1774 resultaten.
O dit ontroeren om een klein gezicht
poëzie
4.0 met 2 stemmen
810 O dit ontroeren om een klein gezicht,
vredig en goed, onder donkre haren,
bruin met goudglans, die de zware
streling der handen doet trillen in ‘t licht.
Het zoel aandringen van dit gevoelen
drijft tot het staamlen van huiverblode
woorden, die ‘t snelle stromen van node
hebben, en vrezen hun eigen bedoelen,
en stokken… en er is enkel een…
De menschen dóen, maar weten niet waaróm
poëzie
4.0 met 3 stemmen
2.289 De mensen dóen, maar weten niet waaróm
Zij doen, en zitte' in hun eentjes te wegen,
Hoe zij het meeste van het leven kregen,
't Leven dat langs hen gaat en ziet niet om, -
Hopen en haken of er níet wat kom,
Voelen hun hartjes van blijdschap bewegen,
Stil in hun lekkere bedjes gelegen.....
Maar áls 't wat geeft, dan houden zij zich…
Vel over vel
gedicht
3.0 met 6 stemmen
3.400 kortstondig de kinderen die spelevaren op de vijver
schoorvoetend gaat het volk voorbij
een monitor toont iets afwijkends
iemand zucht – kucht
twee vrouwen twijfelen over de aankoop
van een bundel
'steek je hand onder een bladzijde en je schrikt
je ziet de poriën in je huid
zó dun is het papier'…
Homo Sum II
poëzie
3.0 met 17 stemmen
3.407 Ik ben de Dúivel-god dier grúwbre oorkónde,
't Vervlóekte Boék van laffe deémoed, klein,
Die loert, die loert, koud-donker, donker-rein,
Of Hij die ménsjes niet verdérven kónde.
Ook Hij droeg fier, op 't lijf vol eeuw'ge pijn,
Eén matelóze, toégeschroeide wonde,
Dat alles had zó anders kunnen zijn. -
Zijn Zijn.... Mysterie, maar zijn…
De sterfling zoekt
poëzie
3.0 met 9 stemmen
2.557 De sterfling zoekt—in 't eenzaam-zoekend zwerven
Naar 't licht, dat hel uit min'lijke ogen schiet,
De zilv'ren toon, die van twee lippen vliet,—
Een schijn der eeuwige schoonheid te verwerven.
Wee, wie die snel-gewiekte schaduw derven,
Geen menslijk woord, dat troost in 't hart hun giet,
Heil wie haar wint, die wenen langer niet,
Maar…
Liefde, is er geen ander pad?...
poëzie
4.0 met 6 stemmen
1.746 Liefde, is er geen ander pad,
Dan door leed tot u te komen?
Hebt gij nooit een hart tot u genomen,
Dat zijn bitterheid nog niet geleden had?
Moet een elk de vuren vlam
Uwer heilgenade zengen?
Kunt gij die slechts in uw hemel brengen,
Die gebrijzeld en gebroken tot u kwam?
Gij verscheurt, en gij geneest
De oude breuk met verse wonden,
Gij…
Op een blind geboren maar uitstekend schoon kind.
poëzie
3.0 met 1 stemmen
2.411 Onthield u 't Lot, bevallig wicht,
Bij zo veel schoons het zonnelicht,
't Was niet uit wrok, maar medelijden.
Het maakte u, als Cupido, blind;
Maar 't wilde, o albekorend kind,
U voor Narcissus' ramp bevrijden.
1795…
Nieuwbouw
gedicht
3.0 met 18 stemmen
7.365 Zwevend achter de ruit
zijn wij in onze slaapkamer
vissen in lamplichtwater,
kleden ons schichtig uit.
Betasten angstig het lichaam,
buiken, ruggen en benen:
nog niets gebeurd. Behoedzaam
durven wij ons weer te kleden.
Op een avond, vroeger of later,
als we ons lichaam zien
is het zover: vinnen, water-
vingers. De eerste kieuw.
---…
De naam
poëzie
3.0 met 7 stemmen
2.219 Ze heten Jan, en Klaas, en Ko,
Hun burgernaam maakt hen verlegen,
Die glimt en geurt u muffig tegen
Gelijk een appel uit het stro.
Geboorte, trouw en overlijden
Zien ’t plechtige familiestuk.
Dan stellen zij het weer terzijde,
Blij met hun alledaags geluk.
En merkt de buurt iets in hun wezen,
Dat haar mishaagde of geviel,
Dan noemt zij…
Moeders handen
gedicht
3.0 met 224 stemmen
59.372 Je hebt het brood gesmeerd,
onze kleren gekeerd,
ons het pannetje toegeschoven
en de sokken gestopt
en ons ondergestopt...
allemaal met je handen.
Hebt de melk afgedekt
en ons toffees verstrekt
en kranten de wijk rondgedragen,
hebt geschild en versteld
en de hemden geteld...
allemaal met je handen.
