Heden in de tuin van Eden
maken vogels mij het hof
zingen krielen tjilpen strelen
in de gulheid van hun lof.
Bomen wuiven met ons mede
blaren dwarrelen door de lucht
een tapijt voor onze voeten
spreidt zich knetterend als een zucht.
Laten wij nog eenmaal proeven
van dit herfstig tafereel
straks komt lange winter toeven
koude sneeuw wordt…
Een helgroene wei
en toch regen
ook diep in mij
de schapen verbergen zich
de iris kleurt geel
aan de vijver
wat is de zomer kil
als jij er niet meer bent.…
Kom je in de morgen
mij strelen in de mist
dan ben je lief en haastig
of heb ik me vergist.
en kom je op de middag
met zon en bloemen rood
'k ga trillend voor je open
'k word ademloos,'k ga dood.
Of kom je in de avond
door nevels naar mij toe
dan plant j' in mij je wortels
'k groei stervend naar je toe.…
Piet Pluimers wou het liefste verzen schrijven
over wat late rozen in de zon.
Hij was een dichter en hij wou het blijven.
Hij schreef sonnetten toen hij pas begon.
Het rijmde ook. Maar and're dichters zeiden:
je mag niet rijmen joh, 't is geen gezicht!
Je moet zorgvuldig alle rijm vermijden,
want een gedicht dat rijmt is geen gedicht.…
Op een mooie Pinksterdag,
Als het even kon
Liep ik met mijn dochter aan het handje in het parrekie
te kuieren in de zon
Gingen madeliefjes plukken
Eendjes voeren
Eindeloos
Kijk nou toch, je jurk wordt nat
Je handjes vuil
En papa boos
Vader was een mooie held
Vader was de baas
Vader was een duidelijke mengeling
van Onze Lieve Heer en…
Dag lieve slak
op je gemak
ga jij het land verkennen.
Maar kleine plaag
nu eerst een vraag
waarom moet jij zo jennen?
Een heel mooi blad
alweer een gat
mijn hosta moet 't ontgelden
Daar ook weer raak
je hebt wel smaak
want onkruid eet je zelden!
Een goede raad
ga metterdaad
maar zelf je hap verbouwen.
Je merkt dan ras
- wees in…