Alle inzendingen van Willem

Het niets van de schone schepping, en tegelijk het alles van de schone schijn; laten wij ervan genieten zolang wij iets op aarde zijn. En zijn wij niets meer dan is er altijd wel iets nieuws onder de zon; dat onze weg nieuwe voeten geeft en ons weer laat lopen waar het vroeger niet kon. Het niets van de schone schepping schept de nieuwe…

De dokter op zijn laatste ronde. De nachtzuster fluistert zacht met rustgevende monde; streelt een kind nog eens bemoedigend door het haar. Morgen zal het spannend wezen. Je kunt het op het gezicht van het meisje lezen. Een laatste operatie; en dan is zij klaar. Zo wordt bij haar een gebroken arm gezet; die het haar vooralsnog belet, te bewegen…

De onhebbelijke jaloersheid van het een ander niet gunnen iets meer te hebben van een vluchtig succes; dat verstikkend verblindend het zicht op een nuance afsluit in een verzuurd proces. Die jaloersheid die onveranderlijk in de mens aanwezig is, maakt soms meer kapot dan het doel van zijn innerlijke belevenis. Tussen gunnen en misgunnen…

Nu je het gemaakt hebt mijn lieve kind; kan ik je het niet kwalijk nemen, want wie niet waagt, die niet wint. Ik wil je zeggen een ding of twee. Het echte geluk draag je niet altijd met je mee. Zó, bid ook voor morgen, dat de dag je kust; dat je beter dan ik voor het echte geluk bent toegerust. Eens had ik het! Tot dat zij zei; 'jij…

'Dertien' in een dozijn. Zo wil ik dat mijn meisje zal zijn. Voor het twaalftal is zij te veel. Maar zij is meer dan één uit het geheel. 'Dertien' is voor mij heel bijzonder. Zij is het buitenbeentje dat ik zo bewonder. Als het zomerblauw spuit uit de sluizen, hoor je mijn boot over de golven ruizen. Op mijn boot gaat 'Dertien' niet loos.…

Overdaad schaadt, maar daar tegenover staat de eenvoud van het simpel aanwezig wezen. Men niet alle boekenwijsheid behoeft te verstaan om iets van het leven in andermans ogen te kunnen lezen. Wat is de steen van de wijsheid, die balanceert op een mensentong. Die nimmer naar zijn materie gemeten de eenvoud van de menselijke tongval overwon…

Troostmeisjes voor Nippon, valse liefde voor een nimmer ondergaande zon. Afgedwongen brandt de liefde minder boeiend; gloeit die na in een litteken, dat nimmer meer echt genezen kon. Troostmeisjes voor Nippon, verloren meer dan een leven met visie op zicht. Verloren hun eer na de oorlogsschaamte, verloren hun menselijke ziel voor een…

Witte bedjes ver van huis. Voor het eigen bestwil naar het ziekenhuis. Voor een behandelen omwille van de amandelen. Of door een acuut alarm vanwege de blindedarm. Het steekt een kind zijn huis te moeten verlaten; door een operatie iets uit zijn lichaam in het ziekenhuis te moeten achterlaten. Witte bedjes van het gemis; opdat het leven…

Een mensenstem werd niet meer gehoord. Zijn angstkreet werd in bloed gesmoord. Op de dag dat de stalen Condors boven Guernica het licht hadden gedoofd. Handen die zich opwaarts naar hulp voortsleepten, worden niet tijdig gegrepen. Op de dag dat de dood uit de hemel viel, en niet meer in het leven werd geloofd. Een oorlogsstier denderde voort…

Een gerimpeld appeltje tussen het gave fruit; als een dissonant leeft het zijn imperfectie uit. Het oogt op een fruitschaal minder smaakvol tussen de lentekleuren van de Elstars en de Bellefleuren. Wordt het vaak ook gedomineerd door de oranje citrusvruchten en moet het soms ook de concurrentie van de gele pisangs duchten. Zo'n gerimpeld…

