Alle inzendingen van Wilma Dekker

Water is de bron van leven, zonder water kan men niet. Water zijn ook tranen die je loslaat bij verdriet. Water kan de mens zijn vriend zijn, maar neemt soms ook zijn leven,.. Water dat door dijken breekt doet de mensen beven. Water moet de zeeën vullen tot de laatste dag van d' aard. Water is voor alle volkeren meer dan miljoenen waard.…

Daar zit mijn moeder heel alleen, zo zit zij alle dagen ze zegt geen woord , heeft ook niets meer te vragen. Daar zit mijn moeder, alle dagen, alsof ze ergens nog op wacht... en soms lijkt het of ze even lacht. Zij zit in haar wereld is daar alleen heeft geen besef meer van de wereld om haar heen. Ze ziet ons wel maar weet niet wie we…

Hou van mij zoals ik ben met mijn daden en gebreken probeer mij eens te zien zoals ik nimmer ben bekeken. Hou van mij zoals ik ben eenvoudig en gewoon maar met een kloppend hart die puur is en zo schoon. Hou van mij door wat ik geef alles wat ik heb aan waarde dan ben jij, net als ik de rijkste mens op aarde!…

Eens vroeg ik speelgoed, speculaas aan zwarte piet en sinterklaas letters, marsepein en koek en zong van 't wild geraas. Nu ben ik wat ouder en heb opeens andere wensen die niet bij kinderen passen maar bij de grote mensen. Zo vraag ik Vrede op de wereld geen honger en geen nood voor ieder een goed leven en elke dag een brood. Zo…

Mijn vader speelde elk jaar de rol van zwarte Piet maar helaas..dit jaar durft mijn vader niet. Hij staat opeens symbool voor de knecht van de rijken maar deze Piet kan je er niet mee vergelijken. Hij is slechts een verklede man die niets aan het verleden veranderen kan ook al vecht men voor het recht..rond 5 december is hij niet…

Waar ben je op deze wereld nog vrij en ook veilig? Waar op deze wereld is een land of stad nog heilig? Waar ben je op deze wereld nog vrij om te gaan? Je kan geen land meer betreden van Amerika tot Afghanistan! Waar op deze wereld is het veilig als het gaat om vrede waar dagen, maanden, jaren en al eeuwen om wordt gebeden? Stuur…

Vandaag moeten onze kinderen leren omgaan met geweld want alles wordt uitgebreid op school, tv en in de krant vermeld. Hun vrijheid komt al in gevaar en ook hun rechten, daar moeten zij nu al om leren vechten. Aanslagen bij de vleet het is niet meer weg te wuiven en ik zie het kind in het kind verschuiven.. Opeens zijn ze volwassen…

Morgen is het Moederdag, wat zal ik haar nu geven? Bloemen zijn zo afgezaagd, ze blijven niet lang leven. Een doos bonbons smelt zo gauw door de warmte van haar hart een stukje zeep, fles parfum is ook al niet meer zo apart! Een taart met slagroom wil ze niet ze wilt de weegschaal sparen een boekenbon, muziek, juwelen zal haar zelfs…

Ik kan praten, ik kan lachen, ik kan juichen, ik kan lopen. Ik kan denken, kan geloven, ik kan dromen, ik kan hopen! Ik mág praten, ik mág lachen ik mág juichen, ik mág hopen. Ik mág denken, mág geloven, ik mág dromen en mág hopen. Ik ben dankbaar, ik ben blij want in dit land ben ik VRIJ!…

Ik leg een krans aan de voeten van die onbekende soldaat omdat ik hem wil herdenken voor zijn heldendaad. Zij hadden opdracht te vechten voor de bevrijding van ons land niet om te weten dat hier hun toekomst strandt... Zij vochten voor ons allen misschien tegen hun wil daarom leg ik voor hem die krans en ben twee minuten stil.…

Toen ik klein was leek mijn vader als een reus zo groot en als hij ging vertellen kroop ik op zijn schoot. Dan was hij politieman, bij de brandweer of piloot, was in het leger, politicus, ja, voor mij was hij héél groot! Ook was hij knap en sterk, zo wilde ik ook later zijn.. Maar nu ik op die leeftijd ben is mijn vader opeens klein…

Koning worden zal ik nooit en ook geen Koningin en ik ben eerlijk als ik zeg: daarin heb ik geen zin! Als Koning loop je op eieren als Koningin op hoge hakken en als je eventjes iets fout doet gaan de media hakketakken.. Altijd zwaaien, glimlachen en altijd vriendelijk zijn ook al lopen die eieren niet makkelijk en doen die hakken pijn…

Ik geef de wereld opdracht te bouwen aan een brug waarover iedereen kan lopen zowel heen als terug. Die brug moet gaan over de wereld van de Noordpool tot de Zuid en wie er overheen wilt gaan dat maakt gewoon niets uit. Hij moet alles overbruggen de geloven en gebeden de kleuren die de mensheid draagt dát is de brug naar Vrede!…

Een witte duif kan veel vertellen als hij neerstrijkt in een land hij is 't symbool van vrede en van gezond verstand. Een witte duif geeft al aan dat je voor Vrede niet moet vechten maar dat het vanzelfsprekend is en..ieders recht. En als die witte duif straks zal landen op al die plekken van de strijd dan spreekt het gezond verstand…

Ik heb haar gisteren gekregen kant en klaar, ik kan het niet geloven maar het is waar. Al lijkt ze niet op ons, heeft ze een ander gelaat, ze is een kind van ons en precies op maat! Ik zal haar koesteren als mijn eigen en haar warmen aan mijn hart en haar blijde ogen betekenen een goede start om hier ons kind te zijn, te groeien…

