Ik hoorde je wel
maar luisterde alleen
naar wat je niet zei
Jij riep
meer kan het niet zijn
schaterend
Ik geloofde je
als je door me heen keek
liefdevol
Ik voelde je verlangen
zelfs als je er niet was
hartstochtelijk
Ik las tussen de regels door
als de woorden uit bleven
hoopvol
Ik zag het niet
maar voelde het glazen plafond…
Van alle wijsheid die ik jouw wil meegeven
Is er geen enkele wijs genoeg
Je zult het zelf moeten ontdekken
Ook al lijkt dat nu wat vroeg
Maar mocht je me ooit om hulp vragen
Een klein duwtje in je rug
Dan zal ik je alles geven wat ik weet
En hoef ik er niets voor terug…
Nooit hebben wij kunnen vermoeden
Hoe blij je ons nu al maakt
Hoe jouw wonderlijke verschijning
Ons hart diep heeft geraakt
Hoe de traan in jouw ogen
ons af en toe verbittert
Nooit hebben wij kunnen vermoeden
Dat jij nu al zo mooi schittert…