Burgers willen goede burgers wezen. Betalen hun belasting tegen heug en meug tot de laatste cent. Geen omweg behoeft men van de gewone burger te vrezen, die niet de vluchtroute van de beerput kent. De grote massa draagt met burgerlijk fatsoen iets met pijn af van zijn zuur verdiende poen. Klagend draagt zij een steentje bij; financiert…

Als de scheidsrechter de bal zonder mankeren op de penaltystip legt; de keeper zich concentreert en aan zijn tegenstander alle moed ontzegt; de speler voor de eerste maal zijn ogen kruist met zijn gehandschoende tegenstander; gaat het publiek over drie zaken debatteren; namelijk: 'wie is er koelbloediger, de één of de ander', 'wie de…

Het lenteluikje kiert reeds naar buiten. Het voorjaarslicht dringt binnen in een sombere gang van de voorbije donkere maanden, waarin geen plaats leek voor een aanzwellend vogelgezang. Doorgelicht en doorgelucht vertelt de natuur een nieuw verhaal van een goud gekeelde invliegende nachtegaal. Die de nieuwe lente zichtbaar iconiseert; en…

Toen liet God het regenen wel veertig dagen lang. Een ark dreef op de overvloed na de ondergang van het eigen belang. Zijn wereld die hij geschapen had, ging ten onder in geweld. De mens die naar zijn voorbeeld was, ging ten onder aan het grote geld. De duivel die steeds arglistig is, gaf aan de mens maar nooit genoeg. Liet de mens steeds…

Ik ben als een kind met talloze hoeders; het eeuwige kind. Met talloze zusters en broeders, dat overal en nergens zijn onderkomen vindt. De altijd aanwezige allemansvriend, die op zoek naar het betere het begerige hart van het tijdelijke verdient. In Amerika was ik zo de broeder van een Indiaan met wie ik over de prairie liep. In Afrika…

Jij bent die engel in mijn hoofd, waarin ik mijn hele leven heb geloofd. Jij helpt mij veelal door de dag; ook al is er niemand die jou ooit werkelijk zag.Ik heb zolang ik in jou heb geloofd, een vast vertrouwen dat nimmer dooft. Jij bent die engel in mijn hoofd, die meer betekent dan een ware vriendschap belooft. Jij bent mijn bijstand…

Muzikale bomen, muzikale tonen. Een massale vogelserenade van een schoonheid bij duizendtal. Niet op afspraak, maar wel aansprakelijk luistert het nauw voor de enkeling bij geval. Gevederde vriendschap hoog in de bomen, wil die enkeling graag belonen bij het schemeren van dag naar nacht. Worden door vogels van allerlei pluimage decibellen…

Een paars hyacintenveld domineert tegen een strak blauwe lucht. Een paars blauw kleurenspel, als een vroege voorjaarsklucht. Dat voert langs een dieper gouden zon verlangen van de voorjaarsvogels en hun gezangen. Die de mensen reeds uit hun winterjassen lokken voor het voorspel van een nieuw seizoen. Niet langer de grijsheid van de wintermeeuwen…

Alvorens ik ter wereld kwam overzag ik mijn toekomstige levenspad, die zou kunnen lopen over een weg van grim en gram; en zou kunnen overstromen door een overvloedig tranennat. Zou ik het slachtoffer kunnen worden van mijn eigen streken; mijn falen en mijn toekomstige gebreken? Ik overwoog ook mijn gelukkige dagen waarop hetgeen je vooraf…

Niet langer onder 'zijn' duim rollen met een wederzijdse satisfactie nu voor het eerst de stenen; die met een versteende luim als nog iets van een rock-and-roll tijdperk aan een vrijer volk mogen belenen. Voor de bubbelende bruine suiker en de Spaanstalige 'Angies' gaat een erkend Brits antwoord op de 'Buena Vista Social Club' graag over…

