Alle inzendingen van bert

Galerie met uitstraling Die moderne kunst Bindt aan de maatschappij Waarin de mens zijn Weg moet vinden - Waarin nieuwe paden Zichtbaar zijn gemaakt En de zoekende mens Zijn eigen koers kan bepalen inspiratie: kunstgalerie Frontaal, binnenstad van Appingedam…

Voor Bram Vandaag toch weer Het nodige geleerd: Niet alleen zeldzame Postzegels - maar ook Leden van de hervormde Kerk kunnen zijn geperforeerd…

Hij had er met Geen woord over Willen reppen En gaf dan Ook geen kik Toen ze allengs Begonnen aan te dringen Op informatie over Die deal waar Hij niks mee Te maken wilde hebben - 't Interesseerde hem geen biet - En waarbij een kameraad Onbedoeld het leven liet Toelichting: de moord in Marum op 10 juli van dit jaar…

Een constant heden En Alzheimer die Hem stevig in Zijn greep heeft Dus is het voor Hem altijd vandaag, Is er geen morgen Of middag, alleen Vandaag. En is het Voortaan altijd Nu. Met soms een echo Nog uit een ver verleden…

Zo goed als je bent Veel te goed voor Deze wereld die Bol staat van Onzegbaar veel Kwaad - zo vaak al De ander ontzien die Dat niet verdiende - Leer je eindelijk Je eigen ik te ontzien En schroom je niet Langer jezelf te zijn…

Bankstel, afgedankt Na bewezen diensten Aan naamlozen van nu Ter beschikking gesteld - Wooncomfort voor weinig geld En troost in oud verlangen Naar wat geweest was, ooit, Of misschien ook wel nooit - Bladeren door de karige Herfst afgedankt na 't Aangenaam verpozen Onder 't jonge groen, dat Tot volle wasdom kwam Daarna rijk…

Novembermist domineert Het dorp waar ik woon Vrijwel niets herkenbaars Meer te zien, alleen waarneembaar Vage schaduwen in de Koude natte najaarslucht Opgelost in een brij Van bitt're tranen Van het huilende mensenkind Dat mijn oog verblindt…

Mijn diepste verlangen Gaat uit naar oud licht, Daar waar de dag Slapen gaat, en de Nacht op wil staan Laag, laat licht Zal het zijn Waar ik verder Wil leven, en me Warmen kan aan Het oude, rode licht Dat ik zo intens beleef Dat ik gewichtloos zweef En mijn eigen donker zwicht…

Mijn leven teruggebracht Tot 't kleinste begin Daar aan de Abbestederweg Op een veldje verblindend mooi In al zijn eenvoud Begon ik wat ooit Mijn leven was Weer toe te laten En vond ik naast Het strand en de Eeuwig aanrollende zee Ook de mens weer mooi…

Zilv'ren engelen Als duif of zilvermeeuw Verkleed Die het luchtruim bezingen In een eeuwig durend Levensfeest…

Getrapt was hij In de Senaat gekozen Doortrapt en met De ellebogen gewerkt Werd hij de onbetwiste Nummer één van zijn Partij - tot hij In het fietsenhok Werd betrapt, en na Het lozen van vele Loze woorden, en nu ook Zijn levenssap, gedwongen Was opgestapt…

Ieder mensenkind Dat in vrijheid Geschapen is en met Eigen verantwoordelijkheid Bekleed in de ruimte is gezet Staat klaar voor de rol Van zijn leven - Decor en podium Zijn aanwezig Nu nog hopen Op goed publiek…

Hoe heb je 'm Dat gelapt, Vroeg de glazenwasser Aan beun de haas Die hem die dag Vóór was geweest En hem 's morgens In alle vroegte Erbij had gelapt…

