Alle inzendingen van Zywa

In het laatste donker voor de dageraad zwerf ik na het feest door de stad mijn vertrouwde stad De lucht is helder ik heb geen idee wat ik zou willen De rivier glijdt voorbij Lege kaden, geen verkeer stilte om de monumenten en alles netjes aangeveegd In de museumpaleizen wonen naakte mensen van marmer en verf De prinsessen zitten…

Verkiezingstijd: daar zijn ze in mooie jurken, de feeën met hun toverstokken gericht op mijn dromen Flonkerende sterren een prachtige wereld wensen ze mij toe ik krijg het cadeau als ik wil, 'Zeg het maar' mijn stem maakt het verschil maar de nar lacht en danst om de blinkende jurken Hij wijst naar de toverstokken die wijzen vooral…

Is het alleen maar veilig in een klooster van verhullen- de kleren en binnen de muren van keuken en kinderkamer? Of neem je het risico een heks te zijn volgens bange mensen die tegen je zullen samenspannen? Een heks die van zich af slaat en zich niet laat dwingen door de zieligheid van een man of het mes van rovers De steken doen pijn…

Om aangeraakt te worden moet ik me laten zien en horen met een lach lieve woorden spreken Steeds lievere Maar jij geeft me parfum, een nethemd en zwartrode lingerie Je wilt mij als nieuw verkennen met kneepjes en kussen het harde in het zachte benieuwd naar mijn aanhaligheid en de geluidjes die ik zal slaken Je hebt zo weinig…

Wij geven ons over aan onze hartstocht en likken aan de nectar die aan de opwinding kleeft Met gefluister, slaken kreunen en roepen wat mensen roepen als ze zich niet gedragen maar hun kleren hebben afgelegd en de liefde vieren die hun leven verbijzondert liefde, likkend aan de nectar aan elkaar…

Duik in deze zee ruis maar met me mee! Schimmig schuimig schater kletter klots geklater wat een tof theater spelen wij met water! Flipper floeper flater snipper snoeper snater rommel rijmel rater wiegel waggel water duik in deze zee ruis maar met me mee!…

Ik leef in tussentijd voor een kassa in de rij bij de kapper en de wasserij hapjes nemend van een lekkernij Ik leef in tussentijd als het stil is in de trein anderen hun spullen aan het pakken zijn en onder het zingen van een refrein als ik bij een halte sta schuilend wacht onder een pergola of een paar beurten oversla als bezoek…

De kinderen vermaken zich Ze rennen om het hardst rondom het ven, proberen ondertussen slim de tijd te vangen in de rust- dag, als eeuwige helden en in de bomen bouwen ze hutten die heerlijke geuren dragen Nooit vergaat dit aardse paradijs voor jong en oud, van samen bij de weken stilstaan om op weg te gaan met ogen vol verwondering…

Ach, ik kan verdrinken 's nachts onder een boom doodvriezen, alleen maar verkleumen of geluk hebben en een plaats bemachtigen om te slapen in de opvang onder de honderdbeddendeken met voor ieder een hoofdgat lekker warm bij elkaar Maar dan nog, vanochtend werd mijn buurman niet wakker bij de eerste, tweede en derde gong Spartelend…

Ik moest wel kiezen voor de rijkste Anders zouden ze gaan vechten om mij, waar is hun verstand? Ik huil om mijzelf vergeefse tranen die niets veranderen Nergens tussen de gordijnen in de binnenvertrekken is mijn schoonheid veilig Mijn ziel zoekt onwetend wat waar is, naar de liefde van mijn man in mijn schoot Niet lastig gevallen…

Op dragende tonen trekt de stoffelijke wereld uit een fles die scheef aan zijn navelstreng hangt en leegloopt over de blauwe mat van het bewustzijn van iedereen die erbij is in sierlijke lussen een spoor - een pendelende gedachte Er schijnt steeds meer licht door de fles en de wind in onze zintuigen wist de patronen uit die we herhaald…

Vrede, in een bed in Amsterdam, geknield of met gebalde vuisten eeuwig verbeid, bewaard in harten en gedachten over mensen die zich anders gedragen dan je wenst mensen die moeten zorgen voor hun welzijn en hun vergezichten alleen maar kunnen dromen deze zelfs met vereende krachten niet kunnen realiseren; daar is de wereld te groot voor…

Wat met God te maken heeft is ingewikkeld, het verstand wil logica en geeft zich niet gauw gewonnen zoekend naar elk begin redenerend vanaf een volmaakte schepping naar de bekende wereld de mensen, hun neigingen genotzucht, nieuwsgierigheid ongeduld en domheid - hun onvolwassenheid die hun de kans gaf om verstandig te worden volwassen…

Kinderen eten van de levensboom Eerst kennen ze nog geen andere daarna durven ze niet meteen maar op een keer proeven ze van nieuwe vruchten, voorzichtig Als het moet zijn ze flink en bijten ze door met een vies gezicht Zo leren ze te kiezen tussen nuttig en nadelig passen ze met kennis en uitvindingen hun wereld een beetje aan naar…

De vervulling van een wens is even een geluk een goede afloop als je daarna doodgaat of een begin maakt, met iets nieuws een volgende fase of stap Voor een blijvend Happy End is het hiernamaals uitgevonden en de troost die je ontleent aan nakomelingen met de bijgedachte dat later, ooit alles goed zal komen Zo gaat het zonder een…

