Alle inzendingen van j.j.v.verre

de wind fluistert je naam in het ritmisch bonken van mijn hart het scandeert de woordenpracht in het maanlicht voortgebracht het is nu leeg op het warme strand dat wacht op de koelere nacht die de liefde zal verzwelgen als de golven uit de zee die de lucht zal bestuiven als de vlinders om mij heen die de bloem zal ontsluiten voor jouw…

wat plakt mijn klamme hemd aan rug en schouders vast wie laat mijn zilte vocht uit poriën verjagen wat slaat mijn lichaam loom tot rusteloos verkeren wie wekt mijn ontembare dorst met volle teugen niet te lessen het is de zomerse golf van zwoele verzengende hitte die beweging bevriest in warmte en het leven als koorts bedwelmt…

geboren in een vroom gezin van uitgelezen woorden geloof en bidden als ritueel met warme psalm akkoorden het Bijbelboek zonder stof op een opgeruimde tafel als ons vader daaruit leest houd jij gepast je snavel mijn geloof is uitgegraasd zonder de hemelse weiden mijn eigen geest verliet die vorm van belijden de liefde voor de Heer…

wachtend op een nieuwe tijd stralend vanuit ons gouden hart wetend in de kosmische cyclus lijdend door de pijn verward hopend op een nieuw leven strijdend door de duisternis wakend over liefde en leven biddend voor de Apocalyps stervend in de ban der tijden vechtend in het hemelvuur hopend op een goede afloop terugkerend naar de natuur…

duistere krachten hebben zich ontpopt de vijand schiet,slaat en schopt liefdeloos geweld in mijn land krijgt geleidelijk aan de overhand waar is mijn goede god gebleven als geestelijke kracht in mijn leven ik weet dat hij zich niet verstopt alleen ons denken wordt gefopt liefde arme illusie brengt ons verdriet liefdeloos zijn bestaat…

het masker van het leven drukt op mijn gelaat de vrijheid in mijzelf wacht op ziels beraad de tijd is nu gekomen met leeftijd meegegaan mijn ware identiteit zal nu op gaan staan het werpt een korte blik door het nauwe ogen gat oh wereld die daar buiten ik ben jouw schijn spuugzat 1992.…

Voelbare trots als de paleiswacht van de kalief, bemin ik je wisselende gedaanten door sluiers omgeven. Mijn veroverde hart leest de liefde in je sprankelende ogen, gescheiden van je versluierde lichaam. Telkens weer begint mijn hart sneller te kloppen als mijn ogen zich met jouw beeltenis verbinden. De eeuwig zingende stemmen van reine…

niets in mij herkent de tijd van einde nabij in het brandend uur binnen deze torso jaagt het liefdesvuur weemoedig als een traan sluit ik mijn ogen zie jou lachend staan een kus die mij bemint met jou aan mijn zij het dagfeest begint het lezen in de krant ontgrendelt mijn passie zet mijn geest in brand ontremd in mijn denken…

witte pracht in poeder vacht betovering na winternacht het groene gras verstopt als wintermantel ontpopt toverwerk in winter macht wie ben jij met deze kracht speel met mij die kou veracht zonnestralen glinsteren zacht witte wereld om mij heen boom noch plant zijn alleen een vlokje danst daar blind vredig in de koude wind vogels vliegen…

poort tot ongekende visie als spiegel vermomd als glas geschapen uit gesmolten toversteen met zilver beplakt in gouden lijst omhuld met ornamenten gekruld zie ik het beeld van een man die ik niet plaatsen kan uit de spiegel getreden mijn geest overreden mijn lichaam vertreden denk ik in mijn droom mijn vader of zijn zoon wie…

achterblijver in de vijver van lopend geluk wie stelt mij op de hoogte van verjaarde dagen? pijnlijke heupen en knieën worstelend op deze gang verjaardagen en namen uit mijn hoofd verdwenen vergeten gezichten van lieve vrienden strijdend tegen de ziekte in het vroege voorjaar een domme uitglijer op weg naar de bingo die steun…

gevluchte aardbewoners in gescheurde tenten dorstig en ondervoed opgesloten in niemandsland troosteloos in wanhoop verward in angst leunend op de liefde uit een ver verleden verscheurde gezinnen in verdriet en verloren hoop moe van oorlogsellende opgesloten achter ijzerdraad ben ik een mens in deze wereld verschopt en opeengepakt…

wie zag haar staan in de flarden mist langs het tractorspoor op die koude vroege ochtend haar gelaat besmeurd haar kleren gescheurd haar ogen leeg en doods haar blik bijna levenloos de kwelling van het kwaad had zich verstopt in die nacht haar heimelijk opgewacht geschopt en verkracht haar vrouw-zijn ontmaagd haar dromen verjaagd…

vergeet mij niet stuur je lichaam terug naar die plaats in de ruimte waar ik wachten mag als sterrenstof zul je fonkelen aan het zilveren firmament je zal mijn blik verblinden wanneer jij je stralen zendt je wezen nooit vergeten in mijn innerlijk weten verplaatst in vele genen wachtend door de eeuwen het leven duurt maar even in verbondenheid…

