Alle inzendingen van harry

Kunst... stond aan de straat toegepaste kunst: Een bank om in strepen weg te zinken Koek-met-koffie uit mokken te drinken met uitzicht Op de Rijn het heen & weer van vaartuig,aken We zouden uitroepen slaken van verwondering Want...een ding: kunst is er voor ieder de lopers en 'de zitters'.…

Onmiskenbaar zijn zij een paar Vliegen op van zee uit eb of vloed Dalen neer op het strand de reep van zee Hij neemt haar als op vleugels mee Doet zich met haar tegoed tafeltje-dek-je voor dit paar.…

De zee ik heb 'r lief het ebben en de vloed nat zand onder m'n voeten Er is geen enkel moeten alleen de branding en de koele stroom En uit de zee verrijst m'n droom: een vrouw,meermin half vis Ik word verliefd word smoor hals-over-kop Ik weet sinds kort wat het is: geen enkel aquarium van groot formaat voor handen Is m'n…

We zullen vrede vieren muziek maken en danspassen Zonder van onze plaats te komen zullen we vrede vieren Het zal ieder aansteken als goede geesten uit flessen We trekken wijze lessen uit het verleden naar wij hopen De tijd laten we niet verlopen,vier vrede in godsnaam:vier vrijheid.…

Eigenlijk ben ik meer van aarde Weeg zwaarder dan kip,haan of eend God en hemel hebben mij een fraai ogend verenkleed geleend Waarin ik kan flaneren anderen de ogen uit steek Menig pauwe-vrouw wordt -bij mijn schouwspel- een weinig week Van mijn kledij mijn tooi bij dag en...nachten Zij kunnen van mij spel en ernst…

Ze zetten grote ogen op de huizen witgepleisterd met hun rode kruinen Ik wierp steelse blikken in hun tuinen waarin onkruid streed met kruid een strijd zo ongelijk Want zon en regen maken tuinen rijk aan groen dat welig tiert zich slingert naar het licht licht in aller ogen.…

Het steen vertelt vertelt er zijn verhalen Gevoegd in geschiedenis het nu verbintenis met toentertijd en ooit... ...van horen zeggen en wat de ronde deed Het maakt puzzels compleet steen zwijgt niet langer in alle talen Verleden door heden ...verlicht.…

Toveren mag ik toveren met licht Binnen oogbereik de bloemen van de toverhazelaar Groot gevaar idylle van lente te verstoren: Gele bloemen als gouden spinsel uit een sprookje Verzonnen verzinsel zelfs onwaar? Toveren mag ik woorden tot in dit waar gedicht.…

Er is een onrust, een beven in het water ontembare onrust Er wordt gefladderd, geflaneerd buigingen gemaakt en dansen Mannetjes en vrouwtjes zoeken en bieden kansen 'de ware' te worden 'de ware' te zijn Ze zwemmen dadelijk in lijn want zwemmen... staat voor overleven.…

Een woning hebben we gebouwd met gedachten als stenen met gevoelens als voegen Het bouwen is dag en nacht zwoegen houdt niet op er is geen halt,geen stop We bouwen voor elkaar een woning waarin lachen en wenen onze tuin groen omringen begin en einde ongewis.…

Honger kennen we -hier- niet meer 'Wij hebben trek' zoals ik van mijn ouders leerde Hun oorlog nog verser dan brood in hun geheugen Wij keren -dagelijks- weer bij 'warme bakkers' met hun broden Vloer-en volkorenbrood meergranen en zonnebloem worden ons -handwarm-aangeboden In vurige ovenmonden mogen we blikken prikkelende…

Ik ben wachter wachter ben ik op het koninklijk goed Ik ben niet van koninklijk bloed maar draag wel de kleuren van de koning Voor het vrouwelijk schoon ben ik als honing voor een beer in mijn uniform ben ik een heer met de heilige ernst van het waken te kijk te staan... met een geweer dat is mijn beloning.…

Rollen golven aan huizenhoge golven Rollen wolken aan regenrijke wolken Wind gaat met water te keer hevig te keer een schuimen en een kolken Blijft het baken voor visser en stuurman voor ketelbinkie en bootsman blijft het waken met de cirkels van het licht.…

Nog is lente verborgen heeft winter in dit kikkerland de overhand Wij blikken vol verlangen over ijsrand en sneeuwzoom Verborgen... in tak,aan twijg de zoete droom die lente heet.…

Ligt er nog sneeuw in je woorden? ligt er nog witter sneeuw in je tekst? Ik was natuurlijk door je gestalte aan de einder al behekst een vrouwe van Avalon? Toen ik met jou een inniger relatie begon lag er nog sneeuw in je woorden Woorden waarop ik liep als een tapijt woorden waarop ik niet uit kon glijden Nu ben je stiller…

