Alle inzendingen van Willem

Het mysterie van het leven laat zich nimmer eenvoudig lezen in hetgeen de enkeling soms beleven mag; op die momenten die pas betekenis krijgen als er iets doorwerkt van een wonderlijk hoger gezag. Het mysterie van het leven laat tekenen aan de enkeling onuitwisbaar voortleven; op die momenten die van geest en werkelijkheid vreemd;…

Ik weet het zijn moeilijke tijden. Je zoekt naar wat vrijheid, maar het is er niet. Dus zoek je naar wat innerlijke inspiratie, maar je innerlijk hoort je niet. Geef niet op in de liefde. Het kan vaak werken voor lang. Want iedereen is vaak eenzaam en iedereen is vaak bang. Geef niet op te dromen. Ze helpen je door een moeilijke tijd.…

Als mijn wereld in brand staat; de wereld om mij heen. De bouwsels van mijn dromen afgebroken worden tot de laatste steen. Als mijn wereld niet meer draait om zijn dagelijkse zon. De duisternis overschaduwt het licht waar het eens begon. Als mijn wereld niet meer rond is, maar een helling naar het ravijn. Ik in de diepte val, en zo verlies…

Tussen alle burgers hakt het vlees ook wel eens iets anders in de pan. Spettert en soms spattert het omspekte gehaktrolletje even boven vuur en vlam. Voor carnivoren een keuze naar behoren; die verantwoordelijk past in de schijf van vijf. Die de aromatische smaakzin en eetlust nimmer zal verstoren na een kortdurend bakpan verblijf. In…

Een tovertol met bomen. Een tovertol die draait in het rond. Ergens een plek om op haar te dromen, doet mij denken dat ik niet voor niets bestond. Gegrepen te zijn door het voorrecht om met de zwaartekracht om te gaan; is een strijd om te leven mij overkomen; leven en laten leven geeft reden te bestaan. Een goochelaar schept illusies.…

Vechten, vechten, mensenrechten, mama Biba warmt zich bij het vuur. Mama Biba wil voor rechten vechten. Voor haar kinderen strijdt zij uur na uur. Vechten, vechten, mensenrechten, mama Biba strijdt voor de vrije mens. Mama Biba wil de daders berechten die wars zijn van enige morele grens. Vechten, vechten, broederstrijd, mama Biba voor…

Ik vind het soms moeilijk te praten over wat ik voel. Misschien snappen sommige mensen wat ik bedoel. Ik heb maar een masker opgezet. Zodat er niemand is die er op mij let. Ik doe alsof ik vrolijk door het leven ga. Totdat ik op een dag bijna stil sta. Omdat niemand me kent zoals ik eigenlijk ben. Ik de enige ben die mezelf herken.…

liggende staven palen rechtop ijzer en hout gevangen vrijheid geprikkelde grens rechthoekig denken erover erdoor verdeelde mens bladerend donker naderend licht doodlopend pad geen vergezicht maar……………………… flitsende beelden krachtig moment intense ideeën gedreven gedachten gaan…………………….. dwars door het hek niet tegen…

rustakker mijn leven ging voorbij ik heb het al gehad en legde langzaam af een prachtig kronkelpad achter mij hoorde ik de snelle tijd nog razen jij blijft mijn hart stond stil zij sloot mijn ogen het avondlicht verdween en nam zwaar afscheid ik ging rusten jij beweegt ik blies de adem uit de kaars mocht aan het gewaad hing om…

Hoe belangrijk is het je mening te uiten in tijden van spanning en oorlogsgeweld; hetgeen je van mening bent als een samenspel van woordbeelden op papier mag worden blijven verteld. Het vrije woord tegen de repressie. De 'letterlijke' opstand tegen de agressie van een bezetter die alles gelijkschakelt met zijn eigen woord; voor wie het…

Gedenk mij wanneer ik voorgoed zal zijn weggegaan; gedenk mij. Wanneer de woorden door mij gesproken aan jouw schoonheid ooit ontloken; dan gedenk mij. wanneer beelden tot schimmen de gedachten aan mij niet dimmen; dan gedenk mij. Wanneer vreemde ogen jou reeds vele malen bedrogen; dan gedenk mij. Gedenk dat wat voortleeft van…

De echo van de lach schalt over de wereld. Over de steden klinkt de waan van de dag. Een oog, een mond van het gewone ontsteld; de vrije expressie, een uiting zonder geweld. Het bulderen uit buiken ontluistert het gezag. De echo van de lach schalt over de wereld. Geen plaats ter wereld ontrouw aan zijn gezag. Een clown, een marionet…

De feestmuziek lijkt te werven de ziel van het volk dat op zijn tijd, wanneer de werkvlijt niet wenst te bederven dat de moraal zich met een feest van zijn banden bevrijdt. Wanneer de banden gaan knellen, en de geesten zich bevrijden in een vrije val; speelt het jaar zijn ouverture, klinkt feestelijk de fanfare van het nieuwe carnaval.…

