Alle inzendingen van delius

Een tuin uit duizend een waaier vol van bloemen rozen in de knop…

Een beeltenis van blinkend ebbenhout een koolzwart profiel een ingehouden blik stil op de verte lava die nog ziedt…

Ik kocht mij een baseballkapje 'k zet me af en toe eens lekker in de zon 'k lees mij bekruipen woorden lukraak landt een hemels beestje op mijn handrug op mijn vingers naarstig ogenschijnlijk nietig bondig een klein wonder aarzelt even ongedwongen vliegt dan op lekker lekker in de zon…

Je moet het stelen een gauwdief moet je zijn het gaat hem om die 'gauwte' dat plotselinge dat zonderlinge die fonkelende idee…

Ze draagt haar borsten up-to-date als wou ze zeggen zijn ze niet lekker…

Want nu is eerder tijd vliedt door mijn vingers heen en geen houden aan…

Kijk ik omhoog zie ik witte wolkjes versgewassen schaapjes kijk ik omlaag zie ik wit en geel margrieten versgewassen na de regen kijk ik je aan zie ik in je ogen versgewassen blauw ik weet je hebt verdriet ik kom je troosten ik heb je lief…

Een windkracht zeven de lijsterbessen zwiepen blauw wuift al het vlas…

De twijgen wiegen rozen in de avondwind een mus daartussen…

Het zijn gitzwarte ze glimmen ze glanzen ze dralen zo uit de hoogte zo van wat wil je ze grazen ze talmen het eerst ze buigen ze neigen ze rekken ze strekken zo nobel als steeds…

Bosduiven baltsen zo luid je zou haast zeggen een slaande ruzie…

Geen woorden nodig zij begiet stil de bloemen viooltjes het teerst…

Zij compleet zwanger zat op een hoek van een stoel compleet haar moeder…

De ochtend zo vers als een dampend brood boven de gulle velden koeien op een rij alsof God ze daar heeft neergezet…

Ze bloeien het felst de paarse rododendrons een eclatant feest…

Ook bloemen gaan dood zo verging het vlijtige liesjes vliegensvlug is het gegaan…

Het was een raadselachtig schilderij een klein doodshoofd bovenaan daaronder een dode vogel zei mijn vrouw de kop van een stervend rendier volgens mij het was heel mooi ook van heel nabij…

Hemelse wolken fabelachtig uitgeschud boven de heuvels…

Topje schoudervrij rokje bloemetjes erop en dan die benen…

Je moet hem horen al op een uitverkoren tak hij is zo merel…

Een pracht van een kruin een diameter van tien onwrikbaar zijn stam een moeraseik op het plein en nu nou ja een rond punt…

Ze is broodmager zo denk ik ze kraakt in twee maar ze lacht heel breed…

Kwam van de kapper zag het leven telkens weer veel lichtvoetiger las wat roddel 't ging om Kate en Pipa deze keer…

Twee die zich minden paarden troepten op een kim hun staarten wuifden…

Zo éénmotorig zo op zijn zondags brommend zo hoog in de lucht zo stil is mijn tuin zo rood is de eerste roos zo wit de jasmijn zo zomers in mei zo hoogt reikt hier het geluk zo blauw is de lucht…

Je had gedacht hij zingt zich te pletter die merel maar dat deed hij niet geen blad roerde zich in de tuin begonia's bloeiden er fel geel en rood de hemel luchtig blauw de merel zong en ik luisterde hij had zijn nest hoog in een blauwe spar gebouwd geen kat kon er aan…

Vijf kleine paarden een charme van een weide een bank in de zon…

Je kijkt naar potten je houdt van licht en kleuren bloemen binnenshuis ik kijk je aan met stille ogen hazelnoot je haar…

Fluitenkruid alom een Pasen als geen ander merels op hun nest…

Met een mereloog onverschrokken zo te zien schat hij mijn tuin in 't lijdt geen twijfel hij wil er komen wonen bovendien…