Ze spiegelen zich in de rivier op zondagen zonder stroom Ze liggen stil aan de kade aan bolders voor even geankerd Ze zeilen luid door luchten als schepen,stuurloos bij windkracht zeven Ze vervoeren jou en je droom op zondagen,geborgen als een tweede leven.…

Ze zijn een paar hij, de man zij, de vrouw Je herkent hem aan z'n groenblauwe kop zij heet verre van 'n schoonheid Ze zijn elkaar al jaar en dagen trouw Ze wonen aan de veste Grave met zicht op de rivier Ze kennen er stroming en verval ommuring,het zand van loswal Ze dobberen bij avondlicht wieken op bij gul strooien…

Ronde na ronde vliegen ze de duiven in een vlucht Ze hebben weet van zon blauwe lucht en vrijheid Ze hebben alle tijd hun cirkeling te maken Acrobatiek tegen een herfstblauw decor en de nieuwbouw aan de IJssel Ze zitten goed in hun vel deze gevederde vrienden.…

Wij willen water overbruggen van oever naar wal en omgekeerd Het is niet de rivier die ons deert zelfs niet bij hoog water Nee, dan ooit het veer dat veerstoep met veerstoep verbindt het nu...met het later Maar de veerman heeft z'n veerpont verlaten motoren stilgelegd Zijn vaartuig heeft hij vaarwel gezegd met een '…

Weer komt het licht op ons pad Weer wordt de dag minuten langer Weer worden vorst en winter banger Trekken zich terug in zoom en vaart Proberen licht en zijn gloeien te weerstaan Achter bomenrij in bosschage,struikgewas verheimelijken verlies Verschijnt de eerste zanger heft lied van lente aan.…

Versieren... wil ik je bloemen steken in je haar Versieren wil ik je met ketting,ring en parelsnoer Maar jij geeft geen ene moer om opschik of versiering Je wilt eigenlijk maar...een ding: bemind te worden.…

wonderlijk hoe soms de woorden de wonden in ons hart bereiken, langs de rafelige randen strijken en die in ons traanvocht wassen. Hoe hun dichterlijke zinsverbanden naadloos om de boezem passen. Gelouterd trekt de wonde dicht. Hoe we zo in hun begrip geborgen weer slapend wachten op de morgen. Een nieuwe dag, een ander licht.…

Kom dan naar huis waar je woorden welkom zijn en ik in stilte wacht totdat je in je web van zinnen weer jouw oude droom zult vinden die dunne draad weer oppakt om er een nieuwe van te weven en weer weggaat... vervuld van vers verlangen weer jouw weg gaat.…

We dwaalden langs akker en door veld door veld en langs akker Zon en wind hielden ons wakker we kenden tijd noch uur We maakten zo ons avontuur... uitgedaagd door 't landschap Jij zei: we hebben wind in de rug Ik zei: we blikken in een laagstaande zon Op de weg terug was het net andersom.…

Tast muren af liefdevol muren af en vensters als ogen Er is enig mededogen winter is in aantocht met z'n kille ademstoten zoekt zich -onder pannendaken- naar kier en reet stuit op oude vogelnesten En -via de spiegelruit- zie ik jou lopen met je schaduw maak je danspassen.…

Steekt haar spits al in herfst kastanjes half ontkleed zelfs in de kruin al kaal Steekt haar spits in het koele blauw dat onverwacht vergrijst en regen brengt Bui en windvlaag niet voorzien de plu thuis gelaten regenjas nog in de zolderkast Wij versnellen onze pas zijn pijnlijk verrast vinden een schuilplaats in het kerkportaal…

Zon tovert tot in de kruin het blad tot blos het geel tot goud Het klatergoud valt op paden spelenderwijs Kinderen maken -zonder enig gevaar- een najaarsreis Door het land der dwergen-7 zo ze willen- het pad eeuwenoud Voert langs paddestoelen blijft begaanbaar voor schuifelende kindervoetjes Schuilen in verwondering onderdak…

Er zal weer blauw zijn strakblauwe lucht en wolken als zeilen Het groen en geel trekken zich uit het landschap terug Nog even maar is er klatergoud bladgoud in kruinen van bomen Langs stoep en straat waar wind vrij spel krijgt je de adem wordt ontnomen Het seizoen wordt oud en misschien wijs rijgt laatste bladeren aan…

We zijn scheep gegaan kant en wal gekeerd De riemen in de dollen het drijven beproefd Wat wisten wij van varen? Vaart hebben we gemaakt eerder met de stroom mee dan tegen Wind is opgestoken wakkerde aan wind uit uiteenlopende richtingen Het voerde ons naar zee de golfslag kalm dan golven,huizenhoog Van averij…

Zoekt zich een weg baant zich een pad door herfst Negeert regen wind uit west tegen begeeft zich van het pad Kijkt naar de luchten wolken grijs gekalkt boomkruinen in kleurendruk Buigt zich in aandacht voorover knielt in stille verwondering.…