Alle inzendingen van Zywa

Het zwaluwennest: piepend zwiept een eskader -- neer op onze kat.…

Geluk bedwelmt je totdat het vervluchtigd is -- als dure parfum.…

De haven: kades een vlakke zee, de schepen -- ijzeren muren.…

Lieve oma, ik ken je nog en een paar van jouw verhalen van de oorlog, de kleine grote drama's om te gedenken mijn kinderen horen ze maar half door het bombardement van beelden van oorlogen ver weg dagelijks in het nieuws dus spelen we vandaag de werkelijkheid om te voelen, te weten hoe verscheurend het is ik ben de oma en mijn dochter…

Hoe langer geleden het is het leed, de koude aarde hoe dieper je kunt voelen hoe erg het wel moet zijn geweest, hoe meer hoop je wel moet toevoegen aan de zekerheid van het vertrouwen dat "le jour de gloire est arrivé" Je hoort de harten juichen vóor het sneuvelen vóor de stilte Na de strijd en het delven is er het rusten in vrede…

Tot diep in de nacht voelden ze zich winnaars Het bloed was gevloeid en het was niet van hen Maar in het ochtendgloren gingen de lijken liggen bij de bange vrouwen en huilende kinderen in hun hoofd Bezet, niets wil er stromen in hun lichaam Verraad! Verraad! Spoken en ratten likken aan de woede en spelen verstoppertje in de doolhof…

Zelfs de mooiste meisjes houden onze zonen niet thuis ....Wij kennen maar de helft ....van hun dromen, niet de andere ....helft die niet uit zal komen Ach, meisjes (arme meisjes) nemen ze ginds wel ....Zonder verplichtingen ....en zonder weerstand ....Tegenstribbelen bloedt dood Ze spugen op hun werkhanden verheugen zich op slaande vuisten…

Onder de vredesvlag is er de meeste vrijheid om de oorlog voort te zetten verwijzend naar bepalingen in het vredesverdrag Er is altijd een verhaal te vertellen over vroeger een tijdperk te kiezen waarin besloten lag wat verloren is gegaan een Gouden Eeuw waar het volk recht op heeft en in zal opstaan: alles komt goed als je maar het…

Met zachte drang slaan de trommels van de liefde -- mijn deuren open.…

Dan zal ik niet meer naar adem happen het raam durven openen en het uitschreeuwen ja dan zal ik elke avond zorgeloos mijn kleren uitdoen en ontspannen slapen dan zal ik geen vuurlopen en vaandels meer zien in de musea alleen nog de rode knoppen dan zal ik ongenode gasten ontvangen en alles wat ik wens omdat ik lang geleden nu…

Ik loop met je mee, ik zie wat jij ziet en wijs -- jou aan wat ik zie.…

Onder de ceder voor mijn huis staat een tuinbank -- voor ontmoetingen.…

Alles is al gezegd jij snakt naar goede tijden net als ik ....Wil je gaan ....slapen bij vrienden? Je bent bang dat het niet goed komt je zou niet weten hoe ....Je gezicht zegt: laat me ....zolang maar met rust -------------------------------------------- Blijf, we zijn getrouwd om contact te hebben dat is normaal ....een intieme…

Ik keek naar zijn handen alsof er bloed op zat en verwenste hem Hij bleef rustig en las in mijn ogen de gedaante die hij moest aannemen om mij voor zich te winnen Zijn verliefdheid verlegde grenzen We voerden lange gesprekken en maakten toekomst- plannen voor de wereld zoals die behoorde te worden met ons stralend in het midden als…

Als liefde alles is en werkelijke prijs op het eind van de reis die onze liefde is Als liefde alles is van ons, van jou en mij dan is ze nooit voorbij een licht in duisternis Als liefde alles is en afscheid niet bestaat je blijft, ook als je gaat geen droefheid, geen gemis Als liefde alles is om and'ren te verstaan en dan…

Pas op, mijn liefde is zwaar, je zult moe worden -- en mij verlaten.…

Voorbij gedachten van wij en zij ligt een veld -- waar ik op jou wacht.…

Ik durf nauwelijks iets te doen, bang van mezelf -- de dupe te zijn.…

Ik wil bij hem zijn, hij is lief, maar hij aarzelt -- doet vlug de deur dicht.…

Ik ben een doener, geen prater, ik kies ervoor -- om af te wachten.…

Mannen blijven jongens, bange jongens Met een vragend gezicht pak je hen bij hun dikke vinger Die is gauw geknakt Maar soms gaan ze teveel op in hun spel Dan slapen ze slecht en schrikken ze wakker uit de dromen waarin ze oefenen wat ze van plan zijn Overdag kan er geen lachje af Ze zijn druk of afwezig en bij het weggaan roepen ze dat…

Mannen blijven jongens, maar jongens zijn soms mannen als het eropaan komt Dan maakt angst hen moedig wekt ze hun verstand met een nood- greep van volwassenheid Rijkeluiszonen kopen zich vrij en ook verloofden weten aan geld te komen, zodat alleen de armen overblijven en wat gespuis, blij met een salaris soms hopend op buit, rijkdom…

Een steentje: ik kromp tot het een berg voor me was -- waar ik nu op sta!…

Elk verhaal is waar, ergens ter wereld, en hier -- had het ook gekund.…

Papa deed het ongemerkt Ik was zijn prinses hij vervulde al mijn wensen en ik had niets door We gingen in Frankrijk wonen Ik had niet veel te doen naast mijn lessen, tijd genoeg voor Eddy, een leuke jongen Ik had de leeftijd en ineens ging het snel de verloving, het geheim van de ringen, kleermaker, kapper en dan eindelijk de bruiloft…

De machinist schrikt, en ik ben niet mezelf, mijn duim drukt op de rails Het is een van de triljarden tijdelijke toestanden van mijn bewustzijn waarin alles mag en kan in de kindertijd van het heelal Geen jij of ik hoe echt is dat? Een groene deur is ook maar kunst, gemaakt van een stuk boom, tentoongesteld in pop-up museum aarde…

In grond die ik niet heb gekozen in niemands schaduw helemaal mezelf bekijk en beluister ik de buren Dichterbij kan ik niet komen Mijn takken reiken steeds sterker, steeds verder Kinderen klimmen erin Ze kussen zich lachend een toekomst In grond die ik niet heb gekozen in niemands schaduw word ik ruw en rimpelig In hitte, sneeuw…

Dan wil jij weglopen me urenlang laten voelen dat ik heel erg, nou ja alsof jij gelijk hebt Je trekt je los, altijd sterker altijd aarzelend bij de deur soms ben ik je voor, werp ik me op jouw pimilo rijd ik rodeo op jouw borst kroelend en masserend tot jij je gewonnen geeft en ik me kan aanbieden als spiegel van wie jij ook bent…

Mogelijkheid, kans, geen toeval lot of god, maar de uitkomst van het zelflerende programma in onze hoofden, de besluiten lagen al in ons besloten als toekomst, onze weg Jij kwam de trap af bleef staan in de hal en keek me aan noemde onverwacht liefdevol mijn naam zei jij krijgt post van mij: de belofte…

Mijn geest is leeg gebleven geen stem, geen ingevingen niets goddelijks, alleen wat er al was wat ik gevonden heb Ik pelde, bezag de onwrikbare gedachten waarmee ik ben opgevoed de vele leugens die me binden aan een vals beeld van wie ik ben van ons en de anderen als vreemden van elkaar die ik moet duchten en weghouden met hun gewoonten…