Als de tijd
daar lijkt gekomen
voor een afscheid
dat ongedwongenheid
totaal ontbeert
dan zal
de glimlach die mij
zo heeft verwarmd
zijn ereplaats
voorgoed behouden
samen met handen
die vlinderachtig
en passievol
liefde en tederheid
uitstraalden…
Langs de tramlijn
van mijn begeerte
zie ik haar staan
bij elke halte
met open glimlach
en armen
staat zij daar
vol engelengeduld en liefde
slechts twee haltes
zal ik plagerig
aan mij
voorbij laten gaan
om dan alsnog
heerlijk achterop
haar fiets
te gaan zitten…
Tussen bevochtigde zandkorrels
loopt een liefdevol tenenspoor
dat zonder enige bedoeling
zandkastelen en andere illusies
heeft vertrapt
ik volg met een glimlach
die vastgeroest en krampachtig
lijkt te zijn vereeuwigd
in een uit marmer
opgetrokken gelaat
langzaam nemen de golven
op natuurlijke wijze en kracht
hun rechtmatig gebied weer…
1.211
Bezig met laden