Al dat drinken en dat eten
Zeg nou zelf het is te veel
Alsof ik met mijn leven speel
Maar ik moet het zelf maar weten
Ieder pondje gaat door het mondje
Lig ik straks zo onder het grondje…
Als de dagen worden guur
gaat de klok van de natuur
ons later wekken in de morgen
houdt het daglicht lang verborgen...
De charme van het late wekken
als het duister gaat vertrekken
laat ons even in een zwijgzaamheid
en verwelkomt dan de helderheid...
Bij het aanschouwen van dit aangezicht
doen wij even de ogen dicht
om ze langzaam te laten…
Niet te kunnen zijn
wie je bent.
Omdat iedereen
je zo kent.
Niet naar buiten
durven gaan.
Bang alleen
te komen staan.
Opgesloten
in je ik.
Angstig voor
dat ogenblik.
Uitbreken is
wat jij wil.
Om je heen
blijft het stil.
Stimulans is
wat je nodig hebt.
Met geen woord
wordt er over gerept.
Maar eens
zal jouw ziel vrij zijn.
En…
Letterlijk uit het leven gegrepen,
dat werd jij.
Nooit te zullen zien hoe jij lacht,
dat is nog het ergste misschien.
Je leven heb ik gevoeld,
maar nooit heb ik je gezien.
Niet weten hoe je er uit zag,
dat is nog het ergste misschien.
Met de wetenschap dat jij
niet meer leefde
heb ik jou gebaard.
Jou niet vast te hebben gehouden,
dat…
Stuurloos drijvend kreupelhout,
golvend op de zee.
Varend in onzekerheid,
de storm trekt hem mee.
Hoe ongewis zijn lot.
De drijfkracht,
zijn gewicht.
Voor een oceaan
is zijn massa veel te licht.…
Jij komt bij mij.
Ik zet koffie voor jou.
Vers.
Je drinkt het en je proeft het.
Ik kom bij jou.
Jij zet koffie voor mij.
Ik drink het en proef het ook.
De enkele keren dat mijn koffie niet smaakte
zei jij dat tegen mij.
Toen heb je nieuwe gekregen.
Je kreeg er een gebakje bij.
En wat kreeg ik de volgende dag terug?
Een aftreksel,
ouwe koffie…