Hebt ons menigmaal
ook het warme onthaal…
Als de lichtjes doven
gedicht
3.0 met 688 stemmen
117.027 Op een slagveld klonk een stem,
was van ver te horen,
zong dat er in Bethlehem
een kindje was geboren.
In die nacht zo stil en groot
zwegen de kanonnen,
die zijn bij het morgenrood
toch opnieuw begonnen.
Kerstmis lijkt ons keer op keer
vrede te beloven,
maar kanonnen dreunen weer,
als de lichtjes doven.
Donkere Zuidafrikaan,…
Troostlied voor wie met Kerst alleen zijn
gedicht
4.0 met 29 stemmen
27.182 Wees niet zo bang voor Kerst. Het zijn twee dagen,
dat is niet meer dan achtenveertig uur,
En uren, het ene vlug, het andere trager,
uren vervliegen op den duur.
Raak niet verloren in herinneringen,
wees toch een beetje wijzer deze keer.
Zing maar van "Stille Nacht" als je kunt zingen,
want stil zal het zijn, die nachten. Zeer.
Zing in…
Een jongen krijgt een meisjesbrief
gedicht
4.0 met 59 stemmen
27.158 Ik wist al wat voor brief het was
voordat ik maar een woordje las
van wat er stond:
een jongenshandschrift is altijd
zo hoekig als de puberteit,
meisjes zijn rond.
Handschrift met meer betekenis
dan alles wat de inhoud is
van deze brief:
de letters, krullerig en fijn,
ze zeggen: 'k Wil je meisje zijn,
ik heb je lief.'
Ik heb vandaag…
Rust
poëzie
4.0 met 5 stemmen
2.097 Geen smijdig goud of elpenbeen,
Geen zuilbalk, verr' in 't West gesneên,
Bewelft mijn kamers en portalen.
Geen zijden val- of plooigordijn
Onttrekt mijn oog de zonneschijn
In slaapsalet of etenszalen.
'k Heb Hessens schatkist, met het bloed
Van menslijk slachtvee aangevoed,
Noch Fredriks spaarpot leeggeplonderd;
En voer in 't…
Het Menselijk Leven
poëzie
4.0 met 3 stemmen
1.369 ‘Helaas! helaas! hoe vlieden onze dagen,
Hoe spoedt zich ieder uur met onze luister heen!
Hoe flauwe vreugd, hoe bittre plagen,
Hoe min vermaak, hoe veel geween!
O dierbaar perk van drie tot zeven jaren,
Als ieder voorwerp 't oog bekoort, het harte streelt:
Och, of ze zonder einde waren,
Als alles lacht, als alles speelt!
Beminlijk…
Het lied van Mustafa
gedicht
3.0 met 124 stemmen
28.731 Het huis waar ik woon, heeft wel erg dunne muren
en we wonen te dicht op een kluit.
Dus een klein beetje herrie geeft ruzie met de buren
en zo’n ruzie maakt dan ook weer geluid.
Men wil in dit land dat we heel anders leven,
ook al zijn we hier soms nog maar kort.
Maar mijn oom in Marokko heeft laatst nog geschreven
dat ik veel te Nederlands…
HET TABAKROKEN
poëzie
3.0 met 17 stemmen
2.414 Die heb met Godvergeten hand
Zijns grijze vaders nek gebroken,
Die 't eerst dat heilloos stinkend roken
Heeft ingevoerd in 't Vaderland.
Hij gaf 't verachtlijk wormgebroedsel
Der laffe en vuile luiheid, voedsel
In breinbedwelmings toverrust:
Hij was 't die de vlijt en spierkracht doofde,
En …
Huizen in de binnenstad
gedicht
3.0 met 47 stemmen
19.150 Die huizen in de binnenstad,
waarvan je eens de sleutel had.
Elk wonen voel je als voorgoed,
totdat je toch verhuizen moet.
Je naambord bij een andere bel
en na wat weken went het wel.
Je treft je oude huizen aan
en kunt er niet naar binnen gaan.
Ze staan er nog precies als toen
hun huiselijke plicht te doen.
Ondanks de reuma in…
Op doorreis door Vlaanderen
gedicht
3.0 met 22 stemmen
13.840 Ach mijn vrouw wil naar Zuid-Frankrijk
voor vakantie en vertier.
Daarom rijdt ze nu door Vlaanderen
en ik ben haar passagier.
Meid, waarom zo ver gereden,
waarom blijven we niet hier,
waarom blijven we niet in Vlaanderen
met zijn duizend soorten bier?
Hier zijn middeleeuwse steden,
majesteitelijk en fier,
hier schiep Breughel zijn taferelen…
Toen strekte gij Uw handen uit
poëzie
3.0 met 12 stemmen
1.945 Toen strekte Gij Uw handen uit
En nam mij, als een vrouw een luit,
Die zij met met zachte hand betokkelt.
