Ik vraag me af
ik vraag me af
wat ik me tegenwoordig
nog afvragen mag
wat is de zin
hopen tegen beter weten in?
Losgeslagen paarden
volop in galop zijn
zo verdraaid moeilijk te vangen
De wereld staat op z’n kop
Ik vraag me af
ik vraag me af
wat moet ik doen
erachteraan in gestrekte draf?
Nee paarden vang je
met hun eigen nieuwsgierigheid…
Het leven is
een kralensnoer
met daaraan geregen
diverse kralen van toevalligheden
Toch vormt ’t een fraai
kwetsbaar geheel
want die kralen
verhalen zoveel…
We spelen de meest
weerzinwekkende spelletjes
in woord en beeld
We posten ze en we liken
Executies volgen we
op You Tube
Oorlogen en de vreselijkste
rampen gewoon op het journaal
Compleet verwoeste wijken
waartussen je hier en daar
nog lijken ziet prijken
Maar vanmorgen een frontale
botsing op de A73
Een spookrijder spookt niet meer…
Vannacht heb ik gevlogen
Het lukte me – nooit gedacht
Ik zag mijn dapper pogen
en overwon de zwaartekracht
Het was als zwemmen in de lucht
Met mijn sterke armenvleugels
Gerakend in een echte vlucht
Laat los de aardse teugels
Kan gaan en voel me waarlijk vrij
Aan niets en niemand meer gebonden
Als een vogel in het voorjaar o zo blij
Eindelijk…
Ik heb God gezien
in het ritselen van de bomen
echt zonder dat ik zat weg te dromen
of toch een beetje misschien
Ik heb God gezien
weerspiegeld in de diepte van dierenogen
zonder een druppel te hebben gezopen
bedwelmd door het inzicht misschien
Ik heb God gezien
Vanmorgen in de dageraad
zo mooi – de zonsopkomst
en in het moment dat ze…
Geloven moet dat?
Nee niks moet
Geloven mag dat?
Heel veel mag
Hij die zoekt zal vinden
en zal ooit daar geraken
waar U verblijft
In onze wereld
staat U helaas alleen
we zien Uw werken immers niet
En toch toch bent U aanwezig
Het moet wel – niet uit vrees
maar omdat wij het willen
Dus heeft U zich verstopt
ver weg en toch heel…
Waren we maar slak
iedere centimeter heel bewust
aftasten van ons levenspad
O hadden we maar zoiets als dat
want wat wij kunnen leren
van dat slome beest
is het echt beseffen
wat er achter ons ligt
wat er werkelijk is geweest
Wij ontlopen wat ons geschiedt te snel
we leren daarvan dan ook nooit
waarschijnlijk herinnert de slak
z’n…
Ik laat me de waarheid aanwaaien door de wind
die daartoe altijd de juiste wegen vindt
Niemand houdt haar daarin tegen
waar geen weg is maakt zij wegen
Zij vertelt fluistert roept schreeuwt uit een ver verhaal
in een wie wil luisteren goed te verstane taal
Stank troep en vuiligheid achtergelaten op zee
brengt ze op haar wijde vegende vleugels…
De ban is gebroken
het mag nu vrijuit
worden uitgesproken:
Vertel de waarheid hoe
waarachtig ze de waarheid liegt
vertel de leugen hoe waar alles is
wat ze in leugenachtigheid opbiecht
zoals op verre plekken
het daglicht naar de nacht
en de nacht naar overdag
verglijden
Zo moeten zij
de waarheid en de leugen
vals en bescheiden
ons…
En ziet
zo aan het end
weer dat weeïge gevoel
aan z’n komst ondertussen
al een beetje gewend
hopelijk duidelijk wat ik bedoel
het is nog steeds ‘leuk’
maar grotendeels geweest
een merkwaardig niet
te missen feest
sla boeken en ogen
gerust maar dicht
er wacht een nieuw allicht
daar aan de overkant
met een onvoorspelbaar
nieuw inzicht…
Als de tijd
geen tijd meer heeft
en ijs voelt niet meer koud
men gewoon maar wat voortleeft
blijven we dan altijd jong of
worden we sneller oud?
Als water te veel of juist
niet meer durft te vloeien
over akkers over weiden
zullen we ons dan meer
met elkaar bemoeien
of gaan we elkaar juist mijden?
Als sterren nog
weigeren te vallen…