sluierwolken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
345
345omringd door witte toppen
sluierwit op morgenrood,
lees ik vanuit een diep ravijn
op het randje van de dood,
zwaar hijgend, met gebroken ribben
een tikje pips in het gelaat,
getroffen door een felle pijnscheut
in bijna doodgevroren staat
gelijkmoedig wachtend op mijn lot,
lees ik dus boven witte toppen
in slaperige sluierwolken:
"Grüss…
Bezig met laden