Alle inzendingen van delius

Rododendrons violet sneeuwwit en bloedrood viooltjes blauw en geel primula's en margrieten geraniums aan de muur bosanemonen wild en frêle vergeet-mij-nietjes lelietjes-van-dalen 't is straks weer mei het maakt mij blij…

Gitzwarte paarden ik tel er één twee drie vier de ochtend breekt een wonder weer onhoorbaar open ik tel ze ieder morgen één tot vier gitzwarte paarden zo rassig en zo fier…

Veelkleurig de tuin of is het eerder kakelbont blauw geel wit en rood oranje voert het woord…

Op sparrenhoogte ongenaakbaar voor een kat twee tortelduifjes…

Onstuimig in bloei het land barst uit zijn voegen de zon op zijn helst de koeien van de hand Gods geschapen en maar grazen…

Bosanemonen kwamen wonen in mijn tuin zomaar zonder meer 't was wel even wennen aan dat ongewoon vertoon…

Een pracht van een ei een bloemetje uit duizend 't is pasen…

De tulpenboom bloeit een overmaat een wonder maar zo kortstondig…

Perelaars in bloei onbeschrijfelijk genot begin van april…

Het kan niet korter 't is te kort om nog te korten snijd je niet…

houdt het filigraan de nevel tegen glansrijk breekt de ochtend aan berken in hun kaalheid beven bloothoofds wilgen koppig staan…

Kraaien om je hoofd barre winter nog in maart balsen in de zon…

Wilgen in de mist standvastig in 't gelid stilte huist erin de wind ging liggen geknal men schiet de houtduif af…

Tekeningen maken bij gedichten is ook zoiets dat gebeurt soms denk ik is het een proberen erbinnenin te geraken en er van daar uit te kijken ernaar of iets in die aard…

De winterjasmijn bloeit onverdroten dit jaar als ging het om goud een merel te gauw een roodborstje dat fladdert en weer valt er sneeuw de postbode belt eigenlijk moet hij per fiets zijn brommer zijn lief…

Gekraak in het dak sneeuw buitelt over het land geknars van banden er branden kaarsen de kortste dag komt er aan hij snuffelt de kou chaos rond Parijs er is geen ontkomen aan nooit gezien sprookje…

Je weet ik was er en straks zijn wij er niet meer koolzwart de merel nog hebben wij tijd vertellen wij het elkaar als sneeuw op daken buiten het gerucht de luiken stil gesloten de trap die knarste…

Eigenlijk was ze helemaal aangezicht dat kwam door haar viool…

Een lentevlinder twee fazanten in duel akkervoren vers een hazenrug twee lange oren sleedoorn o zo wit…

Een stille bloeier en niet één blad dat zich roert aprilse sleedoorn…

Toen ik je zoende waren je lippen heel zacht je lippen waren je ogen zoende ik niet je lippen waren zo zacht…

Zo zondag is de morgen zo zeg ik zie ik je graag zo zonder zeg ik zomaar…

Ganzen in de lucht wild van geschreeuwde schoonheid onaantastbaar nog…

Van sneeuw die niet smelt en van barre nachtvorst en van stille vogels een februarizondag en een winter die beklijft…

Wilgen in de mist verzonken in hun zwijgen roerloos vers gekapt…

Een reiger vloog op hij haastte zich evenwel op zijn manier niet…

Een echte zondvloed maar ja je moest er doorheen al was het zonde…

Een roodborstje landde op de hoek van een haag een bolletje rood maar niet van de kou een vluggertje zo te zien en zo groen was mijn haag…

Waarom tabloid is roddelblad niet mooier en ook meerzeggend…

Er komt meer klaarte licht dringt door alle takken bomen lopen leeg…