Mijn ziel brak open in geluid.…
Straks zong ik trotse dingen
poëzie
3.0 met 36 stemmen
3.811 Straks zong ik trotse dingen
Van mensen-pracht en -gloed...
Nú kan ik niets meer zingen
Dan dat ik sterven moet.
O, éénmaal nog te wenen!...
Als men gestorven is,
Dan gaan de mensen henen,
En mee de droefenis...
Dan lachen en dan praten
Zij weder, als van ouds...
Vér van de drukke straten,
Daar ligt alleen iets kouds.…
De geranium
poëzie
3.0 met 16 stemmen
2.229 Hier is zij opgegroeid en groot
Geworden, voor het smalle raam.
Zij heeft geen afkomst en geen naam.
Zij is alleen maar schoon en rood.
Fier laat zij in haar forse schoot
De tintelende bloemen staan,
En heft onttakeld en ontdaan,
De tuil nog, pralend met zijn dood.
Zij kent alleen dit vreemd bestaan
Van groeien en te gronde gaan
Tezelfder…
Zomeravond
gedicht
3.0 met 106 stemmen
47.502 (Naar het Portugees)
Kindje, slaap maar, kindje,
't was ook zo warm deze dag.
In de schemer
zit nu een kleine egel
met zijn mooie stekels
eenzaam in het gras.
Het gras wacht op regen.
Geen takje beweegt er.
Luister naar de merel,
hoog op ons dak.
Avond vol verlangen.
De maan maakt zich klaar voor de nacht.
In de avondschemer
komt…
De voortplanting
poëzie
4.0 met 6 stemmen
1.991 Ik trouwde een vrouw, en kocht mij vele vrouwen.
Voor ik verouder wil ik zonen winnen.
Zaads overvloed geeft overvloedig vrucht.
Doet zo de rijke niet die veld aan akker
schakelt en 't grote goed met goed groot graan
Bezaait, en rijst en goede bomen plant?
Zaad is het kostelijk bezit des mans.
Veel zaad bezitten is veel zonen hebben.
Zaaien…
Twee liedekens.
poëzie
4.0 met 4 stemmen
4.539 I. Morgen.
Goede morgen!
Alle de vogeltjes zingen al - hoort!
Jubelend dragen ze 't overal voort:
Goede morgen!
In de weide
Flonkert de dauw in de jeugdige staat;
Erica purpert in vreugdige praal
Op de heide.
In de bomen
Ruist er het liedje zo jong en zo oud,
Fluistert van alwie er zongen in 't woud,
Van hun dromen!
Kom dan…
Het Groninger Hogeland
poëzie
3.0 met 34 stemmen
4.766 I Het land
't Is alles eenvoud wat uw stoerheid sierde,
En alledaags bij werelds wufte pronk:
Het zwaatlend koren rond de heilge wierden,
Uw kolken waar kasteel en kerk in zonk;
Temidden graan en bontbebloemde weien,
Waar de gelatenheid zichzelf bedroomt,
De nuchtre pracht der rijke boerderijen
Met brede schuren tussen schraal geboomt'…
't Was niet het op- en neerslaan uwer ogen
poëzie
4.0 met 17 stemmen
3.331 't Was niet het op- en neerslaan uwer ogen,
't Was niet het heldre lachen van uw mond -
Ik weet niet, weet niet wat mijn lippen bond,
Toen gij daar zaat, het tere hoofd gebogen,
Dat hoofdje, als een bloeme, zacht bewogen
Op iedre adem van de ziel: ik vond,
Ik vónd geen woorden in die éne stond,
Dat ooit…
Kwatrijn
poëzie
3.0 met 9 stemmen
3.027 Zij slaan verrukt al mijn ellenden gade.
Laat, als een spons, hèn zwellen van het kwade.
Zij wachten ongeduldig op mijn dood.
Bed hèn op wormen en dek hèn met maden.…
Ruiter, paard en hond
poëzie
3.0 met 6 stemmen
1.513 De ene begeleidt, de andre draagt mij,
Tot mijn genoegen en in zware strijd.
Dit zijn bevredigingen en dit plaagt mij,
Want zij zijn roekloos aan mijn dienst gewijd:
Het paard! (ik voel mijn snelheid vertienvouden),
Dat man en lans, die mij belaagt, vertrapt.
De hond! die afgeeft wat hij graag wou houden,
Mijn handen lekt, naar de belagers…
Door één lief woordje zou zich laten winnen
poëzie
3.0 met 10 stemmen
4.506 Door één lief woordje zou zich laten winnen,
Door één gebaar of vriendlijke oog-opslag
Of door een luide open-heldre lach
Na veel gevlei's en zachtjes-aan zoet minnen
Ik, die droef-wachtend op des Levens tinnen
Melodieus zit klagend, naar de dag
Opstijgend glorieus, van wat eens mag
Bevredigen mijn ziel…