Alle inzendingen van c

Ieder mens is eigenaar, van zijn eigen leven, tussen wieg en graf. Leven is kostbaar. Garanties biedt het niet. Koester het vandaag de dag. Zie hoe toeval, steeds opnieuw, verandert in bedoeling. Bescherm al wat leeft. Nu! Nog voordat je ons leven, ongeleefd en ongewild, aan ons aller leven, terug moet geven.…

De zon is opgegaan. Vandaag de dag is aangebroken. Ik rek me uit. Voldaan stel ik vast dat ik leef. Vandaag kan ik opnieuw gaan doen, of laten gaan. Waar ik me nu bevind zal eeuwig duren. Waar ik nu ben is eindeloos. Na vandaag zal onze zon, dat is een onvoldongen feit, nooit meer ondergaan. Ook wanneer ons sterretje, ooit eens uit zal…

Hoe kunnen we ons middelmatig voelen, wanneer we zeker weten, dat gemiddelden niet bestaan. Hoe kunnen we angstig blijven, wanneer we zelf kunnen horen en zien, dat vrees zwakker is dan moed. Hoe we zelf kunnen ervaren, dat we het zelf niet zijn, die ons hart doet kloppen. Hoe durf je dan de vonk zelf doven, wanneer je je eigen levensvuur…

Vogels zijn prachtig mooi, om te zien en om te horen. Luister goed wanneer ze liedjes zingen, zonder te hoeven componeren. Zonder perfekt te moeten zijn. Het liefst zie ik vrije vogels vliegen. Zonder zenders. Zonder ringen. Goddelijk prachtig zijn vogels. Je mag van ganser harte van ze houden, zonder etiketten te hoeven plakken. Zonder…

De energie, die ons het leven schonk. De gevaren, die worden afgeweerd. De krachten, die ons in leven houden. Harten, die bloed naar onze cellen pompen. Darmen, die voedsel voor ons verteren. Longen, die zuurstof uit adem filteren. Zenuwen, die ons brein bedienen. Zielen, die ons inspireren. Geesten, die ons bewust doen zijn. Alles…

De mens die zijn ego kent is een egoloog. Steeds weer verandert hij zijn rol. Als acteur speelt hij de knecht. Als actrice speelt zij de baas. Als minnares speelt ze zijn hoofd op hol. Egologen raken nooit uitgeleerd. Zij kennen het spel van wij en van zij. Acteurs en actrices spelen zelf, en zijn vrij.…

Ooit begon ons leven, zonder onze taal. Daarna werd ons leven versmald, door woorden en symbolen. Beperkt tot meningen en ideeën, over wat werkelijk leven is. Dichters beseffen, dat gedichten pas gaan leven, in de stilte tussen woorden. Daar waar alles wordt gezegd, en niets meer wordt verzwegen. Wanneer de liefde tot ons spreekt.…

Wanneer we ons aardse paradijs verlaten. Wanneer we overlijden. Wanneer bedoeling weer toevallig wordt. Wanneer energie weer loslaat van de stof. Hebben we de liefde wel liefgehad, bemind, voor al wat leeft en niet toevallig was? Hebben we wel bedankt gezegd, herdacht, hetgeen de liefde ons heeft geschonken? Hebben we het voorrecht wel beseft…

De kostelijke spijzen die u verteert, veranderen in drollen. Verteerd worden en verteren. Uw lijf en leden zullen eens vergaan. Stof tot stof. As tot as. Als mest zult u wederkeren. Uit mest bent u ontstaan. Verteerbare schrijvers hebben gewoon geluk. Wat zij schrijven en lezers willen lezen, blijft onsterfelijk bestaan.…

Een mensenleven leeft, zoals het zich ontrolt, als golven in de branding. Een golf sterft, wanneer die tegen rotsen, te pletter slaat. Water blijft eeuwig stromen. Precies zo stromen mensen, zoals rivieren stromen, als stromend water naar de zee.…

Plotseling verschijnt ze, uit het onverwachte niets, maar nu al waakt ze, zonder dat te weten, over mijn onbewaakte fiets.…

Ik verbaas me, over de veelheid van de dingen. Ik verwonder me, over de onafhoorbare verhalen, die we elkaar vertellen, en dezelfde liedjes die we zingen. Ik vraag me af, waar die triljarden foto's blijven, die we onophoudelijk fotograferen. Waarom we van orde rommel maken. Hoe herinneringen verdampen, tijdens onze korte levenstijd.…

Mijn vrouw en ik, passen niet bij elkaar. Dat weten wij reeds lang, dat weten we al vijftig jaar. Logisch, want volgens Socrates, weten mensen niets. Mijn vrouw en ik, passen helemaal bij elkaar. Dat is de kern van ons bestaan. Dat weten wij sinds kort. Logisch, want volgens Cornelis, voelen mensen elkaar gevoelig aan. Mijn vrouw en…

Dat levenden werkelijk bestaan, kan elke dove zien. Dat leven wonderlijke muziek is, kan elke blinde horen. Dat leven zinvol spelen is, begrijpt ieder spelend kind. Alleen wijsgeren blijven denken, over het waarom. Alleen gelovigen blijven geloven, in zelfbedachte goden. Wie dom is blijft maar zoeken, totdat hij of zij, op sterven na dood…

Mensen hebben leren leven, volgens zelfbedachte plannen. Planten groeien spontaan. Ooit een angstige plant gezien? Ooit een slak zien rennen? Ooit een zelfbevrijd mens, overspannen aan het werk zien gaan?…

