Alle inzendingen van Zywa

In schurend zand staren we naar de zee dromen we dromen en hopen we hoop wensen we wensen en luisteren we naar de wind, de wind die danst die voor ons een dansende dans danst de dansende wind, dansende wind Vandaag is vandaag vandaag dromen we dromen en hopen we hoop wensen we geluk na geluk op geluk en verlangen we wat vandaag, vandaag…

Het uur heeft geslagen Meteen vergeten we de tijd en wensen we elkaar alle goeds en verveling toe dat zalige alles kunnen bij het rustgevende tikken van oma's klok zonder de wijzers van een agenda die Actie! roept Nieuwjaar, het besef dat de tijd in onszelf nooit voorbijgaat In één lichaam zijn we jaren aan ervaringen die niet afgesloten…

Ik ben die vrouw die een paar passen zet en dan blijft staan in de wind op haar gezicht, mijn huid voelt de wereld nieuw, de kersenbomen deze wandeling naar de winkel op de hoek om de hoek auto's geparkeerd aan de stoep zijn al zoveel meer dan het uitzicht op de ramen rondom, de tuinen schoorstenen en wolken, de wind op mijn gezicht…

Na haar verwijten keren de straatgeluiden -- maar langzaam terug.…

De vogels zingen voor mij en voor de hennep- zaadjes naast mijn stoel.…

Kom eens op bezoek, of blijf je liever wachten -- totdat ik ziek ben?…

Stortregen, de deur openzetten, dan kijken -- we er zwijgend naar.…

Ze zijn gewichtig, mannen, nee, geen jongens meer -- in te herkennen.…

Ik ken vader goed, hij is blij om mij te zien -- al verbergt hij dat.…

Je vindt zinloosheid als je van buitenaf zoekt -- naar bedoelingen.…

Ik aarzel om hem iets te zeggen, zo intens -- vermoeid glimlacht hij.…

Je houdt dus van hem, je houdt echt van hem, zoveel -- dat je het toegeeft?…

Vaders koffertje: hij opent het, sluit het weer -- uitgeput en triest.…

Feiten zijn zakken, ze staan pas als je ze vult -- met je gevoelens.…

In de nacht geeuwen de huizen met hun vensters -- mij overal toe.…

Mijn oude moeder schudt haar hoofd, zij denkt anders -- over mijn leven.…

Een plons in de nacht, ik zie alleen maar een hoed -- op de brugleuning.…

In de zitkamer woont de oude familie -- in pronkportretten.…

De hond rent binnen, glijdt uit over de vloer, en -- snuffelt aan mijn stoel.…

Beschouw het kantoor als een gekkenhuis, de rest -- dan best normaal.…

Van iets onverwachts schrik ik nooit, ik reageer -- gewoon te langzaam.…

In de zitkamer van het ziekenhuis valt hij -- uitgeput in slaap.…

Opslaande golven in de verzande haven: een schip vaart voorbij.…

Ik loop al uren en ik kom niemand tegen -- toch is er een pad.…

Uit de mode, uit de tijd, het is niet anders, dan ben ik maar onaantrekkelijk, erom afgekeurd dat ik me zo opvallend vertoon en overbodig de aandacht trek Zo word ik gezien. Ik word gezien en het smoezen vermaakt me al praat er niemand met mij En jij laat me weer wachten tot de receptie belt dat je er bent Dus zit ik hier maar wat…

Oma verveelt zich, ze wacht op mijn huwelijk en fantaseert misschien wel dat ik zwanger word Hoe zou dat geweest zijn met opa en haar in bed? Daar praten we niet over wel over de middagen in de zon, alvast wat kleur opdoen voor de zomer Dat had zij ook wel gewild, maar toen werd daar anders over gedacht Trouwens, bikini's bestonden…

Hij is te laat, zoals gewoonlijk Het is zijn auto, hij beslist wanneer we naar huis gaan Als hij tenminste nog komt En na het feest zal hij zeggen: 'Kom het was toch een leuke avond!' maar als hij zo nodig moet zal ik hem, zal ik hem laten komen tot hij schreeuwt om genade - niemand die het hoort De wind zal waaien, het gras zal wuiven…

Jouw doekjes zijn allang droog maar ik laat ze rustig wapperen dan gebeurt er tenminste iets op deze uitgestorven plek Jij zit maar voor je uit te kijken en neemt af en toe een duik Daarna dep je voorzichtig de haartjes op je schedel In de bar vond ik je leuker al zat je wel op te scheppen over jouw huisje en het strand helemaal voor…

Op de veranda wachten we op koelte, een frisse bui Alleen bij ons brandt er licht Niemand ziet ons niemand is thuis Waar zou hij aan denken? Niet aan mij, gelukkig ik heb het al warm in mijn ondergoed Ik houd me stil anders krijgt hij nog zin en dat duurt me te lang De nachten zijn zo kort we hebben slaap nodig geen zweterige seks…

Er brandt altijd licht in de villa met de zwarte luifels en in de kamers van het achtergebouw waar nooit iemand te zien is De toeristen die er komen, moeten wel een dekmantel zijn, het is een stil hotel Soms wordt er piano gespeeld - een heldere spanning in de nacht De hele situatie doet me denken aan handelingen die ik ken van films en…