Alle inzendingen van Willem

Óh Jeruzalem, stel men vindt vandaag het Christusgraf; met de doorboorde stoffelijke resten van de gekruisigde wereldse zondaarsstraf. Óh Jeruzalem acht de wetenschap dan bewezen dat de Christus nimmer is herrezen? Dat de dood slechts mens kon zijn; gestorven bloed voor het aardse pijn. Of blijft het in het wereldse geloof beleven iets…

Aardbeien met slagroom. Fruitkoninkjes met een lach. Niet zomaar een traktatie, maar van eigen voorjaarsbodem met gezag. Kwaliteit gecontroleerd; op een boterham of een beschuit gedrapeerd. Zon zoete exclusiviteit voor iedereen. Rood rijp voor de smaak van het algemeen. Aardbeien met slagroom. Sportief met vrije slag. Op een tennis court…

Sommige situaties vragen om daadkracht; vragen om een sterke persoonlijkheid. Stevige schoenen worden niet altijd gedragen door een paar voeten zonder assertiviteit. Mondig moet men heden wel wezen; en zonder een vleugje brutaliteit, spannen de kuitspieren voor een moedige oratie, zwikken de enkels voor een te grote loslippigheid. Over…

Identiteiten op dreef. Gebrek eraan doet lijden. Leugens leven soms een leven lang. Halve waarheden doen vaak voortijdig scheiden. Eerlijkheid is een schoon streven. Maar wie durft zo zijn hart nog te geven. Als de basis voor een symbiose ook het sluitstuk kan zijn van de negatieve neurose. Dat gebroken niet langer in eerlijkheid gelooft…

Zolang de wereld draait en zij wordt door de mensheid bewoont; ast zij in een dag en wordt de zon in een jaar met een vaste ronde beloond. Kent zij haar schaduwzijde bij nacht; en bevindt zij zich aan haar lichtzijde als de zon haar zachtaardig toelacht. Schuint zij iets van stand vier keer per jaar naar de zon een seizoens verlies…

Wanneer het benauwt in Calais en je staat bij het leven in het krijt; en de meeuwen iets droefgeestigs overzweven van een mens op de vlucht voor zijn spijt; dan kun je beter laat dan nooit na het vele botsen; op zoek gaan naar nieuw geluk achter Dovers witte krijtrotsen. Aan Albions Zuidkust doemt tijdloos witte hoop omhoog, die nog nimmer…

Reis met mij door de tijd! Vlieg mee over de einder van het dagelijks lijden. Ontsnap aan wat knelt en nimmer bevrijdde. Vlieg mee op de vleugels van een gedroomde werkelijkheid. Ontwijk de schaduwen van een lang vervlogen tijd. Reis met mij door de tijd! Vlieg mee uit als een vogel aan de toekomst toegewijd. Kies nu voor wat slechts…

Pinksterblom, pinksterbruid; kom toch eens je huis uit. Versier je haren met pinksterbloemen. Laat je door de mannelijke dorpsjeugd zoenen. Bedel de liefde de dorpsstraat uit. Laat je verkiezen tot pinksterbruid. Pinksterblom, lila paars; over het groen verspreid je een lila waas. Geneeskrachtig leg je de ziel open, die aan de Pinkster essentie…

achter boerderijen weggedoken slingert de afgedankte buitendijk als groene sliert plots onderbroken door een vreemde kale plek waar zweet en vloek getijden deden springen waar groei van graan en biet de boeren deden zingen waar hun vruchten zwaar door handen van de knecht van wal in schip gedragen afgevoerd naar silo en fabriek…

Niet bij brood alleen verzetten dwergen bergen hoewel klein van stuk. Zichzelf negerend want hun waardevol geloof is Goddelijk geluk. Het is deze mens die met reden de rede uitdraagt met nadruk. Niet bij brood alleen voor het zout van de aarde dat heelt tot één stuk.…

Mensen willen zich overal voor verzekeren; er zeker van zijn dat er in hun leven geen onzekerheden meer bestaan. Zo willen zij van te voren zeker weten wat in geval van schade de onkosten zijn; en wanneer de verzekering tot uitkering dient over te gaan. Schadeverzekeringen, ziektekosten- verzekeringen en zekerheden voor rechtsbijstand…

Bevel is bevel gehoorzaamheid verzwakt het zelf beslissen. Een ervaring heeft geleerd dat de luisteraar soms de dood creëert. Die het luisteren tot dood in misdaad verpakt zonder vergissen. Bevel is bevel werpt een ongunstig licht waar het verleden leert.…

Waarom is deze nacht anders dan anderen, iets meer bedreigend? Waarom klimt de maan ver van de hartstocht steeds weer tot triestheid neigend? Waarom treurt een wilg zoals die nimmer heeft gedaan, geknakt en gebogen dreigend? Het antwoord waarom is niet zomaar te geven, moeilijk verkrijgend. Het antwoord waarom hapert bij melk wit…

Het zwemmen in een samenleving vol kwaad. Een haaibaai vol nijd. Een eenling ervaart dat vroeg of mogelijk laat er zeker eentje bijt. Want de wereld is vis met weinig ruggengraat die hakend splijt.…

'Maak mij los, appels en peren! Ook voor mijn bananen durf ik in te staan. Kwaad zult u nimmer eten, dames en heren! Laat ook de kersen in de marktkraam niet aan uw neus voorbij gaan!' 'Maak mij los en open uw beurzen en koop het fruit van het seizoen! Laat uw marktkoopman u adviseren en van dit lente goeds iets in uw boodschappentas doen…

