriften?
Wat voert zijn naam, zijn werk, naar 't late Nageslacht?
Is 't schildren der Natuur? Is 't prikklen van de driften?
Is 't trots gezwollen toon, waar hij die roem van wacht?
Neen, 't is gevoeligheid: 't is diep en waar gevoelen,
En dit der ziel ontstort in kracht van zuivre taal;
Niet…
New York City
gedicht
3.0 met 17 stemmen
9.332 Er brak plots brand uit
in het Museum van Moderne Kunst.
Ben Shahn, Robert Moterwell en Man Ray
dienden haastig van de muur gehaakt
en weggebracht. Ik keek toe,
de handen rustig in de zakken.
Heimelijk legde ik de eerste steen
van het UNO-gebouw (1949).
Buiten, in de zon van 5th Avenue
liep een meisje uit Californie,
ik telde haar zomersproeten…
Haarlem VI
poëzie
2.0 met 8 stemmen
2.391 O aangezicht zo licht en stil,
Een goudenregen in April,
In gure tijd voorzegt gij zomer.
Gij hebt mijn dagen rijk gemaakt.
Ik, door uw goedheid aangeraakt,
Werd tot een godgeslagen dromer.
En dacht gij, dat ik u vergat,
Voor schoon gelaat in schone stad,
Belust verboden buit te werven?
Uw wezen wies zó door mij heen
Als klimopwortels door…
O dit ontroeren om een klein gezicht
poëzie
4.0 met 2 stemmen
877 O dit ontroeren om een klein gezicht,
vredig en goed, onder donkre haren,
bruin met goudglans, die de zware
streling der handen doet trillen in ‘t licht.
Het zoel aandringen van dit gevoelen
drijft tot het staamlen van huiverblode
woorden, die ‘t snelle stromen van node
hebben, en vrezen hun eigen bedoelen,
en stokken… en er is enkel een…
De menschen dóen, maar weten niet waaróm
poëzie
4.0 met 3 stemmen
2.469 De mensen dóen, maar weten niet waaróm
Zij doen, en zitte' in hun eentjes te wegen,
Hoe zij het meeste van het leven kregen,
't Leven dat langs hen gaat en ziet niet om, -
Hopen en haken of er níet wat kom,
Voelen hun hartjes van blijdschap bewegen,
Stil in hun lekkere bedjes gelegen.....
Maar áls 't wat geeft, dan houden zij zich…
Vel over vel
gedicht
3.0 met 6 stemmen
3.538 kortstondig de kinderen die spelevaren op de vijver
schoorvoetend gaat het volk voorbij
een monitor toont iets afwijkends
iemand zucht – kucht
twee vrouwen twijfelen over de aankoop
van een bundel
'steek je hand onder een bladzijde en je schrikt
je ziet de poriën in je huid
zó dun is het papier'…
Homo Sum II
poëzie
3.0 met 17 stemmen
3.486 Ik ben de Dúivel-god dier grúwbre oorkónde,
't Vervlóekte Boék van laffe deémoed, klein,
Die loert, die loert, koud-donker, donker-rein,
Of Hij die ménsjes niet verdérven kónde.
Ook Hij droeg fier, op 't lijf vol eeuw'ge pijn,
Eén matelóze, toégeschroeide wonde,
Dat alles had zó anders kunnen zijn. -
Zijn Zijn.... Mysterie, maar zijn…
De sterfling zoekt
poëzie
3.0 met 9 stemmen
2.639 De sterfling zoekt—in 't eenzaam-zoekend zwerven
Naar 't licht, dat hel uit min'lijke ogen schiet,
De zilv'ren toon, die van twee lippen vliet,—
Een schijn der eeuwige schoonheid te verwerven.
Wee, wie die snel-gewiekte schaduw derven,
Geen menslijk woord, dat troost in 't hart hun giet,
Heil wie haar wint, die wenen langer niet,
Maar…
Liefde, is er geen ander pad?...
poëzie
4.0 met 6 stemmen
1.799 Liefde, is er geen ander pad,
Dan door leed tot u te komen?
Hebt gij nooit een hart tot u genomen,
Dat zijn bitterheid nog niet geleden had?
Moet een elk de vuren vlam
Uwer heilgenade zengen?
Kunt gij die slechts in uw hemel brengen,
Die gebrijzeld en gebroken tot u kwam?
Gij verscheurt, en gij geneest
De oude breuk met verse wonden,
Gij…
Op een blind geboren maar uitstekend schoon kind.
poëzie
3.0 met 1 stemmen
2.556 Onthield u 't Lot, bevallig wicht,
Bij zo veel schoons het zonnelicht,
't Was niet uit wrok, maar medelijden.
Het maakte u, als Cupido, blind;
Maar 't wilde, o albekorend kind,
U voor Narcissus' ramp bevrijden.
1795…
Nieuwbouw
gedicht
3.0 met 18 stemmen
7.470 Zwevend achter de ruit
zijn wij in onze slaapkamer
vissen in lamplichtwater,
kleden ons schichtig uit.
Betasten angstig het lichaam,
buiken, ruggen en benen:
nog niets gebeurd. Behoedzaam
durven wij ons weer te kleden.
Op een avond, vroeger of later,
als we ons lichaam zien
is het zover: vinnen, water-
vingers. De eerste kieuw.
---…
De naam
poëzie
3.0 met 7 stemmen
2.250 Ze heten Jan, en Klaas, en Ko,
Hun burgernaam maakt hen verlegen,
Die glimt en geurt u muffig tegen
Gelijk een appel uit het stro.
Geboorte, trouw en overlijden
Zien ’t plechtige familiestuk.
Dan stellen zij het weer terzijde,
Blij met hun alledaags geluk.
En merkt de buurt iets in hun wezen,
Dat haar mishaagde of geviel,
Dan noemt zij…