Ik geef de wereld opdracht te bouwen aan een brug waarover iedereen kan lopen zowel heen als terug. Die brug moet gaan over de wereld van de Noordpool tot de Zuid en wie er overheen wilt gaan dat maakt gewoon niets uit. Hij moet alles overbruggen de geloven en gebeden de kleuren die de mensheid draagt dát is de brug naar Vrede!…

Dit is een land mij onbekend ik weet niet alle wegen de paden die ik op moet gaan en of ik zon zie of de regen. Dit huis is mij onbekend ik weet niet wie er leven en of de deur zal open gaan en of er antwoord wordt gegeven. De mensen zijn mij onbekend ik ken ze geen van allen.. Toch zal ik trachten te begrijpen zodat land en huis me…

Ik heb een kunstgebit dat niet lekker zit, het klappert als ik eet zodat ik dat het liefst vergeet.. Het gaat op en neer bij 't praten ieder heeft het in de gaten... en vastzit bij alles wat ik doe en mijn kaken worden moe. Ik heb een kunstgebit dat ligt nu in een glas.. Ik doe 't voorlopig niet meer in ik wacht wel tot het past...…

Waar ben je op deze wereld nog vrij en ook nog veilig? Waar op deze wereld is een plek, land of stad nog heilig? Waar ben je op deze wereld nog vrij om te leven? Je kan geen land meer betreden zonder angst en beven. Waarom ben je ook niet meer veilig in het land van Betlehem waar de dood loert in de straten van het heilige Jeruzalem?…

Woorden schieten soms te kort, woorden doen soms veel omdat je het gevoel hebt dat iemand met je deelt. Woorden zetten soms kracht bij en soms daden. Woorden kunnen zwijgend zijn maar soms ook beladen. Woorden schieten soms te kort om het leed te verzachten maar plots gebeurde iets waarop de hele natie wachtte.. Woorden die meer zeiden…

Vandaag kom ik thuis van een zeer korte reis die steeds langer duurde en gepaard ging met gekrijs.. Maar ik heb de hemel eventjes gezien alleen geen sterren..ik wist niet dat zij al naar mij lonkten, van verre... Straks zal ik arriveren, alleen.. zonder indentiteit, zonder bagage ik ben niet wie ik ben, ik ben verloren in ravage.…

Vanaf de heuvel loop ik het pad af naar het dal en hoop dat wat ik zoek daar ook vinden zal. Vanaf de heuvel loop ik het pad af naar benee en neem, terwijl ik afdaal al mijn bagage mee... Mijn weten en mijn denken mijn gevoel en mijn geloven zodat ik strakjes uit dat dal weer klimmen kan naar boven…

Als donkere wolken samenpakken zal ik er zijn, mijn vrind dan zal ik met je zoeken waar de zon zich dan bevindt. Als donkere wolken samenpakken dan ben je niet alleen, ik kom je troosten, steunen maar een antwoord heb ik geen. Dan zullen die donkere wolken verdwijnen in de nacht en weet ik zeker dat je saam met mij weer naar het leven…

Door de dalen zal ik dwalen over bergen zal ik gaan door tunnels zal ik dolen maar voor open bruggen stil gaan staan. Ik zal het licht zien in de duister, ik zal de stormen ook trotseren en zal mijn armen heffen om vloedgolven te keren. Dat is de weg die ik zal gaan want ik wil niet langer dwalen ik wil alleen de bergen zien en niet…

Kunnen we de wereld redden nu die zakt in het moeras? Want nadat we die hebben leeggezogen zitten we nu in zak en as. Al wordt het nog steeds dag en nacht want de wereld draait toch door..vraag ik me af: wie heeft voor het geluid van de noodklok nog gehoor? Alle mensen, alle landen willen klimmen uit dat dal, maar niemand weet…

Hé, dacht de kerstman, ik moet weer naar benee maar nu met het vliegtuig niet met de arrenslee. Ik ga dit jaar incognito dat is wel even wennen, maar men mag mij dit jaar niet herkennen. Want dit jaar neem ik geen pakjes mee het wordt een lege sok, dit jaar doe ik het anders: ik zet de mensen voor het blok. Ik zal ze kerstmis laten…

Wat zullen de engelen nu brengen na dit veelbewogen jaar? Komen ze met een nieuwe toekomst of zijn we met de wereld klaar? Zullen zij van Vrede zingen of over onheil die ons wacht? Wat zullen de engelen nu brengen in deze donkere nacht? Hebben zij voor ons een boodschap die weer in onszelf doet geloven zodat de wereld uit dat dal weer…

Vandaag ben ik bevrijd van last en druk ik ben blij, ik heb geluk! Vandaag vier ik feest van bevrijding, opgelucht ik ben blij, ben niet meer op de vlucht. Vandaag ben ik bevrijd, ik mag zeggen wat ik wil, ik mag roepen schreeuwen, schrijven want eens was het stil. Daarom vier ik feest op deze dag in mei, want ik ben bevrijd, ik ben…

Hun kind heeft geschoten: zij zijn ten einde raad want nu zijn zij degenen die opdraaien voor zijn daad. Ogen zijn op hen gericht: dat zijn zij... zij worden nu gestraft en hij? Hij..is vrij! Hun kind heeft geschoten, zij schamen zich vast dood, weten niet wat te doen, want ook hun leed is groot. Weet, ik leef ook met hen mee, ik begrijp…

Waarom? Wat is het doel van hem die zonder gevoel, van geweten, medeleven en verstand de eerste schutter wilde zijn van het land. Wilde hij beroemd zijn, berucht tot na de dood, schoot hij daarom al die mensen dood? Wilde hij stralen in de eeuwigheid zonder geweten, zonder spijt? Waarom bleef hij niet in leven zodat wij hem zijn verdiende straf…