De wapens zwijgen waar de doden spreken tegen rivaliteit. Niets kan met vuurkracht iets nieuws openbreken bij destructief beleid. Als de doden niet meer zwijgend berusten Beëindigt de strijd.…

Vrijheid kent vriendschap zoals een moeder haar kind kent verbonden en trouw. Vrijheid staat open voor wat niet instemt met het meerdere van jou. Vrijheid vlagt boven een land dat de waarde kent van moederland trouw. Vrijheid is lopen over de weg die begint met het hart van jou.…

Het ontwaken in vredestijd na vijf jaar oorlog. Een vlag van zijn ban bevrijd; kent zijn driekleur nog. Respectvol hangt hij ieder jaar half stok. Zwijgt de menigte zo rond de acht uur avondklok. Van hongertochten tot Zweedse broden. Een oorlog herdenkt zijn doden. Vier en vijf mei kent dubbele waarden; van de verdrietige blijdschap die…

Herdenken doen wij één keer per jaar op vier mei de doden dankbaar. Velen hoopten op het wonder dat hun vrijheid zou wederkeren. Nu zoveel jaren na het grote oorlogsleed eerbied voor elkaar. Om acht uur stilte bij de vlag in rouw halfstok om de doden te eren.…

De gaarkeukens, de bussenlikkers, wat waterige soep, de surrogaat pap van tulpenbollen in lange rijen op de stoep; dat ondanks alles door bijna niemand werd versmaad, omdat honger aan een mens niets meer te kiezen laat. De hongertochten over besneeuwde wegen van stedelingen naar het platteland. Voor een mud aardappelen werd een koude…

Het hotel van de hel: Het Oranjehotel te Scheveningen aan zee. Kende slechts één karig menu van drie gangen; te weten: 'cellen' achter 'stalen deuren' na een 'marteling' door de SD. Zijn sterren verdiende het door zijn Joodse 'gasten' en de strijders uit het illegale verzet, die hun cel- muren vaak verfraaiden met een bemoedigend…

'Oeboentoe': zei aartsbisschop Desmond Tutu. 'Mensen zijn mensen door andere mensen'. Een Xhosa wijsheid die zich niet laat begrenzen. Die de menselijke waardigheid centraal stelt als een dagelijkse realiteit. Om van alle rijkdom met elkaar te willen delen; als een bron van naastenliefde zonder spijt. 'Oeboentoe': spreekt aartsbisschop…

Zo'n anjer zie je reeds van ver. Gedragen door een knoopsgat van één van de revers. Zo'n anjer oogt indien wit, iets van onschuld die de drager bezit. Het keurige tweed is wat je ziet, maar vergeet vooral die dominante anjer niet. Ieder dag vers geluk. Vanuit een knoopsgat neemt een charmeur je zo tuk. Een anjer weet van de prins geen…

onbewogen water boomverlaten tak knipogende spiegel stelt mij op m’n gemak afgebroken einden ver verweerde bast ongestoorde stilte volledig bij mij past zonovergoten schepsel kromgegroeide bocht het voorbije leven zeker wat ik zocht roerloos niet bewegen liggen zitten staan eindeloze spanning ik moet verder gaan stoffelijke eenheid…

Een krank en schamel hout, Het minste van het woud, Door iedre wind geslingerd, Reikte ik mijn ranken uit, Weerstaan, maar nooit gestuit, Een dorre wilde wingerd. Geen mens die naar mij zag. Al waar ik kroop of lag, Mijn groen ging alles dekken. Tot in dit woest revier De goede hovenier Mij wijs kwam stekken! Hij plantte me in zijn tuin…

Een koninklijk vel dreef eens op de warme chocomel. Vroeger door het Koninklijk Huis uit traditie geschonken. Ook met het defilé, daar had het wat mee. Dichtbij het volk had de monarchie zó in gewoonheid uitgeblonken. Verschillende decennia zijn sedertdien vergleden, en de vroegere gewoonheid wordt nu meer efficiënt beleden. Het Koninklijk…

tennis hoe haal je ’t in je hoofd om tegen zo’n bal te slaan je bent toch wel verdoofd om op de halve maan te staan ten nis ten nis ten nis ten nis…

Hij is er aan ontkomen. De nachtmerrie van Auschwitz. De tralies door zijn dromen; die zijn blik blijvend vertroebelt; die de vesting van zijn ziel heeft versteend. Hij is er aan ontkomen. De nachtmerrie van Auschwitz. Een glimlach werd aan hem ontnomen door die bittere traan die al hetgeen vertroebelt wat reeds was opgedroogd voor het door…

De poelgeest waart rond waar de kikkers kwaken, de libellen net niet het water raken, Tientallen muggen een plaag plachten te zijn; voor het drijvend fauna dat deel uitmaakt van een fantastisch voorjaars festijn. Tussen de rietkragen krioelt het leven op heiïge dagen. Boven- en benedenwaarts de poel blijft de natuur immer verbazen; over…

Een goede sigaar voor Castro. Havana swingt tegenwoordig Carïbisch Noord-Amerikaans. De ruige baard van het socialisme wordt nu getrimd naar het gematigd kapitalistisch Spaans. Het Cubaans socialistisch welzijnsparadijs verlegt zijn grenzen naar de welvaart wonderwijs. Hiertoe vullen de dollars alle gaten. Wordt Cuba mogelijk één van de…