Alle inzendingen van Claudine

En ik gaf je een laatste kans, je plek te aanvaarden dat opgeklopte zijn een beetje in te binden maar de macht was zoeter de bewondering de status ik ben jou alles als je kunt shinen terwijl ik fluit en klap maar wie ben je nu een man met volgers.…

Jij zegt: Ik kan niet. Ik zeg: Je wilt niet. Zo draaien wij jaren, maanden en uren om elkaar heen. En dan is er geen kunnen of willen meer: Wij zijn.…

De hokjesman vertelt: Het is zo lekker overzichtelijk, verstoor de orde niet. Als jij de kleuren mengt, kan ik je niet meer vangen. Ik wil het niet, dat je mij kent.…

En toen kwam de dag -ik had er maanden op gewacht- dat ik je naar je levensbeschouwing mocht vragen gratis en voor niks. Je zei: Mijn leven? Dat ben jij. Ik draag voortaan een bril zo kinky, het enige wat ik zie is: wij.…

Dans maar, doe maar, op mijn graf. Dans van woede, dans van bevrijding, dans van heel diep weggestopt verdriet.…

Wat zou het kaal geworden zijn als ik zelfs je hand niet meer Maar wacht eens even: Ik schrijf mijn woorden en open mijn hand zodat je ze kunt lezen. Er staat: Ik houd van jou. Je reageert: Ik vind dit een vreemd gebaar. En misschien heb je gelijk, Want natuurlijk houd je van iemand zo nauw verbonden.…

We gingen naar het naaktstrand jij en ik daar waar golven hoog waren en zandvlakten breed taal ongerept. In dat septemberlicht onder de naaldbomen vonden wij ons huis terug.…

In de stilte in herinneringen in woorden in die andere taal. Bij mij om me te beschermen dicht tegen je aan en ik na al die tijd toch huil.…

Wat zou je toch een aangenamer mens zijn geweest als je die artiestennaam naar het grof vuil had gebracht en die verkleedkleren op zolder had gelaten.…

Ik droom ons het is een gegeven Ik droom ons in eindeloze uren Ik droom ons en vraag me niet waarom…

Pannen rinkelen Deuren worden dichtgeslagen Vensters trillen in hun sponning. Toch staan wij nog hier: al is het achter gesloten deuren.…

De winter in en om mij heen is echt nog niet voorbij, maar ik voel: stilte is het leven. Stilte is mijn leven dat zoveel meer lijkt dan welk seizoen ook maar.…

Een kaars, twee rozen en drie lichtjes: Een zwarte kaars om onheil af te weren. Twee roze rozen symbool voor onze liefde. Drie theelichtjes die stenen harten met warmte vullen.…

Het leven oogt zo weinig roze een meisjesjack een enkel huis een waas achter een grijze wolk Nee, dan de muren van mijn kamers zo honeymoon roze…

Juist deze dagen is het zo fijn om te weten dat er mensen zijn die onzichtbaar bij je zijn, met je mee lopen echt echt waar.…

Het is de engel die mij dicht licht bij jou trekt als het ware wij samen geborgen.…

Je probeert je concreet voor te stellen: wat ik denk wat ik voel wat ik verwacht en wat ik verlang, tevergeefs misschien. Maar ik weet: wij zijn sterker dan de zeebries.…

Zelfs het reservaat kan liefde niet sparen, zeg je, de waarheid heeft het te verduren.…

In het groen kom je me tegemoet- eindelijk. Je spreekt van geborgenheid, iets waar wij samen alleen weet van hebben. Je bent dichtbij in de natuur.…

De dag dat jij me liet zitten was de dag dat ik mezelf trouw bleef.…

Ik ben het met je eens: Het is de liefde voor de ander die gelukkig maakt. Toch gaan je woorden me wat ver: Ik verdraag elke beet en snauw, haar kwaadste streken maken mijn hart niet benauwd. Ray, voor het geval dat: er is plek bij de mannenopvang!…

Comfort, dat is wat het huwelijk me heeft gebracht Comfort en een eindeloos gevoel van gearriveerd zijn. Ook mijn gevoel voor eigenwaarde kreeg een enorme boost, want wie ben ik zonder hem? Ik blaas mezelf dan wel op, maar dat is nodig, want uit mezelf voel ik me te klein. Ik kan alleen maar zeggen: Gelukkig, ik ben getrouwd.…

Ik zag je huilen aan het einde van de film. Het was hartverscheurend om te zien. Je stem, je gezicht je hele zijn: een noodkreet. Maar ook ik wilde wegkijken.…

Wij vragen om genezing en vertrouwen voor een van onze reisgenoten. Hij werd door de bliksem getroffen. Wij waren doofblind. De reisleidster was flitsmoe en had ook nooit van ehbo begrepen.…

Lieve jij hoe kan ik je missen als jij zo diep verborgen in mij zo dicht en dichter nog om precies te zijn: het cadeau voor jou en mij?…

Naast elkaar stonden wij met tussen ons in een cirkel. Je zei: “Je weet met hoeveel gemak ik stap in deze vorm. Loop ook eens naar voren.” En maanden later fluisterde ik je naam en kon ik zeggen dat ik van je hield, door deze beweging voorwaarts.…

Soms is alles wat ons leven laat een lied een zacht lied over verlangen over tederheid over een vlam die waakt over ons in de nacht in een stenen stad. Soms is dat alles.…

Willens en wetens Buitengesloten Willens en wetens Afgedropen Willens en wetens Een nieuw begin Willens en wetens Je komt er niet meer in. Neem maar mee Je ijskou En kom nooit meer terug Blijf weg En neem alles mee wat je bezit Want zo zie jij het toch: Jouw bezit dat met jou klinkt.…

Nooit gedacht over de liefde In termen van competitie Maar, nu je er toch over begint Heb jij ooit kaarsen samen de ring in zien gaan? Twee boksende lichtjes, stel je voor.…

Je zegt: ‘De wind zal ons dragen’. En even ben ik vol vertrouwen over de dag van morgen. Maar wat, als rukwinden passeren: zal ik staande blijven? Of, wat als de wind jou meeneemt? Zal het leven met al haar stormen mij omhelzen?…