Alle inzendingen van claudine

Ik zie je zijden sjaal nog wapperen in de wind om een gezicht dat ik herken maar door jou niet meer gezien wil worden.…

na al die jaren na al de vragen zijn het nog steeds de tranen die mij herinneren ik heb je zoveel liefgehad lief, zoveel maar kan de stukjes jij niet meer ontwaren in schimmen van leugens verknipte verhalen van verlangen…

Ik droomde van zondag de druk van de maskerade die op je lag drie uitvoeringen lang mocht je maar je zakte in elkaar kon niet meer veranderde in een rups het was genoeg…

Ik sprong van de rand van het bad en vond het zoete water Ik dook van lage planken soms wat bang dan weer vol vertrouwen En toen nam ik de hoogste duik: het water bleek een glasplaat…

We hebben ons, allemaal, kostelijk geamuseerd op de reis van het bestaan! Toch een kanttekening: We vervloekten het tripje naar de "nachtwaker zonder ziel".. Voortaan maken we een ommetje, oke? Dan kunnen we dat optrekje van jou tenminste mijden.…

meneertje mooiprater werd de mond gesnoerd en duizend woorden vielen zonder echo's om weer op te rapen…

Je nam geen kinderen, je kreeg ze, zei je - tegen beter weten in om er anderen mee op te zadelen, in de maag te splitsen en oh, wat zijn wij hen nu dankbaar en jou niet in het minst..…

Men leerde mij wat er in dit leven uiteindelijk allemaal toe doet: Wat waar is, mooi en wat goed. Dit waren jouw antwoorden: Er bestaat geen empathie, alleen voor zover ze jou aangaat. Het is goed om in de spiegel te kijken, maar ik heb hem al jaren op Marktplaats gezet: Niemand wil hem hebben?! Ach, over wat mooi is zal ik…

Je sprak over leegte, mishandeling en kou en toch heb je volgehouden niet wetend of je op een dag nog iets als zin gewaar zou kunnen worden…

in een wereld vol bedrog kwam ik haar tegen de enige vrouw die de waarheid sprak en toch heb ik met haar gebroken verkoos verblind door spiegellicht het duister leven…

Het baken van vertrouwen en moraliteit liet zijn onderdanen struikelen keer op keer en alles veranderde toen het grote zwijgen zijn vlucht had genomen.…

Je hebt nu deze stad verlaten, met alle pracht en franje. Ook het stadhuis vindt je naam niet meer terug in haar bestand. Sporen die restten zijn de uitgekotste prooien; al geven ze blijk van een man die de bewoners van deze plaats niet kenden.…

Waarom ben ik er? vroeg het kind in mij. Ik antwoordde haar: Je bent er om elke dag meer van jezelf te gaan houden.…

de buurman van weleer zo sprak mijn hartsvriendin zou zich rot hebben gelachen als jij je had op ge han gen ik wist dat zij de waarheid sprak want ook ik doorzag hem reeds…

De leeuw van de stad was uitgemergeld; het enige wat hij nog kon was bloedzuigen en handelen in zielenroof.…

Honderdduizend schonen hebben mij hun ja-woord reeds gegeven en nog laat ik ze ook weer gaan…

Walging overvalt me keer op keer als ik denk aan de perversiteit die jou dreef. Want verrot is het gedrag waarmee jij de stoornis van je ziel verried. Maar ik leef ondanks…

wanneer heb ik bedacht dat mensen het goede met me voor hebben ik verloor verdronk en lag in coma er bestaat geen vertrouwen bij jou…

mensen weenden luid om de man die hen verliet maar het ergst van alles: ze hadden verdriet om iets dat niet bestond de man die zij zo diep aanbaden was het kind dat al die tijd verstoppertje had gespeeld…

Je zinnen begonnen steevast met een koninklijk WIJ: Ballonnen die je opblies maakten je groter. Projectieschermpjes waarmee je rotzooide minimaliseerden verantwoordelijkheden.…

Onverwacht staat hier dan toch de tijger voor z'n prooi, die uiterst rap de jungle had verlaten. Nu het geheim van ontzieling dit roofdier van al z'n krachten had ontdaan, kreeg de tot leeuw gevormde buit pas echt zin om te leven.…

Je beloofde me de hemel op aarde de hemel samen met jou En inderdaad ik geloof in een hemel ver ver weg van jou…

Dit is een vraag voor de psychopaat IN DE HEER: Wie zeg mij wie hoort het luide wenen van jouw slachtoffers het gekerm in de nacht en het schreeuwen om eeuwige gerechtigheid....?…

men dichtte je psychopathische trekken toe wat dat betekende vroeg ik toen werd je meegenomen naar een duister einde zonder bewustzijn…

Want als ik vragen had over zwart antwoordde jij met grijs en ik zag zilverwit Zo zit dat dus met kleurenblindheid: alles verdwijnt zeker in het niets.…

Na het lezen van de laatste redevoering ben ik langzaam verder getrokken met kracht die ik verzamelde de toekomst dood het vertrouwen geschonden jij was bang dat ik zou vertellen over sadistische daden: je kracht was immers je imago ik ontwaak en heb de nachtmerrie ontdekt van diep verborgen beschadigd leven…

O, heilige van de stad, gesluierde prostitué: je hebt de anderen bewezen, maar voel je je over jezelf iets beter? Kom, ga mee, de waarheid tegemoet! Iemand zal toch moeten helpen jou in het licht te leren leven.…

ster met menselijke trekken zoekt vrouw voor leven in schaduwbestaan let op wij zijn er niet om gezien te worden…

prikkel verlangen inbezitname genot genot genot verveling afstand prikkel verlangen inbezitname genot genot verveling afstand prikkel verlangen inbezitname genot verveling afstand prikkel verlangen inbezitname verveling afstand…

voor mijn vrouw de liefdeloze liefde voor mijn ex de liefdevolle sex geen van beide voldeed en ik wil verder…