Alle inzendingen van geeraardt

Soms denk je het lot wat te manipuleren maar dat eist z'n tol…

Woorden blijven spoken zoals alleen woorden dat kunnen ze gaan hun eigen leven leiden vullen zichzelf aan met woorden tot er een nieuw verhaal ontstaat Dromen blijven spoken zoals alleen dromen dat kunnen in hun eigen dromenlogica de doden zijn springlevend alsof ze nooit dood geweest zijn Alleen de slaap wil niet meer komen zweeft wel…

Bloem op het water drijvend op je bladeren je spiegelt schoonheid…

Natuur smacht ernaar het is te lang geleden droogte slaat weer toe…

(voor Marja) We dachten altijd nog dat het weer beter zou gaan we dachten altijd nog weer samen dingen te gaan doen Soms leek je op de goede weg maar de dood heeft je wreed ingehaald Je laat een gat na dat alleen nog maar vanuit het verleden opgevuld kan worden…

Een druppel in een zee van water die ene korrel in de zandwoestijn dat naaldje in een bos met sparren de ijskristal in de reuzengletsjer die ster in dat eindeloze heelal een seconde in die eeuwige tijd soms kun je toch eenzaam zijn tussen al die drie miljard mensen zoekend naar een zielsverwant…

De wind valt stil de hitte neemt nog toe zelfs de vogels zwijgen alles lijkt in afwachting plots begint het hard te waaien daar flikkert de eerste bliksem gevolgd door donderend geknetter even later breekt de regen los als een zondvloed zonder einde maar even snel als gekomen verandert alles weer naar stil het eerste vogellied klinkt…

Diep kijk ik in je ogen het doet bijna zeer zoet proef ik je lippen het smaakt naar zoveel meer op je heerlijke nekje verschijnt heel stiekem een klein blauw plekje het is een open deur maar liefde en lust geven het leven kleur…

dat kleine wolkje in de verder blauwe lucht zou het eenzaam zijn?…

De grote wolk at langzaam alle kleintjes op ik was toeschouwer…

Op dagen dat de zon weer eens weigert te schijnen omdat de mist te dicht is steek ik ter verlichting een kaarsje aan en denk aan jou Als jij in maanloze nachten de slaap weer vervangt brand ik in gedachten een kaarsje voor jou tot je uiteindelijk mijn dromen verlicht…

Terwijl ik van de zon genoot landde het paardenbloempluisje precies in mijn navel bovenop een naamgenoot ik liet ze maar begaan…

Het bankje stond er nog waar wij best wat verlegen de eerste zoen uitwisselden net voor die bui met regen er stonden nu weliswaar andere namen en initialen maar ik wist die van ons nog feilloos te achterhalen daar waar ik ook vergeefs tijden later op je wachtte hoe kan het nu voorbij zijn blijft nog steeds de gedachte…

Als ik weer omringd door vijftig tinten groen wandel in de geur van wit en geel denk ik: dit moet ik echt vaker doen lekker vrijuit springen tussen meidoorn en seringen fluiten met het fluitenkruid eten bij de boterbloemen en ander zogenaamd onkruid het liefst natuurlijk languit het voorjaar duurt maar kort ’t is zo zomer binnenkort…

Is een nachtmerrie realiteit geworden dan is de gelukkige droom verder weg dan ooit verandert de realiteit in een droom dan ben je of gelukkig of gewoon te ver weg verandert een droom in een nachtmerrie dan is er gelukkig nog de realiteit daarna wordt de nachtmerrie weer een droom dan slaap je gelukkig verder tot de…

Als je wereld harder gaat dan je eigenlijk bij kunt houden kun je zelf blijven versnellen tot je uiteindelijk af moet haken Of je kunt bewust vertragen tot je wandelt of bijna stilstaat om je heen kijken en constateren dat er ook andere dingen bestaan die wellicht de moeite waard zijn Soms heb je die keuze of moet je die maken…

De eerste druppels sisten bijna hoorbaar op de verdroogde grond…

De bomen waar ik altijd langs liep onder schuilde bij de eerste regen die me schaduw gaven in hete dagen waar ik de vogels in hoorde zingen in lentegroen en najaarskleuren zijn ineens veranderd in een stomp Groenbeheer meneer, werd mij na veel doorverbinden verteld waren ze dan ziek of gevaarlijk? nee meneer ze werden te groot wisten geen…

De dood is de toekomst het leven het heden de jeugd het verleden Alleen aan het heden kun je wat veranderen de dood komt toch wel en de jeugd kun je niet meer terug halen Als je er iets mee kunt als je er iets mee doet biedt deze conclusie best toekomstperspectief…

Sluit je de ogen om te luisteren terwijl je ruikt aan hun kleurrijke idolen in je tuin op je balkon of in het wild dan hoor je de violen een driekleurige sonate spelen in G-kleine terts voor hun kleine maar geurrijke naamgenoten…

De dichter zweeg omdat hij zich onvoldoende gehoord voelde of omdat hij even niets meer te zeggen had daar was hij nog niet helemaal uit maar wat is even in dit leven en wie luistert nog naar dromers…

Als ik toch de maan zou kunnen vangen dan had ik altijd licht in het donker als dat nodig was Als ik toch de zon zou kunnen omarmen dan was ik altijd warmte en vrolijk bovendien Want met zon en maan zou ik met een warm hart nooit meer verdwalen…

Soms is het lastig om niet te verdrinken in de waan van de dag…

Na ons de zondvloed komt steeds dichterbij het poolijs smeltend de zeespiegel stijgt verantwoordelijk is iedereen maar niemand denkt aan schuld Zij die zouden moeten weten en besluiten kunnen nemen denken alleen aan geld en macht verantwoordelijk is niemand maar iedereen heeft schuld Want we zijn vooral bezig met verkwisting en geweld…

Eenzaam de terugweg moeizaam de obstakels steeds na iedere bocht volgt weer een nieuwe te veel afgedaald in jezelf te veel afgedwaald van je ik toch het doel nog steeds voor ogen je wilt hier uit nooit meer die heenweg naar beneden…

De wind kent geen rust jaagt en jaagt constant maar door achter wolken aan…

Als je dan langs komt zit ze meestal te staren door het raam in de verte of naar de televisie die bijna de hele dag oorverdovend aanstaat ik ken haar nog van vroeger als een levendige vrouw spreek haar wel eens aan zonder reactie te krijgen soms staan er tranen in haar verweerde ogen waar zou ze aan denken wat houdt haar nu bezig…

In de grijze ochtendstond die nog geen dag wil worden hangt wel steeds de keuze tussen het grote vergeten en het meer willen weten van wat er nu eigenlijk ligt achter die grijzige sluiers waarin je door lang staren meer details kunt ontwaren als je maar lang genoeg kijkt wordt de keuze vanzelf gemaakt verschijnt langzaam het geheel…

Versierde waarheid mooier dan realiteit nog net geen leugen…

Voor wie in nachtelijke uren nooit in het donker ligt te turen is slapen gewoon een gegeven in plaats van noodzaak om te leven…