Alle inzendingen van hans

Het speelt mij parten dat ik mij laat tarten ik mis het inzicht terwijl ik mij erop richt ben ik soms te begaan om op eigen benen te staan ik laat alles nu maar gaan als je toch niet weet waar je moet staan dan is er alleen een open weg waarop ik mijn gedachten leg het wordt een reis in een dimensie die ik niet ken en ook niet zie nu…

is er nog zee, nog meer trekt nog stroming onder het veer? zie de troostende hand en de ontroostbare hand daarin, in haar schoot, beide de hare. sloot ze haar vingers te stevig om de knop van de rozenhouten deur naar de eetzaal? zie het haar, zie haar van welke plant had ze bloem, blad of blazen niet mogen eten? heeft ze een leegte gebezigd…

De data van overlijden weet ik niet meer maar mijn verdriet voel ik heel goed nu zijn ze genoteerd de grafsteen verweerd de tijd vervloog géén oog droog de familiefoto naast mij géén één meer op aard voor mij zijn ze het leven waard ik wil ze weer terug weer hun stemmen om mij heen een aanraking heel zacht dat heb ik zo bedacht…

Nog sluimert melancholie in haar nevelbed of romantiek hult zich in dwarrelende winterpret De donkerte staakt zijn verzet tegen plaagstootjes van licht en aarzelend tovert de wereld zich een nieuw gezicht…

Spelen met gevoelens is geestelijk oorlogvoeren als de balans wordt opgemaakt zijn er alleen verliezers wijs naar de aarde aanschouw de hemel besef de oneindigheid aanvaard het licht ook midden in de nacht samen met mijn schaduw ga ik nu toch weer op pad we raken maar niet uitgesproken er is één en al zelfbeklag mijn wijsheid is begrensd…

Toen ik omkeek was er licht waar ik dat niet had verwacht hieraan had ik nog nooit gedacht jij was er in een goud doorzichtig kleed je keek me lang doordringend aan ik voelde me heel opgelucht en slaakte een diepe zucht de streling van jouw blik vervulde mij met dankbaarheid ik trilde, zweefde van geluk voelde mij een rijker mens de vervulling…

Als ik dan hier mijmerend zit krijg ik een goed gevoel mijn wensen worden steeds vervuld mijn gedachten zijn in nevelen gehuld al dwalend ga ik over bergen heen ik zie veel rotsen dus veel steen ik voel ineens daar moet ik heen het is een panoramapunt, kijk om mij heen al kijkend zie ik vergezicht voel een heel intens gedicht vol weemoed…

Help me mijn uitingen te veranderen help me mijn woorden beter te kiezen help me mijn naaste niet te kwetsen help me mijn geliefden te waarderen leer mij beheersing te hebben leer mij mijn gedrag te veranderen leer mij mijn uitstraling aantepassen leer mij nederig te aanvaarden breng mij niet in moeilijke omstandigheden breng mij op plaatsen…

Kom maar mijn kindje in mijn armen hier op aarde Ik houd je vast neem je mee koester je Ik je moeder in vadergedaante Jij uit de warmte van dat enige echte warme moederlijf in mijn sterke armen die je voelen in je zachtheid in je hartenliefde je ontvangen Jij die me voedt in mijn vrouwelijke liefde…

Geef je hand aan een hand om je eigen hand te ontdekken geef je hart aan een hart om je eigen hart te ontdekken geef je ziel aan een ziel om je eigen ziel te ontdekken geef je geest aan een geest om je eigen geest te ontdekken eigenlijk is dit geven van liefde aan een ander om te ontdekken, dat dit kan met elk/ander…

De stem van de zee golf over golf over golf bedolven onder iedere golf het geluid waait weg het is het schrapen van het zand langs de randen van het strand deze raakt kant noch wal in de onmetelijke zee deed hij even mee een meeuw klapwiekt weg…

Ook reddende woorden kunnen vermoorden niet op het juiste moment worden te vaak overstemd het gehoor is uiterst passief ook al is de redder nog zo actief het juiste geluid wordt niet altijd gehoord komt er dan niet goed uit of wordt gestoord het onheil is toen snel voltrokken volgende dag in de kranten, we zijn geschrokken…

Jouw hand mijn hand simpel twee handen samen slechts een stroompje kabbelend om de rotsen langs de planten omarmend, aftastend koel van buiten vurig in haar kern haar afdruk achterlatend die van drie jaar geleden van drie maanden geleden van over drie dagen misschien…

Scheve bomen langs de rechte weg De wind hier in onze relatie gegeseld herfstig wegkwijnend sporen van slootdiep verdriet tussen de weidse weiden van mijn ontroering Je inmiddels gejatte witte auto rijdt mee aan de andere kant van je zo geliefde sloot Slechts twee waterdruppels op het zijraam van mijn knal rode Net niet vervloeid…

ben ik wel altijd galant geweest? heb ik haar wel voldoende gewaardeerd? was mijn liefde wel toereikend genoeg? waren mijn uitingen wel altijd positief? waardeerde ik wel wat ze voor me/ons deed? heb ik ooit alles gezegd wat ik dacht? heeft ze niet geleden onder mijn activiteiten? het was makkelijk, zij voedde de kinderen op zij was…