Als niets meer veilig is Als niets meer heilig is Als spotten met mensen Die hun enig kind verloren Aan een door-en-door Zieke maatschappij Gewoon gevonden wordt, Dan zijn we de grens gepasseerd Die we als beschaafd land Als laatste nog intact Willen houden, en zijn we Een samenleving geworden waarin Alles inderdaad waanzinnig…

Het licht in de verte Kleurt door en door rood Door een zon die Doodvermoeid ondergaat ' t Doet mij beseffen Dat ik verder wil Daarheen, waar het licht Oud is, en rood, en warm ' t Hele leven ben ik Al onderweg naar verder Naar de verste verte Tot er opeens geen verte Meer is…

Satire gericht aan Een droeve moeder Die net haar Enige zoon aan Laffe pesters verloor - Die hem tergend langzaam Stukje bij beetje hadden vermoord - Het is van een treurigheid Zoals nog nooit gehoord…

De duiven van Hemzelf veilig Bijeen in de Nieuwe til - Werd onverwacht de eigenaar Bij zijn afwezigheid Door het dievengilde Met een bezoek vereerd - De duiven van de man Waren nogal gewild - En werd de trotse eigenaar Totaal onverwacht getild…

In een machteloze Poging om onder Dwangopname uit te komen Was ze doorgedraaid - In haar slechtste dromen Had ze haar eigen Werkelijkheid geschapen En de echte werkelijkheid Verdraaid…

Intens verlangen doe Ik ernaar een rivier Te zijn - niet Geremd door Allerlei vermoeiende Beslommeringen - En zijn gewoon zoals zij: Te kunnen komen Zonder het verlangen Te blijven - en te Kunnen gaan zonder heimwee…

Het werd zomer En zonder het Te willen zat ik Onder de zwartbonte Een van de twee Die mijn ouders Hadden op hun Kleine boerderij Melken moest ik Leren - ook al wist Ik niet waarom - Aarzelend aanrakend De geaderde warme speen Waar als ik het goed deed Warme melk uitkwam - Angst voor 't grote beest Overheerste de verwondering…

Kloekmoedig nam Hij het besluit - Zuipen? Basta, het is uit!…

De aardse ongerechtigheid Ontstegen - De hemelse gerechtigheid Verwelkomt jou Leven dat lijden werd In respect opgedragen aan Tim Ribberink, Tilligte…

Wat ten diepste Werkelijkheid is, Werkelijker nog dan De waarheid, is met Geen pen te beschrijven Zo ongelooflijk eenvoudig, Zo mooi…

ROMA PIETA In een nisje Klein en teer Lig jij in het Volle zonlicht Levenloos terneer Op je moeders schoot - Die voor ons In de bres sprong En zinvol je Eigen bloed vergoot…

Onder de kronen Van oude bomen Heb 'k mijn leven In vogelvlucht aan Mij voorbij zien gaan En twijfel ik Of het echt is Wat ik zie - Zo veel goeds Teniet gedaan door Het selectieve kwade Door anderen mij Aangedaan…

Ragfijn heb ik Wat je zei Geanalyseerd 't Volgende heb ik daaruit geleerd - Dat je zei wat Je niet bedoelde En niet zei wat je Dan wel echt bedoelde…

Onaangedaan Reageer ik als Het erge nieuws Tot mij komt - Onaangedaan - Want er was Al zoveel pijn Aan vooraf gegaan…

Voor mijn vader Cavalerist was hij In Brabant langs De Vlaamse grens In mobilisatietijd Vertrouwen volop in De paarden die Hij mende - en Wat minder in de Meerderen die hij kende Herinnering aan mijn vader Jan Weggemans, gelegerd in Vlijmen ten tijde van de Eerste Wereldoorlog.…

Niets haast in Dit leven lijkt Houvast te bieden - Maar de poëzie - Zij bewijst dagelijks Dat ik besta En legt verslag Van waar ik ga of sta…

In het land der paddestoelen Bestaat een ondersoort - Die van de boleten In het land der zwerfvuilwerpers Bestaat de bovenklasse uit proleten…