Alle inzendingen van hendrik

je denkt wel eens dat had ik anders moeten doen maar dan had ik dit niet kunnen schrijven het is daarom beter niet te denken denk ik…

hij vroeg zich steeds weer af of en zo ja hoeveel het verleden langer was dan de toekomst maar elke keer weer kreeg hij hetzelfde antwoord…

De onrust en de lichtbewogen ontvanklijkheid van hare trekken zijn weggewist en overtogen door maanlicht, dat in zachte plekken gestort ligt over kruin en peluw — en dekens die haar slaap bedekken welven het maanlicht tot een landschap, een keten die zijn tere bekkens van zilverglans doet overstromen — hoe lieflijk droomt het hoofd daarboven…

hoogmogenden zijn de baas over laagmogenden die mogen niks die van boven kunnen niks…

er zijn natuurlijk ook nog de bloemetjes die bloeien het lam dat op de knietjes drinkt bij de ooi het hooi dat geurt en noodt maar dan heb je het wel gehad…

men vermijde te allen tijde te dementeren want het medelijden is snel vervangen door ongeduld in het heim van Alz…

jan wist het nog niet zeker of hij marie zou kiezen dan wel haar broer gérard de oplossing bleek voor de hand te liggen hij nam ze beiden maar…

de dichter moet scheuren vormen slopen en delgen zodat de waarheid over blijft…

ik weet niet of het nou is dat ik niet dichten kan dat ik zelden geroerd word door een vers of dat er maar zo weinig dichters zijn in de ware onthutsende zin van het woord…

in de samenleving wordt samen geleefd maar niet tesamen men gaat zijn eigen weg omheen de medemens die dwars of tegen ligt…

Hoog aan de hemel flonkert oeroud sterrenlicht spoelt in stilte aan. Vlammend valt een meteoor door de steilten van de nacht.…

mijn ideale gedicht bestaat uit twee woorden mag desgewenst wel een beetje rijmen ook maar zonder kan best wat mij betreft…

ik volg de grelle lokstem van uw leden en uw lijf in brutale glooiing op mijn stee ongehinderd door fatsoen en diepte u bent een eindloos lekker wijf…

nog effe dan is het lente met alle gemekker van lammetjes in de weide die worden versneden tot kroket of in de soep geholpen nagekeken door de ooi die haar jas kwijt is…

de miskende poëet woont in eminente afzondering in de frustratosfeer waar aars poetica onweersproken wordt bedreven…

Ik zie de zon nog in het venster staan maar reeds vervaagt de schemering de uren. ik weet dat het niet lang meer duren kan, totdat ik met de dood alleen zal zijn. gij hebt mij lief; ik heb vergeefs getracht u zo volledig lief te hebben als gij mij; vergeef het mij: ik heb het slecht gedaan, en bid voor mij en ga dan van mij heen; hoe teer en…

hij was doof geworden maar hij kon niet zeggen dat hij veel miste hij hoorde niks…

de mens staat boven aan de top van de voedselpyramide maar volgens mij zijn apen wel veel slimmer…

men bega niet de fout van nederigheid dat nodigt schoppen uit evenmin is vriendelijkheid aan te bevelen dat leidt tot misbruik waar je bij staat alsmede ook nog achter je rug liefde als zodanig en tenslotte is zeker niet te adviseren want vroeg of laat wordt men geheid belazerd…

een gedicht is een gedicht als er een dichter is die het dicht…

ik wou dat rokers net zo werden behandeld als drinkers of andersom…

ik schouw uw lijf en leden in opperste verbazing gepaard aan wilde lust curven bogen ellipsen geen rechte lijn te zien of het moest zijn die van uw geest die mij de toegang weigert zonder bevestiging van mijn fatsoenlijke intentie…

de lijnen van haar lijf lopen rond en welig onder mijn tastende handen die haar tot waanzin drijven ik leg het daarentegen machteloos af tegen haar wereldomspannend gedachtegoed bij Bert en Simon sta ik echter weer bekend om rücksichtslos gebruik van korting en de zegeltjes ook filosofen moeten eten…

Soms, dwalend over heuvels, hoor ik uwe stem. — meestal op stille ongerepte plekken waar de natuur nog iets gevangen houdt van haar voormenselijke zuiverheid. soms aan een water, soms ook in het woud. maar op de rotsen met de zachte wieren die onweerstaanbaar aan uw haar doen denken vrees ik u telkenmaal te gaan herkennen in de gedaante van…

men moet er zich bewust van zijn dat een keer de laatste is dat is logistiek lastig omdat men elke keer alsof moet doen of er het beste van hoopt wat ook niet opschiet…

ze was een ouwe doos nog goed betimmerd de inhoud van de doos had ze eigentijds gehouden bij voorkeur opereerde ze in het milde schemeruur met sotto voce teksten onder bevlogen handen een slimme meid is op haar einde naar behoren voorbereid…

hoe uit zuchten puffen steunen geklieder leugens zo’n mooi wezen kan ontstaan…

er komt een tijd van rust zulks is zo goed als zeker de hoop is slechts nog een verschil te zien met uitgeblust…

Een middag blind van zon. bloemen en dieren rekken en wentlen zich in het verblindend licht. over de heuvelen aan d'einder der rivieren koepelt en straalt een blinkend vergezicht. maar hier, achter een koel en lieflijk glinstrend water, waaraan het middaglicht een groene schaduw gaf liggen de doden zij aan zij in de geschroeide aarde: een dezer…

voor het besturen van een auto is een rijbewijs nodig op straffe van op- en uitsluiting een soortgelijke regeling zou moeten gelden voor het beoefenen van poëzie…