Alle inzendingen van Wim Rhebergen

De veerkracht die nu wordt gevraagd van Nederlands bevolking, het hoedje van de koningin was daarvan de vertolking.…

'Gij zijt het zout der aarde' heeft Jezus eens gezegd, want als het zout niet zout is, wordt alles spoedig slecht. Nu moet ik dikwijls denken, zou ik dan strooizout zijn, gebruikt op `s Heren wegen, zodat ze ijsvrij zijn. Dat strooizout is zo grof, niet fijn geraffineerd, maar als we het gebruiken, loopt het verkeer gesmeerd. Het…

De dochter van de kruidenier, het lieve kind heet Ora, ze werkt voor halve dagen, voor de Partij Labora. Kom ik haar tegen op de fiets, dan roep ik: 'Hallo Ora, heb je wel even voor me tijd, of ga je naar Labora?' Het is voor mij een heksentoer om Ora te bekoren, dus ora et labora ik, misschien zal zij mij horen.…

Wanneer ik lees van P.C. Hooft, begint mijn bloed te stromen. Het was een man van groot statuur, voor ketters en voor vromen. De P.C. Hooft prijs die elk jaar aan schrijvers wordt vergeven, die groten uit de schrijversschaar en hem laten herleven. De eigenwijsheid van de tijd, is ons naar `t hoofd gestegen. We hebben allen groot en klein,…

Hier sta ik dan te staan al in uw tuin haar schuurtje, soms word ik helaas uitgeleend aan wie ook in ons buurtje. Men gooit mij vol met bladeren, dat valt dan nog al mee, maar soms is het ook mest, men denkt ik ben een plee. Het noemen van mijn status is toch wel overbodig, want wil men ergens komen dan heeft men mij toch nodig. Al…

Ik heb er weer zo'n zin in, Te schoppen tegen schenen, Op lange tenen trappen, En pootje haken benen. Ik heb er weer zo'n zin in, Recht voor hun raap te zeggen, En als het even kan, Het loodje laten leggen. Ik wil ze ook zo graag Eens op hun nummer zetten, En al wie mij belaagt, 'k Maak met hem korte metten. Ik geef ze ook zo graag…

Hier zit ik samen met mijn vrouw, haar naam is Arend Jan, gezellig op ons leren bankstel, met wijn, daar houdt ze van. We zijn nu al een jaar getrouwd, en een gelukkig paar, er was op onze huwlijksdag geen weigeramtenaar. We willen ook als ieder stel een familie gaan stichten, dat is nu ook al mogelijk, met neven en met nichten. De…

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet. Zie jij nog wat meneer? Ik zie door al die bomen, het hele bos niet meer. Zoals de waard zijn gast vertrouwt, vertrouw ik niemand meer. Want om der wille van het smeer, likt kat de kandeleer. De appel die wel vallen wil, liefst heel dicht bij de boom. Het beste paard struikelt wel eens, wat helpen bit en…

Techniek Techniek is toch zo mooi met moertjes en met boutjes. Maar mooier is het nog met mannetjes en vrouwtjes. Het is alles zo mooi, perfect gefabriceerd, het past als Piet in Griet en alles loopt gesmeerd. Nu wil men wel proberen twee bouten te verbinden, veel maklijker is nog het NOS journaal voor blinden. Wat ik maar zeggen wil,…

De ooievaar sprak tot hem zelve, `k ben ook niet meer zo jong als toen, na al`t gevlieg met babykind`ren, wil ik het rustig aan gaan doen. Zoals het gaat met veel beroepen, het is een vak dat sterft reeds uit, nu ook de vliegtax is gekomen, houdt niet een ooievaar het uit. Reeds zijn er veel nieuwe technieken, door niemand nog geëvenaard…

Ik denk over de vragen van leven en van dood en aan het kikkerechtpaar, daar in de poldersloot. Ik denk aan ongedierte, dat toch ook leven moet. ze hebben recht op een bestaan, maar wij slaan ze kapoet. Ik denk aan al die zinnen, gesproken zonder doel en aan TV verslagen, over ons aards gewoel. Ik denk wanneer ik eenmaal, hier niet…

Het meisje uit mijn dromen hebt u nog niet gezien. Mocht zij op Facebook komen, dan zien we haar misschien. Ik Skype haar en ik Twitter, of ga op Googletalk, ook stuur ik haar een SMS. En vraag haar voor een walk. Hier sta ik voor mijn Windows met mijn nieuwe GSM en Email naar haar Smartphone '`k kom met de laatste tram', Ik waak…

In`t Land des Laechelns regent het, op goeden en op slechten. De humor valt daar uit de lucht, met bakken,schuin en rechte. Een paraplu die kent men niet, men loopt met open mond, daar in de humor stortbui, dat houdt hen zo gezond. Spreuken 17:22 Operette van Franz Lehar…

Er was er eens een wrattenzwijn, dat wilde niet meer wrattig zijn. Het roeide zijne wrattensnuit door wrijven langs de bomen uit. Spoedig zal van dit wrattenzwijn, zonder een wrat, zwijn over zijn. Voortaan was het nu niet meer wrattig, maar werd instede vreeslijk kattig. `t Verdween uit lexicon en taal, want zwijn alleen dat stond er al.…

Eerst werd de tandarts pijnloos en jodengrappen geinloos, de wagens werden paardenloos en olielampen waardeloos, het koken dat werd vuurloos en ministeries stuurloos, sigaren nicotineloos, de verf werd terpentineloos, sinaasappels werden zadenloos, ons oordelen genadeloos, een goed dieet werd vetloos, de jeugd van nu wetloos, autobanden…