Zachtjes klingelen de ijspegels in de wind een serene melodie. Schuin en scheef schotst het pakijs een onaantastbare illusie. Koud schuurt de wind voorbij een ijsbreker die door het pakijs snijdt. Ver onder de min vecht de mens een ongelijke strijd. Ver van huis in een rechte lijn door het krakende ijs; fluit een ijzige wind een ontheemde…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee, wier leven weer tevreden kabbelde bij eb tij; en bij vloed tij spoelde er nog wel eens wroeging voorbij. Hun harten bleven sneller kloppen als ze lazen over alle luxe in de krant, maar de les was heel hard geweest en zo kozen zij weer met gezond verstand. Het strand, de…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee, die bemerkten dat de tijd van het vele schenken door die wondervis in de zee; na het vele plichtmatig wenken, spoedig veranderde in een onverbiddelijk nee. Het visje verdween om zoveel onvrede naar de diepte van de zee en nam voorgoed hun reeds verworven voorspoed met zich…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee, die hun omgekeerde bloempot van de hand deden voor een huisje met een bordes met treden; en die dankzij het tovervisje de strijd om het alledaagse bestaan in vrijheid onbezorgd aan zich voorbij konden laten gaan. De noodzaak voor de maaltijd te gaan jagen zou simpel door…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee dat desondanks zij het alledaagse leven leefden, zat hen ook het geluk nog wel eens mee. Toen dat geluk de kop op stak boven de golven van de zee; in de hoedanigheid van een tovervisje, bracht dat vinnig geluk verandering van haard en stee. Het dwergenpaartje schroomde…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden, het dwergenpaartje aan de zee; hun leven van alledag te bestieren, zo gelijk van stemming en wel te vree. Maar evenzo als ieder ander te streven naar wat het gewone leven niet kent; uit drang naar een grotere welstand die pas dan hun tevredenheid met het aardse leven verlengt. Om vervolgens in bitterheid…

Een storm in een glas water is vaak een les voor het leven later. Stormachtig gaat er een olifant op en neer door de porseleinkast van het oud zeer. Storm breekt de korte termijn van het ongemak van een leven lang ongelukkig zijn. Stormachtige gevoelens als schokbrengers in een routineuze levensdag.De dagelijkse schijn schittering zonder…

Reeds was in haar het afscheidnemen Begonnen tussen haar hart en het kind, Misschien zou ze in 't licht als een vreemde Aanschouwen, die ze in 't donker had bemind. Zij dacht aan het wonder, dat ze open Zou wezen en wijd voor leven en dood. Zij bewoog zich niet meer; maar haar hopen Op het kind en God was één en was groot. Later; haar handen…

Een zondagmorgen ziet niet om. Ziet uit naar een preek die na een zware week iets teruggeeft van waarmee een verleden maandag eens begon. Een zondagmorgen breekt af de zorgen; geeft iets terug van een innerlijke kracht in de geest verborgen. Een hart verhard door de doordeweekse strijd, krijgt op zondagmorgen een kans die niet aan…

Ik breng in mijn herinnering uit dank dat beeld van herkenning, waarin wat goed was de werkelijkheid nimmer ontsierde. Dat wat vlees en bloed was ondanks de wreedheid van de tijd. Ik breng in mijn herinnering een foto zonder woordenklank. Ik breng in mijn herinnering uit dank de plaatsen van een ongewenste bestemming, waarin emoties als zwarte…

Nimmer klopt de tijdgeest zo nadrukkelijk op de levenspoort, Wanneer in de spiegel een nestor gloort. Wanneer het water in een meertje de rimpels markeert van de steen der wijsheid die over het water scheert, dan kondigen zich beelden uit het verleden aan. De kinderjaren die verlangend op de toekomst staren. Het spelend leven dat geen zicht…

Bruggenbouwers bouwen bruggen tussen het radeloze en wat te raden blijft. Opdat de last die ligt op hun ruggen een doortocht biedt naar de realiteit. Bruggenbouwers bouwen bruggen tussen het gevraagde en wat te geven blijft. Opdat de daadkracht van hun levens een doorbraak biedt naar stabiliteit. Bruggenbouwers bouwen bruggen tussen het…

Boven op de Domtoren biedt zich voor een ieder in het Sticht geboren een markant panorama over gracht en bolwerk aan. De rode dakpannen van de huizen en kerken geven een impressie van een doorleefd bestaan. Boven op de Domtoren biedt de stad aan wie Utrechter wil zijn; een skyline grillig door het blauw doorsneden van de Vecht en de Kromme…

Wat kan mij nog deren nimmer weer te keren; ook al spreekt mijn hart een andere taal. Naar een land waar soldaten marcheren, en zijn dictator zal negeren de mening die ik zelf bepaal. De bevolking nimmer zal leren hoe het in vrede leven kan. Wat kan mij nog deren nimmer weer te keren; ook al spreekt mijn hart een andere taal. Naar…

keurig klooster, later, veel later ruige ruïne eenzame pater heilige ramen goddelijk licht akkers en weiden vruchtbaar gezicht losse planken scheef op de brug “eenvoudig leven” stond op de rug dik was het boek muffig de zaal vreemde geluiden vloerkleden kaal verbrokkelde toren stinkende gracht uitgesleten treden nostalgische…

Mensen van de koude grond hebben twee handen vrij; waarop de wintertijd wordt gedragen; een winterslaap met de koude dagen is er voor hun niet bij. Koude handen doen hen beminnen. Nooit iets aan de hand. Een hand in een diepe zak; de andere in de eigen boezem van het gezonde verstand. Koude handen ontberen niet de goede manieren…

De taal en de neus; geen exclusieve keus van een zintuig dat in spreekwoorden en zegswijzen zo kan excelleren dat als taal geuren kon, zich een spitsvondigheid onder het mom van de neus en het werkwoord laat combineren. De mens die graag zijn neus steekt in andermans zaken; kan hem stoten,maar zal weldra bekend raken met het feit dat aan…