Het begint te regenen. Ik luister. Druppels zie ik in de stilte vallen. Van blad naar blad. Van versnelde zomerbloem, naar vertraagde lenteknop. Ik luister naar een nietig wonder. Het is schitterend om te zien. Mijn hart springt op.…

Ja, niet omdat we moeten, maar omdat we willen. Gestuurd door een bestemd gevoel, dat steeds opnieuw, in mensen wordt herboren, na een onbestemde nacht. Nee, niemand is verloren, wanneer we leren leven, in de vertraagde tijd. Wanneer we met nieuwe ogen, leren zien. Wanneer we met nieuwe oren, leren horen. Vandaag, en elke nieuwe dag…

Wanneer de stille stad, sluimert aan de Maas. Wanneer uitgelaten mensen, nog een uurtje willen blijven. Wanneer die goede, oude tijd, een uurtje stil gaat staan. Wanneer uitgelaten mensen, fonkelende glazen heffen. Wanneer een verloren zoon, blij is thuisgekomen. Wanneer een oude troubadour, eindelijk is uitgespeeld. Ja, dan lééft een…

Van onbegrepen mensen houden, zonder te vragen naar waarom. Zonder elkaar te willen veranderen. Zonder elkaar als gelijken te beschouwen. Liefde is niets anders dan elkaar vertrouwen. Liefde is het hart van vriendschap. Is niets anders dan in elkaars ogen, onze eigen spiegelbeelden zien.…

In het boek Exodus staat beschreven, hoe sprinkhanen de zon verduisteren. Alleen superieure dieren kunnen dat. Toen veranderde de dag in nacht. Ooievaars overwinteren ook in de Sahel. Sprinkhaan is voor hen een delicatesse. De mensen die er wonen verhongeren, wanneer sprinkhanen uit zwermen gaan. Toen en nog steeds.…

Gedachten die ons gevangen houden, zijn bronnen van angst. Illusies over onze eigen vrije wil, zijn hallucinaties. Mensen dienen egocentrische belangen, die ons tot slaven maken. Terwijl... Terwijl wij uit cellen bestaan, die ontstonden in oceanen. Terwijl we hemelse lucht zijn, die door onze longen stroomt. Terwijl mensen energie delen…

Achtervolgd worden door een monster, is angstaanjagend. Het verleden. Vluchten voor de duivel van de toekomst, is als de dood zijn voor zijn macht. Laten we denken aan de grote David, die moedig op zijn Goliath wacht. Wanneer een angstig mens, alles te verliezen heeft, opent zich een enge poort. Eindelijk vallen de schellen, van zijn betraande…

Temidden van een regen van moeten, wil ik niet langer doen. Temidden van een storm van willen, wil ik alleen maar laten. Zoals vrede regent in de oase. Zoals rust stormt naar het oog, van een brullende orkaan.…

Niets doen, niets laten. Zoals troebel water helder wordt. Bedaagd en bezonken zijn. Niets moeten, niets willen. Wolken zien drijven in het blauw. Luisteren naar de wind. Verwonderd worden weer, zoals een pasgeboren kind.…

Wij mensen zijn de golven niet. Wij zijn als water dat stroomt. Wij zijn bloed dat vloeit. Wij zijn de wolken niet. Wij zijn als de wind die waait. Wij zijn adem die door longen blaast. Wij zijn de kosmische straling niet. Wij zijn elektronen in neuronen, die als liefde door onze breinen razen. Wij zijn onze eigen gedachten niet. Wij…

Het mensdom is op hol geslagen. Armen vermenigvuldigen armoede. Rijken leven voor de macht. Consumenten voor de lol. Het heelal blijft even onverschillig. De aarde blijft draaien om haar as. Alles blijft bij het eeuwig oude. Alles blijft nieuw zoals het was. Wordt mensdom ooit menswijs?…

Weten kan ik niet. Wel luisteren en voelen. Ik kan alleen maar zien. Ik zie een eerste vlinder vliegen, en van herfsttak tot lentetakje gaan. Ineens zie ik ook wat illusies zijn. Wat verwachtingen zijn en wat wensen. Ineens weet ik, vanuit de blauwe lucht, dat wonderen wel degelijk bestaan.…

Wat àf is, is volmaakt. Wat bevroren is, kan niet bewegen. Toch kan ijs weer stromend water worden. Zo worden dichters ongewild gewekt. Wat grote denkers eerder al bedachten, moest vannacht weer worden uitgedacht, en poëtisch worden opgeschreven. Ervaringen van eerder en van gisteren, die me levendig zijn bijgebleven. Wat àf was, werd weer…

In Frankrijk, is het al jarenlang veilig. Oorlogen, zijn er eindelijk verleden tijd. Baudetten, wees toch trots op jullie Franse naam! Dank dat jullie ons willen redden. Thierry, wij hebben er alle begrip voor, nu onze grenzen nog open zijn, wanneer u toch besluiten mocht, om vastbesloten naar huis te gaan.…

Wanneer mensen niet meer willen moeten. Wanneer goed geboren wordt uit fout. Wanneer alles weer mogen mag. Wanneer gisteren en morgen versmelten. Wanneer je stilte in lawaai kunt horen. Wanneer alleen vandaag bestaat. Wanneer je orde in chaos ziet. Zo sterft vol verwachting onze jeugd. Zo wordt ouderdom herboren. Gelukkig.…