Alle inzendingen van hestia

Weerzien is niet vanzelfsprekend en zeker niet alledaags Wie verzekert er dat je degene die je vandaag vol vertrouwen gedag zwaait, waartegen je zegt: tot weerziens, dat je diegene na verloop van tijd heelhuids weer zult zien?…

De wekker licht de tijd op: pas half twee. Nog dom van slaap doe ik wat niet kan wachten tot half acht. Rustgevende gedachte aan ruim nachtrestant stemt soezerig tevree. Behaaglijk nestel ik weer in, maar hé, er knagen muizenissen en karrevrachten nutteloos bedachte klusjes wachten in slagorde, wat moet ik daar nu mee? De torenklok galmt…

Zij loopt er lekker warmpjes bij 't Is winter, het zwart-wit contrast oogt prachtig, heels niet ongepast. Zo vangt ze blik van hem en mij. Vierkant verpakt in dassenbont, daarboven, strijdende om rechten, twee suikerhard geknechte vlechten tooiend haar hoofdje, lief-zwart-rond. Op laarsjes glijdt ze langzaam voort, sneeuw legt haar snelle…

Een prostituee in Rosmalen verwent elke man zonder dralen maar op zekere keer weigerde ze een heer want hij wou in natura betalen.…

Als het kon gaf ik je kant en klaar gezond geluk voor het hele jaar. Helaas gaat dit mijn schenkvermogen in macht en krachten ver te boven. Het beste dat ik je toe kan wensen is veilige trouwe vrienden, mensen die met je delen in vreugde en pijn, waarbij je steeds jezelf mag zijn. Iemand die jouw zijn schouder biedt wanneer je zelf geen licht…

Huil maar, kleine prins, je bent tenslotte net geboren en hebt je overoma al verloren die lieve met de mooie naam en onvervalst karakter dus huil gerust, dat mag. Lach maar, kleine prins hou onbevangen van het leven daarin zijn kinderen heel bedreven. Jij kreeg een wezenlijk hooggeachte naam te dragen, dus lach voluit, dat mag. Groei maar…

Wanneer mijn mond wijd open gaat vermoeidheid plotsklaps toeslaat mijn benen me niet dragen willen en ik geen stofdoek meer kan tillen dan plof ik neder op de bank en consumeer ik jou, in dank.…

Holland is tegenwoordig goed gevuld met heel veel goed gevuld uitziende mensen die zich toch graag wat slanker zouden wensen als 't lijf in hobbezakken moet gehuld. Dan worden pondjes mondjesmaat geduld -aan ieders draagvermogen komen grenzen- dus gaan ze hollen met hun dikke penzen en minder smullen, misschien slinkt de bult. Wat zou het…

Een blik op de weg toont rijen van blik op de weg: ik ben ingeblikt!…

Heus, je bent onmisbaar, geen betere roerder dan jij. Jij krijgt alles klaar zonder klontjes onvermoeibaar draai jij je rondjes soep of saus het maakt geen verschil altijd doe je wat ik wil. Toch ben ik bang dat ik je binnenkort moet gaan vervangen maar als je dat wilt mag je boven het fornuis blijven hangen.…

Helden vragen geen respons gewoonlijk wonen ze onder ons hebben haast helderziende ogen en helpen, uiterlijk onbewogen, degene die in zijn verdriet het zelf soms even niet meer ziet. Belangeloos, zonder misbaar, alsof geroepen zijn ze daar. Misschien heb ik het je nooit verteld maar voor mij ben jij zo'n held!…

Dood lijkende tak brengt nieuw jong groen tot leven hoe wonderbaarlijk…

Mijn vers vertikt het om te lopen ik ben wanhopig, gefrustreerd en boos, ik pieker me ongans en wezenloos trek alle trukendozen open maar kan mijn pen ook wel in water dopen. Al staar ik dagen naar een sloot met kroos: mijn vers vertikt het om te lopen ik ben wanhopig, gefrustreerd en boos maar blijf op betere tijden hopen. Wat hier ontstaat…

Jaren van lief en leed deelden ze samen, beloofden elkaar trouw tot aan het graf, leefden ten volle, namen wat het leven gaf tot in haar denken lelijke hiaten kwamen. Omwille van de rust zegt hij nu dikwijls ja en amen. Zij vindt zijn zorgzaamheid bemoeizucht, straf, scheldt, moppert, protesteert en blaft hem af. Voor haar gedrag kan hij…

De zeepbel van het dagelijks bestaan: de afwas als de pannen leeg zijn. Allé, een schort voor, dit is zo gedaan, de avond is alleen voor haar, da's fijn. Ze trekt haar slobbertrui en sokken aan reken maar dat het echt haar avond wordt. Hij heeft weer een vergadering op de zaak vanavond dus geen sex-gedoe of sport. Ze maakt een beker warme…

puur maagdelijk wit zover mijn ogen reiken schone illusie…

In zijn bed met monitor nog vast aan heel veel draadjes vertelde hij met aangedane stem over dat haast fataal moment. Het was maar goed, zei hij dat men hem snel reanimeren kon en ondertussen draaide hij voortdurend een klein en rond horloge in zijn handen om en om. Toen ons gesprek daarna over het familiepooltje ging dat hij gewonnen…