Alle inzendingen van eLiZe augustinus

Je pakt me bij de lurven als een bok laat me draaien als een tol totdat ik wankel links of rechts om mij te ketenen gedwee en volgzaam op mijn grond in mijn licht uitstralende bloementuin waar je de lelies vermorzelde en de doornen plantte niet wetende dat de wortels met elkaar verbonden blijven in vruchtbare aarde…

Proestend druipend voorover gebogen in de wind loopt hij op het melkwit grint Veegt de hangende tranen uit zijn baard terwijl het meisje voorbij galoppeert op haar paard Seizoenen komen en gaan het witte huis de bloesem stille boom onder de gouden maan De blauwe rivier ik herleef ze schilder met vrije adem de bruisende zee het…

Dit is mijn huis in mijn gedichten ben ik thuis met het licht op mijn doek de ezel in de hoek grif ik in kleurentaal mijn poëtisch verhaal…

Ik aarzel niet om je pijn te doen met de waarheid opdat je niet in de leugen zult hangen Terwijl ik nadenk voor het venster en het stof uit de kieren van het raamkozijn schrob Blijven staan door standpunten als het zwarte water golvend door de rioolbuis klotst Je hoort en ziet de mantel van 't verdriet nog steeds niet hangen om de…

Mijn vel en mijn handen beefde van het onrecht in de verlatenheid toen ik bukte en naar mijn schoenen greep terwijl ik naar de modder keek die onder mijn zolen kleefde nadat ik weer was uitgegleden op de moerassige wegen waar ik het lied van mijn hart gezongen had voor jou Mijn vrije adem dat voor jou is uitgestort in het huis van jouw geborgenheid…

in duisternis en nevelnacht staat een engelenwacht voor wie het Woord geloven met de taal in ‘t hart gaat de trooster in pijn en smart de dompige geur ver te boven…

het kunstig geweven web van de spin beschermde ons voor indringers lichtstralen werden gemorst over de doorzichtige vleugels gevlogen in 't zilver blauwe glinsterde het spinrag als een schoon kunstwerk het is voldoende om naar de gevangen zwarte stippen te kijken met ogen van de ochtend vandaag schilder ik opnieuw…

Wanneer je door de muziek van je hart gevoed de vreugde voelt binnen stromen schoon en stralend als het voorjaar met zangvogels en twijgjes en de schone bloemen van Zijn grond Och wat een troost in het dan om in eenzaamheid en pijn dicht bij jezelf en de blauwe lucht te mogen zijn In een grandioos muzikaal…

kijk daar staan de oude vaten de beste wijn rondom splinters en granaten in ‘t ochtendlicht in nieuwe vaten dat hunner tongen doen ontwaken het schoonste lied van hemelse tinctuur rondom het wilde woud het dorre hout de blijde klank van de gitaren o wonderschone zilverblauwen snaren wie kan uw klanken evenaren…

de dag zwelt open in licht de oerbron van het leven hier en daarginds naar de verlaten rivieren…

Er is een schip gezonken vol met explosieve lading aan boord De jarenlange explosies zijn tot in de kerktoren gehoord Ieder zittend in zijn hoek met het goud omrande boek En zij zit daar als een knop uit een bloem ontloken Haar zingen is sterker als de haat en nijd Dat haar smaad en beschimmeld brood gaf te eten Tussen het vreemde volk in…

de liefde zingt in muzikale tonen de taal van het hart…

Met een kruimel brood en een slok water ontvlucht ik de dood met niet meer dan een witte veer en een vel wit papier in mijn rugzak en in Gods Naam nog genoeg tijd voor verandering Gun mij de plaats van mijn bestemming waarvoor ik ben geboren en uitverkoren Omdat ik U boven alles lief heb bespot gehaat verlaten niet meer…

opgevoed door vissenbloed een wereld om koud van te worden jong en geraffineerd als een kronkelende ratelslang volleerd in ‘t spuien van gift opstandig en bang het werk van de tiran…

Hij was ziek maar had nog zoveel om voor te leven kon zijn aandeel daaraan geven ook al zag de maatschappij alleen wat de medische kosten ervan waren tafeltje dek je elke dag de verpleegkundige om het ontbijt klaar te maken het aankleden en het douchen en de tussentijdse ziekenhuis opname onder druk van de maatschappij…

in jouw sporen verwelkten de bloemen al gauw zodra de dorstige zon opkwam slurpte ze de dauw kleuren en geuren die de wereld op fleuren met bloemen in de knop gebroken nog voor ze zijn ontloken…

