Huishouden
gedicht
we spreken de stoel af, het venster,
daarbuiten de put. hier het laken
en daaronder het naakte slopende meisje
midden de muur hangt ingekaderd
het toeziend oog; de camera's doen hun werk
en zonder hieraan afbreuk: een stoel wordt
geen stoel, houdt huis. zo ook het raamkozijn,
het tekort van de put. het haar dat haar bewaakt
De slaap…