Daar zag ik ze zitten, de zingende zaag. Ze zong wel wat vals met een stuk in de kraag. Maar voor ik iets zeg, tel ik even tot tien, want een zingende zaag laat haar tanden ook zien. Psalm 96:1…

De duizendpoot, hij slaagde steeds zijn status te bewaken, want het is uiterst moeilijk om hem te pootje haken. Zich voortbewegende door onze maatschappij zet hij, wanneer het nodig is, altijd een pootje bij. Ook leeft de goede vriend niet op te grote voet en zet zijn beste beentje voor, wanneer het werkelijk moet. Hij laat zich elke…

Een kerkrat, die ontkomen was aan Hamelens rattenvanger, bezocht de doopsgezinde kerk, in Noorwegens Stavanger. Daar het daar in Stavanger zo akelig koud kan wezen, ging hij al na de ochtenddienst thuis bij afhaal-Chinezen. Eten was er in overvloed en ook veel sterke dranken, de kerkrat at en dronk zich vol, wie moest hij daarvoor danken…

Een slak, die niet de vlugste was, die moest de trein nog halen, geraakte van het rechte pad, begon wat rond te dwalen. Ze kroop gestaag van kroeg naar kroeg, dat duurde toch wel even, en is daar door na sluitingstijd al in de kroeg gebleven. `s Morgens was zij de eerste daar, ze voelde zich ook vrijer, was `s nachts over de schreef gegaan…

Weet u dat, wanneer u wijn op heeft, u veel beter kunt denken, dus als u veel van denken houdt, er maar een in moet schenken. Het is ook bovendien gezond voor hart en alvleesklier, en als u er genoeg van drinkt, geeft het ook nog plezier. Hoewel gekomen bij dit punt, moet u toch wel bedenken, wanneer u dit niet lezen kunt, stop dan met…

Van `s morgens vroeg tot `s avonds laat leef ik tussen geluid, `t begint al in de ochtend bij `t kraken van beschuit. En ook de koffiepot, ik wil haar niet betuttelen, begint na een minuut of wat al redelijk te pruttelen. Ik schakel aan de radio voor verse ochtendklanken, om met een nieuw Laudamus de goede God te danken. De radio,…

Wanneer ik eens de vensters was, de vensters van mijn ziel, dan merk ik plots waarom het Licht bij mij niet binnen viel. Daar op dat venster zat het vuil, van vele,v ele jaren, en als ik het bijtijds niet was, dan blijft het zich vergaren. Ik zie terwijl ik bezig ben, de ruit zat bijna dicht, ik haal de spons er over en ik zie weer het…

Wanneer in`t bronsgroen eikenhout de bladeren gaan vallen, word ik steeds weer herinnerd aan onze jaargetallen. Bij bomen komen blaren weer, zodra het voorjaar wordt, maar ik zit met een kale kop, kom haren steeds te kort. Aha, één ding heb ik toch voor bij bomen in het bos, ik zit nog vol met streken, die laat ik op u los. Daar ik…

`k Snij voor mijn vrouw de rodekool, waar eens de kinderen uit kwamen, die baren we vandaag gewoon, dat is veel mooier, Amen. Hoewel als ik de kool bekijk, en ruik haar verse geur, de blaren prachtig in gelid en donkerrood van kleur, dan is het wonder dat ik zie, al snij ik haar kapot, in deze stomme rodekool, de vingerprint van God.…

De Twaalf Artikelen van het Algemeen Ongetwijfeld Sint Nicolaas Geloof Ik geloof in Sinterklaas, de bisschop van Myra. En in zijn zwarte helper, de enige echte Zwarte Piet. Die geboren is in donker Afrika, ontvoerd door de V.O.C. Die geleden heeft in het donkere scheepsruim. Die doorgaat voor dom en onnozel. Die elk jaar wederom…

Zit u maar in de stoel en doe uw mond maar open, dat was ik niet gewend, spreektijd moet je toch kopen. Daar zie ik in uw kies een vreselijk groot gat, het is zo groot als wat, in `s lands begroting zat. Ik zal nu even boren, zonder verdoving dan, u als belastingplichtige, is toch gewoon daaran. Nu zal ik het gaan vullen, `k gebruik…

Daar staat een zwarte auto te draaien in de straat. Het lijkt of er weer iemand de buurt verlaten gaat. Ja daar komt men naar buiten, hij is goed ingepakt. Een mooie eikenhouten kist, zelfs prachtig afgelakt. Ik kende hem nog van geen kant, en ook niet van een wal. De buren zeiden dikwijls, 'Die man, dat is een kwal.' De stoet, die…

U allen die mijn versjes lezen, ja alles wat ik schrijf, dikwijls zult u wel denken: hij is maar een oud wijf. Nu wil ik u diep uit mijn hart, en duid`lijk laten weten, dat ik met mijn schrijverij, heb heel veel tijd versleten. Hoewel de tijd, op zich gezien, niet concreet is te pakken, heeft ze toch door de eeuwen heen, ons doen naar…

Nu men de moslimwoning aan gaat passen, een schuifdeurscheiding tussen vrouw en man, met ook een extra kraan als `t effen kan, om na gebruik van het toilet de kont wassen. Dit is beslist verrijking van culturen, met deze schoon gewassen halalburen.…

Ik word nu toch wat ouder en ook slechter ter been. Wanneer ik mij een borrel schenk, gaat het meeste er over heen. Hoewel dit niet het ergste is, is het niet leuk voor mij, want nu moet ik wel dagelijks weer naar de slijterij. En ook het zicht gaat achteruit, dat merk ik keer op keer, ontmoet ik soms een mooie meid, dan zeg ik ´dag meneer…