De klok tikt langzaam de uren rond. Het onderscheidend ritme van mijn hart. Het verlangen leeft van schemering tot de ochtendstond iets te willen hebben van wat nog niet eerder werd gehad. De klok tikt langzaam de uren rond. Het onderscheidend ritme van mijn hart. Het hunkert naar de hunkering in monotone klanken van een innerlijk debat.…

Ajax verloor zijn zoon in wie een rood wit hart met gratie kon wonen. Die op rechts, links of middenvoor de bal met een gouden pass kon belonen Sierlijk spelend op ranke benen deed Cruyff zijn fans van vreugde wenen; bij een soloactie langs vier paar benen heen, de doelman passerend volgens zijn systeem. Veertien redenen om zo'n zoon…

Veiligheid lijkt niet meer te bestaan in een wereld waarin ieder moment een bom kan afgaan. Een blij argeloos reizen van de vrije Europese burgerzin kleurt rauw zwart de dag met een gelukkig begin. Geen respect meer voor een zich verplaatsend onschuldig leven, dat part noch deel heeft aan een godsdienstig weerstand streven. Dat nimmer…

Het explosieve kwaad. De sluiers van de haat. Dat dood en verderf zaait onder de mensen. Dat bittere tranen doet vergieten voor hen die onnodig het leven lieten. De poging naar het waarom te vragen niet langer toelaat. Kwaad kent vele gezichten. En soms explodeert het ongemerkt en fataal; blokkeert en shockeert het vele levens, dat…

Een leven loopt soms op eieren. Voorzichtigheid vermijdt de frustratie van het struis; dat voorkomt te glibberen over gebroken schalen, opdat het gouden ei eens glanst bij een ieder thuis. Voor het vrucht kan dragen wordt het vaak weggehaald; wordt het omgevormd en opnieuw in- of uitgeschaald; wordt het voorgekookt naar zachte of harde culinaire…

Als op de wereld het Paasfeest begint en de mensheid zich op zijn bestaansgronden bezint; wil men zich telkens afvragen gaan of dit de weg is van het menselijk bestaan. Als op de wereld het Paasfeest begint en de menselijke hoop het van de wanhoop wint; staat men op het kruispunt van hoe nu verder te gaan; op weg naar een rechtdoor zonder…

Met Peter gaat het weldra beter. Bij Peter klopt dan een nieuw hart. Een donorhart zal hem gaan geven de jeugd die hij tot nu toe nog niet had. Einde aan de voorzichtige passiviteit; de ziekenhuis stekkers en stoppers van een kinderhart dat men aan de monitor legt; dat door het falen van zijn essentiële functie een recht op een dynamisch…

Aan de wieg van iedere mensenstart ligt het moederhart. Aan de wieg van ieder mensenwoord wordt eerst de stem van de moeder gehoord. Nadat de oerknal klonk in het heelal riep de stem van van moeder aarde zuiver als crystal. Haar zonen die haar morgen zullen bewonen; op hun bergen hun koninkrijk zullen tronen; hun appels zullen plukken van…

Ik klim omhoog. Ik klim omlaag. Ik klim van tak tot tak. Even blijf ik zitten en koester ik onder een groen bladerdak de macht zó hoog te zijn verheven; de macht die ik eenmaal in mijn leven boven mijn krachten overdraag. Ik klim omhoog. Ik klim omlaag. Ik klim van tak tot tak. Even boven het aardse leven oneindig blikken van onder mijn…

Zijn vlieger richt zich naar de zon op weg naar een vrijheid die het leven mint. Gracieus bewegend boven de golven van de zee; klimt hij steeds hoger door de voortstuwing van de wind. Zijn vlieger mag zijn wat hijzelf niet wezen kon; een vrijbuiter die het van zijn teugels wint. Standvastig slingerend boven de menselijke mêlee weet het…