tandarts
Zit u maar in de stoel
en doe uw mond maar open,
dat was ik niet gewend,
spreektijd moet je toch kopen.
Daar zie ik in uw kies
een vreselijk groot gat,
het is zo groot als wat,
in `s lands begroting zat.
Ik zal nu even boren,
zonder verdoving dan,
u als belastingplichtige,
is toch gewoon daaran.
Nu zal ik het gaan vullen,
`k gebruik een soort cement,
normaal vul ik mijn zakken,
dat ben ik zo gewend.
Daar zie ik nog een tand,
die zal ik moeten trekken,
dat kost u een verdoving,
anders gaat u verrekken.
Zit u maar even rustig,
de verdoving zal gaan werken,
al trek ik de verkeerde,
u zult het toch niet merken.
Hup twee daar is hij dan,
wilt u maar even spoelen,
klimt u maar uit de stoel,
daar wachten nog meer smoelen.
Mijn assistente geeft
uw wel de rekening,
betaal binnen veertien dagen
voor de verstandhouding.
Terwijl `k naar buiten liep,
maakte ik de rekening open,
mijn poot was uitgetrokken
en ik kon niet meer lopen.
Psalm 58:7
Geplaatst in de categorie: humor