Alle inzendingen van jan

Zo traag gewraakt mijn diepst gevoel mijn liefde dat ik amper trouw kan blijven. Mijn denken door het nevelig brein bezwangerd van verlangen naar zacht morgenlicht. Mijn zicht vertroebeld in duistere nacht kan geen licht verdragen van zon aan heldere hemel.…

Ik verlang zo naar de lente ik verlang zo naar de zon ik zou wel een moord kunnen plegen ik leg die barre koude lange winter om!…

Ach, ach, ach Het is van alle tijden de massa pakken, de minima pakken! Massa en minima vormen de samenleving maar ook het fundament voor extra pakken! Niet meer voor lang, dat bewijst Cyprus als Europa niet oppast, wacht een pak slaag!…

De liefde is een stuk heerlijker als deze langskomt voor de tweede ronde. Wanneer je stevig staat op goede gronden, dan is de liefde veel begeerlijker. Want voor de tweede keer klinkt uit twee monden een liefdesliedje heel wat eerlijker. Je vindt het dan ook des te deerlijker dat liefde op de jeugd wordt afgezonden. De liefde is een stuk…

Het is waarschijnlijk ‘t zeer curieus frustreren dat wie zijn waardering uit moet spreken na alle omstandigheden te hebben bekeken in parlementaire enquête zich wellicht zal keren tot de onschuldigen terplekke aldaar, om zelfgenoegzaam hun gelijk te halen bij gebrek aan overeenstemming der verhalen in oogverslagen of andere getuigenschaar…

Gedachten ontspruiten jaargetijde reeds vooruit als bladeren aan bomen wachten in vertrouwen vanuit het duister op toekomst en licht. Als een geliefde op ontwaken van hartstochtelijke bruid die komt door rozenvelden gekleed in tule als van nevel stralend onder sterrendiadeem als een lichtstraal uit de hemel.…

Achter mij vergeten dagen als spelonken gehouwen uit harde rots gapend als lege graven waarvan steen gewenteld is. En ik blijf zitten met veel vragen waarom zoveel graven om te rouwen waarin geen licht meer schijnt is dit om de toekomst op te bouwen waar verleden langzaam verdwijnt. Komen die vergeten dagen eens terug in ons bestaan…

Argentinie: goed voor God (Franciscus) Koningin (Maxima) & Voetbal (Messi) en wat slecht was is verdwenen!…

Aan de Maas in de nacht sta ik vaak in gedachten en droom ik weg van een 24 uurs vervoers-economie van boten en schepen met honderden vrachten maar slechts rimpeloos Maaswater is wat ik zie! Rotterdam havenstad van "niet lullen maar poetsen" innoveert niet echt en transporteert als verwacht laat overdag veel te veel vrachtwagens ophoesten…

Veel winden doen water waaien slopen kust na kust in branding voor de duinen breken daar de rust verstoren gelijkmatige deining overspoelen ’t blanke strand. In werveling stuiven duinen het helm golft over land en in de diepe pannen staan fier de kleine struiken waar zelfs geen blad van kreukt terwijl uit hoge bomen de kruin zelfs breekt…

Een kamer hol en leeg klokslag als donder nergens meer die haastige stap slechts geluid van stille leegte. Herinneringen zonder beweging dof en grijs uren die blijven staan in ritme van seconden dagen zonder keer. Datum aan de muur op een prentkaart staat aangegeven waar wij elkaar vonden. Kamer hol en leeg. Klokslag, als een…

Mijn hemel vandaag azuren blauw hier en daar witte schapenwolkjes met gouden randen beschenen door warme zonnestralen. Schitterend over parelend dauw gevuld met smaragd en edelstenen en aan de kim tegen somber grauw een boog in prachtige kleuren. Ik schilder mijn hemel azuren blauw met schapenwolk en zonnestralen zie hoe grauwheid over…

Verlaten duister zelfs in licht niet gevonden verloren hart. Gezicht zonder herkenning dat geen woorden vind voor gelijkenis of zijn van ’t pas geboren kind. Handen grijpend in luchtledig tastend naar steun of hulp in blinde onzekerheid. Voeten zoekend vaste bodem gelijke tred op effen pad voorwaarts naar ’t licht waar geen duister…

Stel mij voor steeds meer vragen, voor de dagen zonder inzicht die steeds meer in hoop vervagen punt waarop ik aandacht richt. Slechts zoeken blijft mij beschoren vanuit onbestemd doelloos heil in godverlatenheid verloren stort ik in afgrond zonder peil. Boven mij een brandende zon waar ik geen schaduw vind geen put waaruit ik drenken…

Heb je last van jubeltenen vroeg mijn vrouw vandaag omdat ik me thans gedraag als veulen op hoge benen. Ik heb ook dat aparte loopje wat deze tijd kenmerkend is te vergelijken met zwemmende vis en een los geknoopt knoopje. Daarbij jubelen mijn eksterogen door genot van open sandaal met hamertenen vreselijk kabaal mijn tred is niet meer…

Midden op de dag een stille droom over ‘t leven en alle zaken die passeren in een stroom zonder werkelijkheid te raken. Gedachten die verlangend zijn naar onbereikbare streken van hoop en schone schijn, geen realiteit daarover is gebleken. Mijn dromenland ligt ver van hier bestaat uit liefde en maneschijn en tuinen vol roos of violier…

