Alle inzendingen van delius

Een tuin vol regen onverkleumbaar staan ze er vier stokrozelaars…

En soms ja soms meer lijf dan vrouw hou ik schrikkelijk van jou en soms ja soms weer een en al vrouw hou ik onmetelijk van jou en soms ja soms er is zoveel soms er is zoveel jou er is zoveel vrouw ik hou zo van jou…

Een verlaten nest hoe bezorgd als een handpalm ooit die leegte was…

Zo stekelig als ze zijn zo zacht hun bloemen vlinders weten het…

Maar vermageren doet pijn aan je billen merk je het het eerst op plastiekstoeltjes bij het wachten wat een feest…

Wat een mooi event Zweedse en Japanese meisjes in duel van uit de hoogte de Japanese meisjes net een flipperspel…

Een rustige weg met jonge rode beuken wat een vooruitzicht…

Kwieke verschijning een eekhoorntje scharrelend onder de linden…

Torenhoog een berk ernaast even hoog een spar wie in wiens schaduw…

Het nest vond ik leeg het mereljong lag op het tuinpad dood geen heen en weer geen op en af geen trafiek meer de merel zweeg ergens was het stiller in mijn tuin er krasten kraaien hoog op het dak schor en hees kraaien krassen heel het jaar zei mijn vrouw…

Blik door het venster regen op het platte dak asgrauw daarboven zij luisterde niet maar het blauw van haar ogen daar verdronk hij in…

Van de geur nog moe van de zon bloedrood van de dauw zo zwaar rozen in de ochtend hun stengels buigen…

Opkomende bries populieren ratelen altijd bijdehand…

Een cirkeltje maan tussen vluchtige wolken op klaarlichte dag…

Een merel kwam zich nestelen in mijn tuin een bloempot heeft hij uitgekozen achter een geranium wit vliegt hij af en aan op manshoogte ik kan er makkelijk aan hij kent mij Lancaster in zijn naam een bloempot aan een nagel zo wankel zo simpel zo lichamelijk is het bestaan vindingrijkheid daar komt het op aan…

Kanjers van billen maar helaas wat een jammer geen staart om te slaan…

Een opwelling van rood vier jonge stokrozelaars uitbundig in bloei en twee of drie mussen uitgelaten daartussen…

Een vlaschaard die bloeit maagdelijk blauw deze hier een schat voor het oog…

Een goudfazant schrijdt heel statig met een blik van - zijn hen al in het koren - hé heb je mij gezien…

Zeg niet koolwitjes zijn het maar ze fladderen van links naar rechts naar boven naar beneden spotjes wit op groen op blauw op lila op lavendel kijk er eens naar fladderen maar onooglijk voorbijgaand in geheimschrift in codetaal…

Een aardappelveld van het tederste lila zo ver je maar zag…

Afgeknakt ligt hij scherp zijn doornen op de grond door de storm geveld het was te schoon te royaal te weelderig was zijn kroon…

Ik hou er van tot bloedens toe met scherpe doornen maar van een teder rood en o zo trots dit jaar…

Van een zomerblauw zou ik je kunnen weet je van een rozenrood ik zou je van veel wit en geel en violet nog meer van aubergines van dat mooiogend blinkend van dat glanzend zwart ik zou je van veel groen en weet je ik zou je van dat dat felle lila lavendel op een border netjes in de rij en van sneeuwwitte anjers zie er is veel…

Het is lavendel dat uitgelaten lila halfweg juni plotsklaps mij zo boeit…

Een blinde ziet het wat een schoonheid van een tuin merels broeden er…

Hazelnoten hebben zoiets aan zich dacht ik haar ogen nog halfopen haar wimpers trillend knus gezeten lekker wiegend in de oksel van de wind…

Vierkant gelijk en rechtuit hebben iets gemeen die rechte hoeken…

Schotse runderen moet je weten kijken er ' So sweet Schottish ' door…

Een merel blijkbaar knus gezeten serveert alweer zijn hoge C bij 't krieken van de dag een schetteren van jewelste een wedijveren een concerteren een salueren een hooglied voor de zon…