Alle inzendingen van abel staring

de treurwilg steekt z’n kroon op: lente op z’n hollands…

in memoriam pater frans van der lugt s.j. een tjilpende mus op de nok van het dak tot zwijgen gedoemd…

indringend het licht de vogel die zingt opbeurend voor de zwaarmoedige is opstaan opstanding - soms…

de gebedene in alle talen zwijgt hij hij is op reis op de stoep een hondje slapend in de voorjaarszon…

helikoptergebrom en dan snel scherp geroffel een mitrailleur! achter ‘n boom duik ik weg en hoor ik lachend een specht…

in de coniferen begint het goudhaantje te kwinkeleren dennen spitsen de naalden hier en daar glinstert er hars…

ik zie ze vliegen rondom het huis ter duin spreeuwen drones?…

speenkruid in de bloemen zichtbaar zonneraderen veertigdagentijd 40/9 donderdag na zondag invocabit…

geen omhelzer de priester hij ziet met ons het duister in die pijl hij wijst mij aan hoeveel verloor ik niet…

in de schemer terwijl ik nog niet wil begint de merel hij is mijn voorganger in stemoefening…

liefde lijden dit rood behelst ze beide licht in huis en dood zondag quinquagesima…

soms kucht ie nog en ruik ik weer van nelle de weduwe diepgaand spraken we nooit nu spreekt hij onverstaanbaar…

de maan vandaag zo stralend bijna vol goedlachs…

dat koolmeesje rondom het ledige huis blijft maar roepen…

altijd te voet stoot ze enkel adem uit die rappe hinde wie niet belast verdient belastingmindering……

epifaniën altijd zingt die naam voor mij een zonnestraal…

aan de overwal gaan stil en traag twee vrouwen ida en marie?…

Zelden zoveel zwaar vuurwerk om mij heen gehoord. Voor de hond was het continu oorlog. Doodsbang ondanks alle pillen. Oren van mensen, honden, vogels werden bijna zonder onder- breking achttien uur lang mishandeld. Buiten was het verstikkend door smerige dampen en clandestiene vuren. Waarom gedogen wij dit als intussen 64 procent voor een verbod…

het regent mot en calimero strooit weer handgranaatjes…

moedernaakt bij eb nog onbetreden ligt daar het strand naakt ook takken in het duin gestrekt in hoop of wanhoop…

een boom van een vent wandelt weg met zijn ziel onder de arm de wind achterhaalt hem en de ziel gaat zingen…

in de vijfhoek met vergrootglas kind van vier breeduit op de stoep het wil in november nog zonnestralen bundelen…

de roep is de naam onmiskenbaar en zeg jij ‘dank je de koekoek’ ?…

die vogel trapt niet hij danst trippeltrappelend wormen boven de grond het meeuwse verdienmodel: de regen lokt de meeuw slokt…

hier en daar is al een strandtent opgedoekt dierendag is het vrijdag ook ouderendag dit jaar…

alom aanzwellend afnemend aanzwellend geronk op rotondes wachten op afslag en klap…

zes eenden dommelend op de reling tot ik passeer als één man kijken ze me na ik voel me diep vereerd…

jij geeft mij zoals de zon de maan een blos van leven…

daar staat ze weer in al haar glorie zuster maan…

die pluizen dansen op het geluid van één klappende hand…