Alle inzendingen van hans

Je kon er kachel worden met een peuk. Helaas, de asbak en de rookgordijnen die moeten van het Hof nu tóch verdwijnen. Dat vindt de Kachelkroegbaas echt niet leuk. Maar hij vecht moedig door. Heel logisch ook: want wat is nou een kachel zonder rook……

Het wild vliegt op te laat fazanten fladderen weg de zon tegemoet verblind staar ik ze na ik val, glijd uit geweer gezekerd klauter ik omhoog nog net zie ik het hert een prachtig dier zijn vrijheid tegemoet aarzelend ga ik weer op weg een vos sluipt door het hoge gras een slank bruinzwart dier spiedend kijkt het rond ik ben het gevaar…

Zijn leven afgehaakt maar er is iets gebleven dat hij bestrijdt uit alle macht misschien het zien zonder gevoel ellende om hem heen geen onderscheid vriend of vijand geplet, vernederd uiteengerukt verminkt, vermist details verwateren eindeloos gebons verwrongen gedachten eenzame nachten herstel onmogelijk een wrak zonder toekomst…

Er stond een bordje gereserveerd dat zegt wel iets iemand wilde het dus hebben de vraag was al gesteld voor je het wilde heeft u nog meer voorraad? of moet u bestellen? want ja, als een ander het ook wil dan zal het wel goed zijn neen, het is uit onze collectie in onze winkel liep het niet maar nu het gereserveerd is is de belangstelling…

Eerst ons geld zoekgemaakt daarna geweigerd terug te betalen wat zaten we in zak en as met het laatste hebben ze ons dubbel en dwars terugbetaald IJsland je wordt bedankt…

Hand in hand druk nu een zoen stamp met je voet haal uit met je vuist incasseer en beslis trek je terug verlaat het nest kom uit de kast nu eindelijk gepraat energie verlies alom niet meer ontkennen keer de rollen om kom terug op beloften geef terug die trouw besef het eindelijk nu de juiste weg sluitstuk herinnering twijfel…

Generatieverschillen uitbreiding electronica IT in alle hoeken en gaten telefoon uitverkoren laptop niet te ontwijken computers in ieder gezin jong en oud bezeten niet meer zonder kunnen eenvoud is verdwenen snel is de code verbinding hebben contacten te over over de totale aarde is het oppervlakkigheid ten top spreken in korte zinnen…

In het mistig landschap word ik aangesproken langzaam komt het gesprek op gang het gaat over buitenaardse dingen een wereld, die ik niet begrijp ik zwijg en luister uren lang de slaap begint mijn geest te kwellen ik vecht, maar delf het onderspit al slapende, ontwaak ik in een wereld, die vochtig is van morgendauw, die ruikt naar duizend…

Een dure drol, maar tegelijk heel puur. De maker weet in dergelijke stukken heel wat gevoelens krachtig uit te drukken. Een schijtlijst er om heen, dan aan de muur. En zo blijkt duidelijk uit deze koop: voor hedendaagse kunst is er nog hoop.…

Mijn paard begroet de zon met gespitste oren ik kom in de stemming om het wassende licht tegemoet te gaan het is alsof het verdriet en twijfels van het laatste jaar achter me wegstromen, zoals de schaduw van Balthasar voor de eerste keer in mijn leven ben ik vrij vrij van de wereld voor mij en van de verplichtingen achter mij een groot deel…

Begaan met hun lot altijd bereid altijd actief al te naïef wat is dat lot? nauwelijks afgevraagd impulsief al te bereid al te actief altijd naïef…

Op haar lippen brandt een kus antwoord op gerezen vragen heel teder aangevoeld ieder woord, iedere zin is nu te veel want streling maakt wakker wat schuil gaat in haar leven volmaakte rust, intens beleven wat is het heerlijk te weten dat je bij jou jezelf vergeten kunt…

Je vroeg Wat wil je Ik tegen jou aan Zacht Rustig Veilig In ontspanning In overgave In open hart In je armen Jij in mijn armen In elkaars holletje In zwijgen In stilte In slaap In ontwaken Met mijn onveilig voelen Met mijn diepe verlangen Me veilig voelen bij jou In mij Ik open nu al Zo ver Mijn angst Zo dichtbij…

Jij een vrouw om de hoek uit het internet Ik een man andere hoek in het verlangen Je raakt me Ik verzacht ik zwem in mijn tranen Van mijn hart Zak in mijn voeten In Moeder Aarde Adem in de wind Van de Zee Avond frisheid Zang van de vogel trilt in mijn oren Vrede in rust in mezelf in haar Aarde in verbinding…

Nooit heb je iets bezeten nooit heb je iets gezegd nooit was je humeurig nooit heb je iets misdaan altijd was je lief altijd was je er altijd was je blij altijd aan mijn zij altijd vol vertrouwen en nu een vleugje Donna bijna iedere dag als ik opsta begint het al je staat niet op je plek kwispelt me niet tegemoet een koekje kan…

