De conductrice van de trein.
netgedicht
Wie kent niet zo'n triest station
waar je altijd staat te wachten
in de kou, de regen, de mist.
Duffe mensen op het perron.
Boze blikken op de klok.
De trein is een kwartier vertraagd.
Mensen, misbruik zijn woord niet, -God-
vloeken van ongeduld, gejaagd.
Een lege bank, een vieze ruit.
Ik heb een zitplaats, tweede klas.
Mensen kijken…