Mijn woorden en maniertjes mijn smaak en behulpzaamheid, alles is me keer op keer voorgedaan Samen zijn wij een kopie van mensen die samen ook een kopie waren van mensen van mensen unieke verzamelingen van gewone gewoontes en algemene eigenaardigheden in een tijdelijk lichaam dat een grens trekt tussen jou en mij tussen al de zielen…

De synagoge was een paardenstal van het leger, nu is het wit weer wit en goud, een romantisch gebedshuis in katholieke kleuren Geld en sleutels gaan apart van ons naar binnen De poortjes piepen maar iedereen mag doorlopen al moeten de mannen opzij langs de gastentafel om een keppel te pakken De vrouwen zijn vrij eerbiedig van nature…

We dragen mondkapjes terwijl zij bezig is en ik mezelf zie veranderen, verkleuren tot een superwezen blauw als een godin het verval van mijn lichaam goed gecamoufleerd schijnbaar weggetoverd Wat laat ik zien in deze huid? Mijzelf, bijna aanraakbaar? Voor vreemde ogen kan ik niet intiemer zijn…

Archeologen van onze tijd monsteren het blootgelegde zand tussen de funderingen voor de toekomst Retro is modern auto's worden geweerd toeristen consumeren de oude stad Het grote geld rolt buiten het centrum Binnen de grachtengordel romen vergunningen het af De bewoners verlaten de harde wereld van steen, glas en beton ze wijken…

Vanzelf was ik mezelf, het bezielde lichaam met mijn naam Spiegels hielpen me als puber mezelf te zien mijn haar, mijn neus, mijn figuur Een leven later splits ik mijn lichaam af, steeds meer afstand neem ik van de gebreken van ouderdom en ziekte om mezelf te blijven herkennen als wie ik geworden wil zijn geestelijk veilig en…

Vanzelf was ik mezelf, het bezielde lichaam met mijn naam Spiegels hielpen me als puber mezelf te zien mijn haar, mijn neus, mijn figuur Een leven later splits ik mijn lichaam af, steeds meer afstand neem ik van de gebreken van ouderdom en ziekte om mezelf te blijven herkennen als wie ik geworden wil zijn geestelijk veilig en…

Aan openbare tafels en op feesten samen door de muziek heen pratend een gele gedachte oranje zien worden open en blozend in het nest van drukte warm vervloeien in gastvrij gemak nat van het leven ongewrongen uithangen in elkaar en dan weer gejast buiten de muziek van de regen in…

Het is warm hier beneden Bitumen schuurt in de klei dampend in de poriën van de stoomkraker De schoorsteen vult zich met etheen, onder de stop, de navel van moeder aarde, tot in een nieuwe sterrenmaand een heilige show begint een vrouw naar de kruk geleid wordt een man onder haar de navel opent hem plechtig neerlegt onder het baldakijn…

Geboren in licht proeven wat leven is buitelen en rennen voluit lachen liefst van al en het wiel draait het water rond de aarde en daaromheen winden met wolken en het vuur van de zon het wiel van schoonheid: de seizoenen bamboespruiten en bloesems die allemaal sterven de fladderende vlucht van de veldleeuwerik de wonderen van het bos…

Ik ben een gier en tijd is mijn prooi Als hij vliegt, vlieg ik sneller, als hij voorbij is verslind ik hem in mijn hoofd Ik verteer het vlees van mijn ervaringen en verslijt mijn lichaam tot mijn snavel te zwak is en de tijd ontsnapt naar zijn laatste einde…

Alleen, in de lege filmzaal tussen de tapijten mijn ogen in half licht gesloten, rug en dijen stevig in de stoel op reis door de gonzende ruimte van het drukke verkeer van in- en uitvoegen in de verte en ergens glijdt er een liedje voorbij - vertrouwde emoties op afslagen zonder bestemming rondgaand in het wegennet Daarom en omdat…

Elke dag leg ik steentjes in mijn bloed om mezelf af te remmen tot wat mensen normaal vinden maar ze hebben geen idee van de vleugels die ik had het geluk en het feest dat het leven kan zijn Er valt zoveel te genieten wanneer ik licht ben met open poriën en een ruim lichaam waarvan elke cel trilt op strelingen en muziek de fijnste…

Donderslag en regen het is nog lang geen dag Jij blaast kusjes in mijn oor Word wakker, ik wil geuren in jouw bloed Raak me aan, draai je om kus me, begeer me maak me fijn, laat me glanzen en zweven en zoemen tussen fluwelen hommels Laat jouw kusmondjes als fluwelen bloemblaadjes wegdrijven van mijn huid naar de sterrenzee en heel…

Mijn kast met boeken staat te geef op straat, de stoel ernaast Ik zit er nog even op te denken aan achterhaalde dromen en ons nieuwe huis waar ons eigen sprookje begint onze nieuwe dromen van rondrennende kinderen zwierend aan het anker van ons verlangen 's avonds moe in bad en slapend in ons hart…

Elkaar vanzelf gaan kussen en strelen wanneer die geur er is of dat ene liedje Jouw liefde is zoet, ons leven is goed We hangen slingers op waar we elkaar kennen en blijven verkennen Jouw liefde duurt voort, ons leven is zoet We hoeven niet te tongen we strelen gewoon elkaars rug als het kan onder het hemd Jouw kussen zijn zoet,…