Ik dank u van harte voor de gelukwensen ik ben u zeer erkentelijk voor de lieve woorden ik was de wanhoop nabij, u gaf me weer moed ik ben overtuigd van uw goede bedoelingen ik ben blij u weer ontmoet te hebben ik was verbijsterd, maar u sprak opbeurende woorden ik ben u dankbaar voor alle hulp, die u mij bood ik zal nooit vergeten hoe u mij…

Passie raakt me recht in mijn pijnlijk hart mijn ogen lopen over De mijne is lichtjes zien in je ogen je stroom voelen aan zwellen je hart voelen kloppen na een eeuw kilte je ijs te zien ontdooien drup na drup tot een vloed van kokend water En ik in de kou Tot ik ontvlam…

Kan ik nooit navertellen Waarover droom ik toch? Droom ik over een betere wereld misschien wel een ideale wist ik het maar droom ik over liefde van vroeger of van nu zijn mijn dromen optimistisch of juist niet droom ik over mijn verleden over mijn vrouw, kinderen, kleinkinderen wist ik het maar toch droom ik al van kind af aan zit er…

Jij ligt daar rond in de herfststilte bruin grijs in je volle rust schoonheid straal je uit Jij slokt me op in je paardenpad koestert me in je beschutting je helmgras verwaait nauwelijks in de zeebries Ik treed in je wijdsheid licht verwarmd openend naar je rondingen inademend je lucht Jij gestreeld door de lodige wolken opduikend boven…

Ik kniel voor je schoonheid voor het licht van je ogen voor de scherpte van je intellect voor de kracht van je woorden voor de warmte van je vlees voor het vloeien van je liefde voor het openen van je benen voor de tranen van je verlies voor het schokken van je lichaam voor de openheid van je geslacht voor de eigenzinnigheid van je geest…

Ik hou van mij van jou uit vervulling uit verbinding uit verlangen Ik geef me over aan jou in mijn liefdesspel Mijn geslacht behoort aan jou zoals het mij behoort in liefde in kracht Jouw stromende buik tegen mijn stromende buik Eb en vloed verenigd…

Ik vreet je op Ik lust je rauw Ik bemin je Ik vereer je Man en vrouw ben ik Vrouw en man ben jij Man en vrouw zijn wij Je lichaam als de zee bij een kalme oostenwind Beweging van onder af Beweging van binnen uit Zachte golven wiegen op je adem Wiegen op je hartslag Je kreunt als een vluchtvogel Je zoekt je prooi met je handen…

Het knelt het knalt uit mijn bron van pijn van verlangen van over mijn grens gaan razend vliegen de stukken om de oren van niets vermoedende geliefden zo was het zo is het niet meer naar binnen geslagen kruipend zacht naar buiten ineens duidelijk een pijnlijke wond zo was het tot ik in de wond kruip ruik, zie, voel,…

Weidse leegte boven me voor – achter – links - rechts vreet me op zuigt me leeg angst overheerst een boom zonder wortels de stam zweeft als de meeuw op het strand voor hij landt zich nestelt een bolletje veren op het zand kop in de wind staat hij stil roerloos verankerd zo licht zonder wortels ik schrijd de ruimte in wandelende…

op de zee een oosterzon lichtzinnig duiken gitten golven onder hun schuim door in de keel, daar valt het water stil en grondt de diepte -------------------------- uit: 'Grondzee', 2001.…

Wat zijn/waren jullie? Wie zijn/waren jullie? Waar zijn/waren jullie? Hoe zijn/waren jullie? Hieruit maak ik op, dat jullie altijd aanwezig zijn dus steeds in mijn omgeving verblijven mijn gedachtewereld als maar bevolken hier kan ik van medemens spreken leef ik dan met jullie in die grote kille wereld waarin ik geen afstand wil doen van…

Wie ben/was ik? Wat ben/was ik? Hoe ben/was ik? Welke rol speel/speelde ik? Een hele opsomming ligt in mijn levenslijn in dit alles altijd evenwicht te creëren goed te weten welke rol je op welk moment moet spelen rust en uitgebalanceerdheid zijn daarbij aan te bevelen de vele facetten, die ik in het leven doormaakte gaven de kracht, dat…

Herfsttinten in de hoge boomtoppen, met kraaien wiegelend in het lichte zuchten van de zomerzachte wind. Als in vogelvlucht fladdert daar ineens een koppel bladeren op uit de platanen, om heel ergens anders neer te strijken. Deinend klimop met bijen en vlinders. Alleen de mussen pikken zenuwachting door in het korte gras, alsof het winter…

Ik zak in mezelf in het ongemak van binnen diep weggestopt Morrelend en gravend onder de liefde voor jou Nog steeds zo stop ik het weg Blijft wroeten kom hier naar boven in de late avondzon in de nacht in de morgen in de volle dag Ga onder in de rivier naar het grote water Los op in de chaos van het alles…

Er zaten eens drie vliegen Om het hardst te liegen, Buiten op een balkon, Luierend in de zomerzon. De eerste zei: ‘Met deze poot Sloeg ik vijf olifanten dood.’ De tweede zei: ‘Ik vlieg zo vlug, In ’n uurtje naar Afrika en terug.’ De derde zei: ‘Ik vlieg zo hoog, Nog hoger dan de regenboog.’ Toen werd ’t wat kil en ’t waaide…