Wat valt er nog te schrijven
met zinnen die jaren terug al
in gesmoorde toestand stierven,
voordat ze nu zwart uitvloeien
over het blank marmeren papier
in een grafschrift aan mijn jeugd,
waarvan het lichaam,
nooit gevonden
tot op heden niet kan rusten…
Altijd onwennig sta ik naakt
als je woorden mijn wil
masseren, langzaam inwerken
op mijn lichaam, ik laat het toe
De integriteit van je begeerte
kapselt mijn geweten in, deze
warmte laat geen ruimte voor
het verderf, dat je in mij zaait
Ik geef mij, samen betreden wij
onze besloten werkelijkheid
van liefde, zo denk ik, terwijl
je mijn…
Het was ontdekken
vertrouwd zijn met elkaar
en dat merkwaardige gevoel
samen delen
een grenzeloos beminnen
in de beschutting van
mijn kamer, ons geheim
elkaar toegewijd
en toen pas leerde je
mij de namen
die vertelden wat ik gaf en
jij nog verder nemen zou…
350
Bezig met laden