Doodmoe van het strijden
Van binnen doet het zeer
Zo moet ik mijn leven leiden
Ik kán gewoon niet meer.
Waarom zou ik ervoor gaan?
Morgen val ik toch weer
En sta ik nog eens onderaan
Nee, ik wil dit écht niet meer.
Ik kan mezelf niet uitstaan
Zet mijn leven op mijn kop.
Zo kan ik toch niet doorgaan?
Ik geef het op.…
Hou op
alsjeblieft, stop
je doet me pijn
ik wil zo ook niet zijn
je noemt me lui
en altijd in een kwaaie bui
een beetje zitten mokken
en tegen iedereen bokken
maar terwijl je me uitscheldt
voelen je woorden als geweld
de tranen zitten van binnen
maar ik zal je niet laten winnen
en mijn gevoelens laten zien
dan maar een stomme trien…
Bang voor mijn eigen gedachten
Vulde ik de dagen met wachten
Of ik een antwoord kon geven
Op de zinvraag van het leven
Helaas, het lukte me niet
En nu zit ik hier met mijn verdriet
Alleen en heel geheim
Want zo slecht mag ik echt niet zijn
Ik word knettergek van mij
En de rest van de wereld erbij
Daarom kan ik aan niemand
Laten zien…