Voel zachte bries door kruinen stoeien strijkt over ‘t nog dorre veld wachtend op het groene gras waar straks madelieven bloeien sneeuwklok en krokus hebben verteld dat lente en zon ras zullen komen dan verschijnt ook snel eerste blad aan de bomen. Mees, merel, vink en winterkoning zoeken plek voor geschikte woning schuchter klinkt hun eerste…

De lente nadert en daarmee de lieve dromen; het licht blinkt op het koel en vochtig gras. Ik meen hieraan kan toch geen sterveling ontkomen, alles wordt weer gelijk het altijd was. De paarlemoeren lucht, de broze wiegel-twijgen en na de regen het geuren van de grond, de luwe voorjaarswind en het verrukte stijgen der sterren aan het doorzichtig…

Gewoon omdat ik heerlijk in rust wil dichten en genieten van schoonheid in zachte klank gedachten op hoger dimensie wil richten leg ik mij neder met vocht der druivenrank Laat klassieke muziek de achtergrond strelen Vraag woorden te reizen uit poëtisch hart Geniet van het metrum dat niemand zal stelen onthuld uit herinnering aan vroeger bard…

Zieke, zwakke, zich misselijk voelende dokters zijn met geen stokslagen naar een dokter te krijgen! Ja wat wil je...dubbel eigen risico!! Zij kennen als geen ander het klappen van de zweep!!! Maar als ze zouden gaan wordt daar de ‘patient’ altijd veel beter van!!! Ik zeg: dokters en alle afgeleide gezondheidswerkers m/v... gewoon doen…

Over wankele plank zoek ik gaande naar evenwicht zonder materiële lasten enkel met mijn hoop op veilig heenkomen naar toekomst en leven gericht. Geen leuning die mij steunt hekwerk waar ik aan kan klampen alleen vertrouwen brengt mij balans onzichtbare, ontastbare hulp mijn enige kans.…

Zacht zie ik ‘t riet langs de waterkant wiegen en golfjes daar hun eigen ritme slaan genietend blijf ik daar aan de oever staan bewonder vogels die over het oppervlak vliegen. Een bootje voor de wind met bolle zeilen trekt zijn voren over het watervlak spiegelt contrasterend met blauwe hemeldak urenlang kan ik hier verwijlen. Rondom wijdheid…

Vol verlangen kijk ik uit naar jouw nieuwe komen gekleed als stralende bruid schoonheid om van te dromen. Reeds klinkt vanuit hoge kruinen jubelende zang uit vogelkelen die jouw komst weer rond bazuinen en ons gehoor aangenaam strelen. Over de velden golft je haar als zilver in de vroege ochtendstond je sluier waaiert met zacht gebaar…

Wie kent ze niet uit Sesamstraat, uit Hamelen, de Onverlaat de Swiebertjes, de Tovenaars van lang, lang, lang geleden zij leefden allen nu vermaard in Villa Kakelbont bejaard waar Pippi Langkous net de taart, met Aart had aangesneden Ze zongen allen van hiep-hiep, voor Pommetje en Horlepiep voor Kluk Kluk die voor het publiek, iets…

Paden gaan niet altijd over rozen wegen niet steeds door maneschijn niet altijd wordt het pad gekozen waar alle bloemen welriekend zijn. Ik wil kiezen voor effen velden lopend door het fluwelen gras tussen madelieven waar zelden een doornig roosje was. Wandelend door heldere zonneschijn die mij mijn hart verwarmt zal dan van liefde dronken…

Laat me vliegen in vrijheid open de kooi waarin ik kwijnen moet geef me ruimte wijd en zijd waar ik blauwe lucht begroet. Zingen wil ik in bomen bij het krieken van de dag zangen uit nachtelijke dromen genieten van elke vleugelslag. Bevrijd uit benarde positie van steeds beklemd gevoel klinkt mijn lied als compositie van uiteindelijk…

Wie zal mij vertellen over tijd die nog komt dingen waar wij geen weet van hebben in toekomst worden opgesomd. Wie zal weten hoe de dagen zijn die in zulke grote getale nog komen wellicht wat zij ons zullen brengen in pijn of als gedicht. Vertel mij niet hoe de toekomst is ik zou slechts vrezen dat in leven, dat ik heden leid waarin…

Wie goed doet wordt beboet! Overheid laat zich gelden Henk Krol moet 't vergelden!…

Vanmorgen was het mijn huis- arts weer, die moeite had met protocollen en formatten, standaardmodellen, formulieren, controlelijsten, procedures, kwaliteitsbewaking, garanderen, isonorm en monitoren. De hand vermoeid onder zijn hooggeschoold hoofd, verzuchtte hij murw en gelaten: 'Ach ja, we worden legaal beroofd van waar we dingen voor…

Benedictus XVI geboren Ratzinger (1927) kondigt (2013) zijn eigen aftreden af, laatste en eerste boodschap, die de gehele religieuze en seculiere wereld direct begrijpt, accepteert en respecteert: "Bedankt voor de bloemen"…