Alle inzendingen van Zywa

Een ontplofte wereld binnenstebuiten onwankelbaar het water verzwolgen en de korst een asfaltzee een dode zee, onland waar geen vee kan grazen en iedereen honger lijdt is een horrordroom van anderhalf uur in de bioscoopzaal waarbuiten we vertrouwen op kernbommen en slimme oplossingen voor een menslievend milieu want er zit geen…

Hij doet wat in onze mond blijft steken Hij gooit de rommel weg die niet van hem is, want de vergunningen deugen niet en hij is niet bang voor de politie, niet bang voor brokken, ziekenhuis en littekens, niet bang de diepte te voelen van een val en dan vonkend van kortsluitingen in milliseconden het uit elkaar spatten van zijn hoofd…

Het Beest is vrij, we kussen buiten de muur rondom de Schoonheid van jouw trouw Natuurlijk willen we goed zijn, ons niet verdoven of in bed blijven liggen dromen van grote daden - ze stap voor stap uitdenken binnen veel te veel regels We kussen, we zijn vrij Vandaag kan niets ons deren We zijn elkaars Held Onze Liefde is een grote…

Ik woonde niet eens aan een rivier toch staar ik weer in de verte naar niets, naar het water dat ook niet kiezen kan waar het terechtkomt over welke giftige gronden en stekelige verwachtingen verdund, bevroren of aangevreten door duizend kilometer zon Aan mijn schouders groeien zwarte vleugels van heimwee maar ik weet me gedekt door…

Mijn huis heeft gladde tegels muren, die de wrekers wit wassen van de geronnen noodzaak om uit de weg te ruimen wie op anderen neerkijkt achter dekmantels werkt niet voor rede vatbaar is of anders anders is Uit de hulzen van de kogels waarmee ze verdoofd zijn spint een automaat spoelen vol koperdraad voor het elektrische skelet van…

In de schemering krimpen de straatgeluiden, de huizen, ikzelf.…

Mijn huis heeft grote bedden waarin naakte mensen kreunen en meisjes verkracht worden door andermans eenzaamheid De gasten betalen voor het wassen van de gordijnen die ze na de nacht strelen met hun zachte handen Ze verwachten geen eelt van de dag, ze herschikken en ruiken, plukken de bloemen niet zelf, leven binnen waar ze zonder…

Ik hurk tegen een hoge muur wijzers in mijn hoofd schuiven naar twaalf Ik ben er, ben er niet Rook, reis, rustplaats volle maan Zoemend, zes, zestien keer kom ik binnen waterspiegelingen Rammelend behang Ik druk duim voor duim een stempel op de dagen Winden waaien voorbij alles is blauw ja, alles scherp blauw en roze in de…

Piepende jongen, glijvlucht van de ooievaars -- naar het hoge nest.…

Het is maar een spel, er zijn dus geen verliezers -- maar nieuwe kansen.…

Ze trok zijn aandacht, maar liet die vallen, en toen -- raapte ze scherven.…

Aan politiek doen mensen mee voor de vrede -- van eigenbelang.…

Een bui: de mensen vluchten de ijssalon in -- en likken wachttijd.…

Nu elke dag ertoe doet tellen alleen ervaringen: nieuwe activiteiten volle teugen schoonheid en aandacht voor mij De rest ruim ik op Wat ik jaren heb bewaard gooi ik netjes weg in cadeaupapier of ik vouw er bloemen van die zullen verstoffen ter nagedachtenis aan mijn gezelschap onze ontmoetingen die niet kunnen wachten We geven…

De nachten zijn stil, de veerboten buiten dienst -- iedereen in bed.…

Weer een dag voorbij, weer is het tijd om mezelf -- eten te geven.…

Ze knijpt in mijn hand, stille liefdesgevoelens -- in morsetekens.…

Er waaien vlaggen: een treurig gezicht, deze -- verkeerde vlaggen.…

Weer geen flessenpost op het strand, geen begin -- van ware liefde.…

Was de liefde maar besmettelijk, maar helaas -- alleen bacillen.…

Tussen wat resten en onverteerde huizen: de parkeerkelder.…

Stofjes in zonlicht, zo dansen onze zielen -- Zie jij het nu ook?…

Ga niet slapen, jij wilt graag liefhebben, durf het -- en ga niet slapen!…

Het gaat goed met mij, scherven ruim ik op, gauw -- kijk ik naar buiten.…

Massages met wijn en beelden van de opstand -- in een klanklandschap.…

Pas later speelde ik zonder te acteren de hoofdrol in mijn leven, mijn lot voorgesorteerd of toevallig pech binnenin mijn begeerde lichaam bemind zonder blijvende interesse in mij, mijn aanwezigheid mijn begerige geest die wakker lag van hen, hun dromen die ik niet volgen kon die mij versmaadden bang voor de moeite die het kost…

Zijn geheugen stuurt zijn gedachten steeds op pad -- langs haar ogenglans.…

Ik heb iets bereikt, en nu voel ik een leegte -- die ik wil vullen.…

Meestal gaat het wel, soms ben ik zelfs blij, dat mag -- dan op de foto.…

Schepping: geesten die uit vlees lichamen blazen -- en zich bottelen.…