Alle inzendingen van bert

Krakend Maalwerk Door vakmanschap Gesmeed en al Dat niet alleen Deez' korrels maar Ook mijn leven Vermalen zal…

In het laatste licht Van de late avondzon Geest vermoeid Door levenspijn Ziel doorgloeid Van mild verlangen Naar een nieuwe Horizon…

Een hemels instrument Vorm jij met mij Besnaard met toondraden Van eenzelfde liefde Brengt het klanken voort Voor de eeuwigheid - Onze liefde als tegenwaarde Van zorg en spijt Die alle wonden heelt In de tijd In liefde en respect opgedragen aan Jeannet, 1980-nu…

Een waan is Een onjuiste gedachte Menen deskundigen Soms waan ik mij gelukkig En da's helemaal zo gek nog niet…

Laat mij maar los, Zei ik, Want jou heb Ik al losgelaten En zie: 't is goed…

Vrouw die trouw Is aan een man Die in het buitenland Zijn handen niet Bij zich houden kan Omdat het thuis van Lichamelijke liefde Niet meer kwam Kocht hij in Gambia z'n gerief En zij ging gewoon mee, z'n eigen lief Bron: weekendbijlage Algemeen Dagblad 4 augustus 2012…

Hij had het wel Met zichzelf getroffen, Zei hij, Hij was best Met zichzelf ingenomen 't Enige wat tegenzat Was dat z'n vrouw niet meer Bij hem was teruggekomen…

Een waan is een Onjuiste gedachte Volgens deskundigen Soms waan ik mij gelukkig En da's helemaal zo gek nog niet…

Je voelt je Toch niet aangevallen Zei hij puntig 'k Ben alleen Wat hoekig in Mijn manier van doen Zou jij ook moeten doen bron regel 7: citaat van Sven Kockelmann in reactie op een opmerking van een collega dat Sven een agressieve manier van interviewen heeft: jouw stijl lijkt wel op een kruisverhoor.…

M'n hemel is kapot En evenzeer mijn aarde Ik zeg dit onverbloemd Omdat mijn leven lijkt gedoemd Te zijn als 't Altijd was Wegkijkend En weggekeken Mensenkind…

Je psyche, dat is je ziel, zei hij En als je gek bent Dan ben je abnormaal Hoe gek hijzelf was Vertelde hij d'r niet bij, allemaal…

Veel te vaak al Heb ik geloofd Dat jij je leven Beteren zou Koning Alcohol regeert Met strakke hand in jou Onthecht ben ik Van die mens Die ik ooit Moeder noemen zou…

Veel hoor ik Elke dag En zien Doe ik Nog veel meer Veel meer Veel meer Dan 'k verdragen kan Daarom mijn voorkeur Voor het dichterschap Niets van wat ik hoor en zie Is sterker dan de zeggingskracht Van de poëzie Titel ontleend aan songtekst Liefs uit Londen, Bløf…

Eigenlijk maak ik best wel Makkelijk contact, zei ze Voeling heb ik al gauw met iedereen Jammer alleen dat 'k zo alleen ben Want samenleven met mij wil er niet één Thema: virtuele eenzaamheid Anno Nu…

Storing - dat is Wat depressie heet Toestand van Louter leegte Die alle reserves sleet Stoornis of storing Dat maakt niet uit Depressie gaat zijn Eigen gang direct Doordraaiend naar Het diepste van diepten Rechte lijn richting droeve dood…

Nog maar kort Geleden is het Dat ik een vers Voor jullie schreef De pijn daalt neer Was opgedragen aan Jullie, vrienden van Mij in de Open Hof Een luttel aantal Dagen later nog maar Hangt de foto van jullie In Memoriam boven de schouw In de woonkamer van de pastorie - Herkenbaar jullie uitdrukking Nog maar zo kort geleê…

Zoals het Hijgend hert De moede hinde Aan de jacht ontkomen Was, smachtend naar Vers en helder water Zo dorst ik Aan mijn levenseind Naar het water Van genade…

Mijn hemel is kapot En evenzeer mijn aarde Ik zeg dit onverbloemd Omdat mijn leven lijkt gedoemd Te zijn zoals 't Altijd was Wegkijkend En weggekeken Mensenkind…

Zoals ik het Leven zie - Geloof het of niet - Zien de and'ren Het meestal niet…

Zo gauw Ik mezelf Loslaat Zak ik weg In eindeloos Verlangen naar Een tijd die Zonder twijfel Is Geschreven naar aanleiding van het driedaagse poeziefestival Dichters in de Prinsentuin, 25 t/m 27 juli 2012, Groningen.…

Tegen heug en meug Verorber ik mijn levensbrij Waarin ik net zo weinig zin Heb als het leven zelf Heeft voor mij…

Doet u maar Van hetzelfde laken Een pak, zei ze, Onopvallend Wil ik zijn Ja, zo wil ik leven Zonder die pijn Van het altijd anders zijn…

In de binnenkamer Van mijn eigen Ik Wil ik zijn - Daar waar mijn Geweten huist Heerst rust en Is geen plek Meer voor de pijn…

Hoe is het Mogelijk, toch Plaveisel Gereinigd Met giftige arm - Voegen gevuld Met zand dat Scherp is - En dan toch Dat ene plantje Dat overleeft En tussen de steen Zijn hoofd omhoog gestoken heeft…

Inwendig was Ik leeg - Mijn toekomst Gesloten Vastgeketend aan Mijn verleden - Met een gebrek Aan weemoed En de moed Der wanhoop Streed ik zo Hard ik kon Voor het laatste Restje leven, Voor die nieuwe horizon Die 'k in me had En Goddank bereiken kon Gebrek aan weemoed en een gesloten toekomst zijn de twee belangrijkste…

De uil die Minzaam naar Beneden kijkt Naar mij Op 't plein In m'n tuin Weerstaat 't Gescheld en geschetter Van anderen - En trotseert Andermans hoon en chagrijn - Net als ik mag Hij er van zichzelf Uiteindelijk wel zijn Opgedragen aan de ransuil die afgelopen maandag zijn domicilie had gekozen in onze tuin Niebert…

Vaak genoeg Twijfel ik eraan Of ik nog wel besta Twijfelend aan mij, Aan mijn Ik en Aan mezelf Over hoe geluk Misschien wezen kon Maar gelukkig, 'k ben er nog Want ik heb weer een bon…

M'n hemel is kapot En mijn aarde evenzeer Ik zeg dit onverbloemd Omdat m'n leven Lijkt gedoemd Tot onbaatzuchtig reflecteren Om dan toch eindelijk Met hulp van velen Het leven te gaan leren…

Bezield was ik Mijn leven lang Bezielend Naar mensen - Twee zielen Een gedachte Ook naar mijn Koningskind met Wie al zoveel Jaren het leven Deel Door het lange Diepe duister Bijna ontzield geraakt, Maar gelukkig haar En de weg niet kwijt geraakt In liefde en respect opgedragen aan Jeannet…

Pasjes, Pasjes, Alleen maar pasjes Wat is een Mens nog Meer dan pasjes Alleen - Het pasje Van genegenheid Ontbreekt in 't algemeen…