mijn vriendin zit in een kippenhok met bruine Barnevelders zij zit hier niet zelf op stok maar slaapt gelukkig elders jonge hennen pikken in haar tenen nagels zonder lak van kleur verdwaald mais door zon beschenen voel ik die speciale liefdesgeur het ei wordt bebroed in mijn hart door gekakel en gefladder verward denkend aan die liefdevolle…

om een minuut vóór achten is nog veel onheil te verwachten nadat het journaal is verstreken is de rampspoed weer geweken hoe vluchtig is ons besef van ellende en verdriet vluchtelingen ver weg die je waarneemt maar niet ziet hoe weinig zijn we echt verbonden met die slachtoffers en gewonden het continue oorlogsgeweld heeft onze emoties…

duizelig van je dansende lichaam draaiend als blonde liefdes spin gevangen in je onzichtbare web verdronken in je mooie ogen verliefd op je warme lach geketend aan je zwoele lippen genietend van je zonnige stem verbijsterd door je bergachtige passie bevrijd uit je omklemmende tederheid verenigd door uitputtende liefde opgewekt door…

een dronken man uit Koog aan de Zaan keek omhoog en zag haar staan een voorbijganger sprak hem aan waarde heer ik zie u staan schijnt daar de zon of toch de maan? de tijd verglijdt in mijn bestaan licht en donker zijn weggegaan het licht in mijn geest is uitgegaan de nacht is over ik moet weer gaan vanmorgen scheen de zon dus nu de maan…

wezenloze gestrekte gestalten uitgeteld in omgevallen kracht stapel van stil wachtende stammen liggend in een houten gareel doorgesneden woudreuzen huilend in druipende hars houten wachters langs de bosrand gestapeld in lange rijen toekomstige planken of masten geschapen voor het scheppende takken ontbindend in de rottende aarde…

het sprankelt in mijn hart zoals de bubbels in je glas je grote bruine ogen staren diep in mijn ziel ik voel me ontdekt in de eindeloze verte betrapt in de snoeptrommel van zinnenprikkelende lust het mes beeft in mijn hand mijn vork aarzelt voor mijn mond ik voel de angst nabij in woorden te verslikken in leugens te verstrikken…

de tijd verglijdt langs zon en maan rond de cirkel van ons bestaan zal ik meegaan of blijven staan ontaarden in nieuw ontstaan de toekomst raakt het verleden aan het leven was even in tijdstroom vergaan alles draait door in een tijdeloze baan het weten is vergeten als Chronos stil blijft staan 2002.…

kunst van verlichte zielen in gewas,zand en sneeuw hoe mooi schijnt de zon op het omgebogen graan in het gouden landschap je ontstaan is verstopt in wonderlijke licht magie ik vlieg over je heen aanschouw de geometrie in zijn prachtige vormen ik wacht op een teken vanuit jouw schepping de geheime boodschap in wiskundig denken…

podium van vergeten goden coulissen van versluierde mist hemel van bewegende sterren weten dat jij alles wist wachters van geketende vrouwen wespen in de avondlucht waarop kan ik nog vertrouwen mijn leven zweeft in vogelvlucht de tijd is niet te vangen eeuwen zijn voorbijgegaan wolken aan een zwarte hemel drijven nu voorbij de maan…

je zachte warme lippen je lieve speelse lach je bruine stoute ogen die zonnige zomerdag dansende golven langs het strand kussende monden in het zachte zand mijn liefde wens is uitgekomen mooie prinses uit mijn dromen opgewonden lust die niet weg wilde gaan mijn bloed kolkte in mijn koortsige lichaam ongeremde passie ontluik mijn…

in dit grote verlaten huis voelt het niet zo pluis krakende planken en deuren ondefinieerbare geuren flikkerende lichten dreigende gezichten ik loop op een houten trap bevende benen bij elke stap er klinken fluisterende stemmen ik moet aan het duister wennen op zolder hoor ik zacht koorgezang schaduwen op de muur van de gang…

liefde is beslist geen gewoonte liefde is zuiver blijdschap liefde is wandelen in de eeuwig zingende bossen liefde is creatief zijn in alles wat je bent liefde is nieuw zijn tussen gisteren en morgen liefde is mededogen, luisteren en geven liefde is loslaten van al het materiële liefde is de geborgenheid ontvluchten liefde is leven in…

het regent weer pijpenstelen ik zit me knap te vervelen het weent in mist en duisternis verlicht door een lantaren struiken hangen zwaar beladen tot op de drassige grond de druilerigheid van buiten is in mijn hoofd gekropen de neerslachtigheid in mij verwacht de zon als tovenaar gisteren en vandaag zijn plassen water hinderlijke…

kleuren strijd op mijn terras pronken wie de mooiste was rozen rood uit groene stelen drie witte ranke stoeltjes op gemodelleerde stenen een roodborstje op de stoelkroon de Vlaamse gaai uit de dennenboom madeliefjes en boterbloemen laten de insecten zoemen een merel is geland op het ongemaaide grasland een dikke duif zit te…

liefde is denken aan toen toen was denken aan doen doen was toen een zoen 1969.…

de smaak van speelse liefde trompettert in mijn mond ik voel de stem van engelen daar beneden op de grond mijn weten is vergeten als hartstocht ontvlamt de hitte is niet te meten het denken is verlamd het nu van alle woorden in ruimte en in tijd het mooiste der akkoorden ben jij in liefdes strijd. 1973.…