Maakt Kaag een heksentoer met Isis op de loer? En de taliban dan? Het zal wel knokken worden misschien had ze beter man kunnen worden…

De dood als een jager Mijn belager. Heeft toegeslagen Als de Egyptische plagen Verslagen door De Rechtvaardige…

om elke dag weer op te staan met losgelaten lijnen van de buidel zorgen en verdriet op je rug dat gevangen houdt ons de weg verspert in de woestijnlucht om ons heen elke dag nieuw in de zonovergoten heldere rivier van onze dromen en toekomst opgestaan lieve kinderen om muren neer te halen deuren te openen naast jullie te lopen…

Ginds zag ik de blinkende kopieermachine radeloos kopieën van foto’s maken Ik ben jij en jij bent mij Digitaal communiceren ze met elkaar de beul gaat als een herder voor de weg der waanzin tot aan het graf Men moet kunnen blijven staan in de storm als een boom die eenzaam is waarvan de wortel in de vruchtbare aarde is…

met de ogen dicht zonder een vleugje licht drijft ze mee op hoge golven als een kale tak van de boom waarvan de wortels afgesneden zijn in wanhoop en pijn en wereldse schijn de eerste willen zijn…

een wandeling in de zomer met de zon in je haar zoele warme wind die ruist door bomen zal het er nog van komen dit jaar ?…

Er hing altijd al een moeilijk te benoemen sfeer in dit huis in deze kamer dat haar doet denken aan haar kind haar kinderjaren alsof de geur haar nooit verlaten heeft nadat haar vader voordat hij de kamer verliet het vonnis bekrachtigde met de hamer als de hoogste rechter voordat hij voorgoed het huis verliet en achteloos…

Als je nou tegenover ons zat met het liefdesvuur in je ogen zonder die berekenende blik die onze economie voortbrengt en het arme volk laat tellen; elke cent maar waar vinden we de stem terug die het gehele volk omarmd heeft? Het is vele jaren geleden.…

Uitgeput val ik in slaap in het uur dat de zon hoog aan de hemel staat Vreemd is het in een droom te aanschouwen hoe dat er vanuit de hoge toren Bekleed met mos en spinnenweb naar me wordt gekeken alsof ik de klimop ben gespijkerd aan het hout om alsmaar hogerop te klimmen Geperst geduwd verwrongen om te sterven met de vreemde adem…

Ik loop over de markt blijf staan bij de viskraam en kijk naar de handen van de visvrouw rauw als de schubben van de vis die ze opensnijdt hoe ze de hele binnenboel verwijderd wegsmijt van de roodgekleurde houten tafel er is veel gezegd gesproken over visvrouwen…

Lachend met ‘t hoofd opzij en pretlichtjes in je ogen in de blues tent aan mijn bijzijn zo gewend luisteren naar je warme stem de vrolijke blues tonen om te bewonderen je lenige vingers de klanken die razendsnel uit de ivoren toetsen komen De blues het schone lied de taal van stervelingen…

Ik zie de zon in ‘t Woord op gaan een vrouw voor wie de zin van ‘t leven in God begint dat eeuwig duren zal Vervult te zijn met blijdschap en met leven is iets wat alleen de goede God kan geven bemind gekend zoals ik ben In de gruwelijkheden van het aardse leven als mens alleen te gaan De isolatie in gedreven door de…

Onderweg klampten we ons vast aan de oeroude bron zoals alle zwervende kinderen van zoveel dagen geleden met de herinnering aan overgave en vergelding Wie onderweg zo is gekwetst en denkt daardoor te zullen sterven verdraagt de belasting niet als gebruiksvoorwerp voor de maatschappij te worden ingezet met het vuil de virussen…

Daar gaan ze dan zangers in jubelzang met de levensvorst diep in de borst de berg Sion op waarlangs de zon haar eerste stralen schiet rouw verdriet om dood bij morgenrood in ‘t hemellicht verdrijft witte klederen en liefdevolle ogen het wonder van de rivier…