ik zit voorlopig
water aan de kroeg
regent pijpenstelen
schat het wordt wat later
huis half uur op de fiets
nog maar even toch wat bier
een nat pak heeft niemand iets
wat leverworst dan weg van hier
we doen eigenlijk niets
muziek en dans zoals zoiets
wacht niet
mijn lief
totdat ik naar je kom…
graag wil je
jouw woorden
eigenlijk hoor je
alleen maar jezelf
denk terug aan
een avond vol woorden
je weet slechts
wat je zelf zei
de woorden moeten
alleen van jou zijn
tot je erg laat
in de avond merkt
dat alles je ontglipt
je eigenlijk niemand bent
als de woorden weg zijn
er nog slechts geruis is
van het bloed in je…
ik wacht
op de eerste sneeuw
herinner me de vlokken
die langzaam vielen
in een soort stilte
terwijl je de auto's hoorde
herinner me vroeger
dat we sneeuwpoppen maakten
en de liedjes en
de overkomende vliegtuigen
verlang ik naar de stilte
en de sneeuw die valt en valt
een soort omhelzing…
Het voornemen elke dag
een gedicht te maken verdwijnt niet
in een nevel van illegale sigarettenrook
ja,ja,elke dag
Aalsgolvers zijn zwarte regels
in een blauwe lucht
elke dag waarschijnlijk
aalsgolverzinnen echter
zitten beklemd
tussen boodschappen doen
belastingaangifte en vermoeide ogen
van al het kijken en zien, noem het…