Ze zijn alleen achtergebleven berooid van alles verstoken van huis en haard weg van het geschonden land opgenomen in een andere wereld kunnen zij niet gedijen losgelaten in het eindeloze staren ze alleen nog in het niets en wij maar roepen en opdrachten geven wij zijn de gunstengevers genadeloos in onze uitspraken het gelijk zullen…

Eens was ook ik het leven zat ik hield het voor gezien niets nieuws dat mij nog boeien kon ik had het al gehad maar nu na jaren besef ik pas het is niet aan ons wij doen maar wat en toch, wij komen altijd uit waar u ons hebben wilt dat is bepaald!! in eeuwigheid geluk voor wie het horen wil ik luister en ik weet dat mijn…

Bekijk je naaste eens een keer je hebt hem ook gemaakt zijn deugden hebben afgehaakt jij hebt gezegevierd bekijk je naaste eens een keer is het een man, een vrouw wordt die vernedering verdiend streelt het je eergevoel bekijk je naaste eens een keer alleen een snelle blik doorvoel de ergernis, die in hem/haar is bespreek het met gevoel…

Tweeduizendtien en nóg het waandenkbeeld dat mensen zó veel van elkaar verschillen dat zij door hen die kiezersstemmen willen, in welvaartsklassen worden ingedeeld. Wanneer wordt onze politiek volwassen en rekent nou eens af met álle klassen……

Ineens was er iets, dat me deed stilstaan met lege handen, me van niets bewust voelde ik een aanraking een handje vulde mijn hand tegelijkertijd mijn hart was dat het moment van jouw geboorte? braken toen de vliezen en begonnen de barensweeen je verlangde naar de aarde en naar nieuwe ouders zelf had je je keuze gemaakt op te groeien in…

Er verschijnt gelatenheid op haar gezicht uitgeblust mat zal ze weer alles doen wat wordt verlangd zoals een klimplant strengelt ze zich om iedere man tot haar leven gesnoeid wordt net te ver veel te jong…

Sluit je ogen herken diezelfde plek de zuchtjes wind je èènzaamheid alles is ver weg de mooie dagen van weleer een kind speelt om je heen eist al je liefde op je streelt het blonde haar je begrijpt, dat nu het antwoord komt op vele nooit gestelde vragen je denkt en weet maar al te goed ja, daarom!!…

Herinneringen worden opgeslagen oproepen kunnen we ze om dit alles weer te beleven boeken overrompelen penselen schrijven boekdelen het linnen krijgt kleur achtergrondmuziek in variatie uitingen verdeeld in contrasten toegevoegd aan belevenissen herhaaldelijk teruggekaatst in het denken en ervaren raak ik mezelf kwijt zijn mijn gedragingen…

Als in een film dringt het water binnen ijskoud glijdend, zakt het weg in 't diepste binnen van zijn wezen brandt echter verzengend vuur erupties zijn niet te vermijden kokend, borrelt alles op hete vloeistof schroeit zijn lippen de aders zwellen de huid schrompelt vernietigde structuren overgang tot as uitgestrooid over het stille…

Uit s lover Ex-liefde…

Heide Rood bruine huid van Moeder Aarde Stekelig zacht Nodigt uit tot rust tot liggen tot koesteren tot gestreeld worden Diep oerverlangen Nooit voldoende tot de dood tot ik het mezelf geef Tot ik het jou vraag te geven aan mij Zo ik aan mezelf In verbinding te zijn met mij met jou Nu hier Dan daar op jouw heide…

Zij stond naast hem met ogen onbegrijpend het is niet waar dit is het leven niet een uitgebluste kaars volledig opgebrand zij stond naast hem zij streelde hem het is toch waar!…

Om zelfs maar één moment te willen denken dat men ons Elftal, sterk, superieur, gewoonweg met een actie van terreur van de Zuid-Afrikaanse mat kan vegen is echt een stuitende belediging ! Dat kan toch nóóit met zo’n verdediging….…

Ja, haar leven was verpest ze liep niet in 't gareel verloederde in onze maatschappij nooit enige liefde drank, drugs en geweld hadden het oordeel al geveld haar bestaan was hakkelend door het leven gaan hier een greep en daar een duw proberen te overleven collecte ging aan haar voorbij niet opgenomen in het systeem stierf zij reeds…

De tijd tikt weg, de klok slaat door, de leemte wordt gevuld met leegte en verhalen die niemand verlangt. Getijden komen en vooral gaan; niets blijft dan verbleekte herinneringen waar niemand nog naar hunkert. Wij proberen plezier te maken: soppen krakelingen in de thee, blazen bellen als kleine kinderen. Op het ziekbed zien wij het plafond…