Alle inzendingen van bert

Mijn hart doorwond Mijn ziel doorboord Verhef ik me Boven ' t maaiveld Van mijn leven En zie ik Dat ik leef nog - Hoewel 'k zo vaak Al gestorven was…

'k Zie een ruiter Op een blinkend Paard door mijn Gedachtengangen Gaan En verbeeld me Dat ik die ruiter Ben die in ' t Volle licht ieder Verslaat die hem Naar het leven Wil staan…

Mensen die meer talen Spreken en toch Elkaar niet verstaan - En verhalen horen Die volledig langs Hen heen zijn gegaan Hunkeren naar warmte En naar licht En naar 't verstaan Van de anders aangezicht…

Dichten doe je niet Voor de lol - maar Omdat het pure Noodzaak is Zeg jij de literair Journalist die Graag weten wil Waarom de dichter Dichter is - en van Jou hoort dat deze Altijd zijn eigen Eind is maar ook Zijn begin en als zodanig Zijn eigen wereld schept Want daar woont ie in Inspiratie: Interview…

Het gevoel van mezelf Ben ik kwijt - 'k Heb het Allang verloren - Alleen de schaduw Van een vreemde nog Een leeg, gevoelloos Silhouet van hem Die ooit ik was…

Groen blad, kleur, Licht en lucht Vogel van vrede Meevoerend de olijftak Die hoop en nieuw Leven brengt Dat me dit overkomen mag Aan het begin van deze Nieuwe dag Noorderplantsoen, stad Groningen, 1 november 2012…

Terwijl ik me Te rusten leg in Het huis van mijn Dromen treed ik Een ruimte binnen Waarin het ruikt Naar vochtig linnen Verdrogende inkt En eindeloos heimwee…

Zei Ludwig 't in scherts Of werkelijk in ernst - Doen we de ouverture In een lagere terts Die de toets der kritiek Zeker kan doorstaan?…

Nooit meer wil ik Zien de mens als Versnipperd digitaal Bestand - maar als schepping Van vlees en bloed Met een flinke dosis Gezond verstand…

Waar ooit de Kerk werd bewaard Zitten nu bierslurpende Studenten om de stamtafel Geschaard Inspiratie: Stadscafé De Kosterij, Grote Markt, Groningen.…

Treurend om de Eindigheid van mijn Bestaan klaarde ik Zienderogen op toen Ik een prachtig Beeld gehouwen had Met eigen hand - En Albertus Ipse Fecit Voor eeuwig graveerde Op de achterkant…

Zoeken - zegt mijn Vaste telefoon terwijl Alle stekkers zijn ingeplugd 't Geldt mij even goed want Mijn innerlijke mist Is minstens zo geducht Mijn klacht uit ik onomwonden Want ' t duurt lang voor ik mijzelf Heb teruggevonden…

' t Is gewoon geen kijk Vond de deftige dame En zij kon het weten Want op de meeste Zaken had ze toch Echt wel kijk…

In mijn tunnel Die vacuum is gezogen Door de tijd zijn er van Tijd tot tijd gedachten Waarin ik steeds Weer opnieuw uit de Sluimer word gewekt Waarin de dingen te Vanzelfsprekend zijn En het heden onontkoombaar Titel met dank aan Ger Groot, filosoof.…

Gezichten die dromerig doch hoopvol uitkijken naar een tijd die nog niet is maar die hopelijk komen gaat terecht gekomen in de sluizen van de tijd het oude achter zich gelaten, het nieuwe binnengevaren, niet wetend wat er komen gaat - onwetend van de liefde en het leven dat hen overkomen gaat en van de dood die -nog - niet…

De goot voert af De bus rijdt af en aan - Als ik er niet meer ben - Amorfe massa in Zinloos blik verpakt Wachtend op een Moment dat nooit Lijkt aan te breken Net als mijn leven Dat nooit begonnen is…

Kwetsbaar je hand Scheef op het kussen gelegd Duim doelloos naar voren Vingers klein en teer Oogt je aandacht bevroren En lijk je in jezelf Te vondeling gelegd In liefde opgedragen aan mijn schoonbroer Anton, Stichting Hendrik van Boeijen, locatie Havelte.…

Dat wij het Licht mogen krijgen Waar wij zijn - En waar U ook bent Zonovergoten zaterdag…

Ik leef mijn ziel In mij - die nauwer Luistert naar wie Of wat dan ook dan er Ooit op aarde Te beluisteren viel…

Vuurtoren Baken voor De mens op Ruwe zee Licht in het Donker die haar Naar veilige haven Loodst zoals het moet En de eeuwig vrije meeuw Die op het eiland De nieuwe dag begroet Met liefdevolle wensen voor een voorspoedig herstel opgedragen aan Alda Arts.…

Waarom is de mens dood Als hij op het oog Drukdoenerig door Het leven gaat Met eelt op Hand en ziel Hij die al tijdens Zijn leven aan De dood ten Slachtoffer viel…

MET LIEFDE LOSLATEN Uit de nevel Doemt het op Als Atlantis Op het droge Essen, eiken en wilgen Laten hun blad Met liefde los Op een plek Die geurt naar vroeger inspiratie: Dagblad van het Noorden, 25 oktober 2012 artikel van Ed van Tellingen.…

Vermoeid de last Van de wereld Op zijn schouders Gedragen - had hij Na 't volbrengen Van de zware tocht - Opgelucht zijn last In 't voorportaal Van de hemel opgetast…

Voor J. Stralend zit je Voor me met de Zon in je gezicht Fleurig je bloesje Dat vergezeld gaat Van een sierlijk roesje Ben jij de aanleiding Voor dit vroege gedicht Van louter blijdschap Over dit prille ochtendlicht…

De eeuwigheid Die in je ogen staat Vergaan de zorgen Om werkelijk niets Word je wakker, Landloper met Het prille ochtendlicht Glanzend in je gezicht…

Voor mijn vader De voren diep geploegd Het willig sterke paard Achter hem mijn vader Zich zichtbaar in het zweet gezwoegd Zich troostend met de gedachte van hem Samen met zijn gezin om de haard Opgedragen aan landbouwer Jan Weggemans, 1962.…

Als kerst inslaan Wordt en de kribbe Een met tralies Gewatteerde winkelwagen Komt het besef Nog net op tijd Dat er uit het Verhaal van kindje Jezus Meer is te halen Dan louter oppervlakkigheid…

Midden tussen mensen Stond hij - Van God gezonden - Was hij gewoon Zoals ik en jij…

Nu de bom Gebarsten lijkt - Het peloton door Epo en ander spul Aan gort gereden - Lijkt het er op Dat de waaier vanaf nu Behoort tot het verleden --------------------------- inspiratie: Rabo-bank trekt zich terug uit de wereld van het professionele wielrennen door de vele dopingschandalen.…

In het kleinste Hoekje van het Rechter achterraam Had jij je lang Geleden al een Huisje gebouwd Van louter lege Draadjes, gesponnen Van 't fijnste satijn Waarin jij heerlijk Zomers zonnig Tevreden kon zijn - Terwijl wij Grote mensen een Reis van talloze Mijlen maakten over Passen en door Tunnels heen En velen met…