Is het gek wanneer
ik zeg
dat ik het moeilijk vind
te verdragen en dat ik
met mijn ogen dicht
nog zoveel aan jou wil vragen
maar nu pas
in het ochtendlicht
begint het me te dagen
dat het verdriet
dat in mij zit
ik alleen moet dragen
Als ik in de spiegel kijk
dan kijk ik in je ogen
Tenminste
dat is wat mijn familie
doet geloven…
De golven slaan om,
de kracht is overweldigend
overdenderend en overdonderend
Ze sleurt je mee
en laat nauwelijks los,
verstrikt in haar verzuigingskracht
Opgewonden en vol angst
laat je je weerloos meevoeren
in haar grootsheid
Je voelt het tij keren
en trappelt tegen,
haalt adem tegen de stroom in
Je wilt onnadenkend blijven
waar…
Kruipend omhoog als groeiend gras
sluipend voort als dieren
Hoor het verkeer in volle gang
ogen schieten heen en weer
Niets staat stil en niets beweegt
al lijkt het telkens anders
Oren staan open in geslotenheid
hoor de mensen praten
Langzaam snel in pas vertraagd
dichtbij als grote bergen
Achterom kijken of de branding rolt
en de gewone…
Ik kan niet meer
ik ben helemaal op
Zoveel kansen keer op keer
maar nu word ik gek in m'n kop!
Ik mag mezelf niet gaan verliezen
kan niet anders dan dit stoppen
Moet echt voor mezelf gaan kiezen
zorgen dat m'n hart weer normaal gaat kloppen.
Laat me weer vrij zijn
en m'n vleugels spreiden
Voel me nu zo leeg en klein
wil nog meer verdriet…
Daar is hij weer, hij is terug
in elkaars armen, zijn lichaam
en even was 't vlug
alsof het nooit heeft bestaan.
Heb ik nu spijt?
ik zou het eigenlijk niet weten
was plaats en tijd even kwijt
ik wil zo graag vergeten!…
Dag lieve schat
mag ik jou iets vragen?
Was 't fijn om bij een andere vrouw
over mij te klagen?
Voelde je je machtig
om in mijn onwetendheid
je gevoelens te spuien
zolang ze maar met je vrijt?!
Was dat het
dat jou verblindde?
Mijn liefdevolle stommiteit
terwijl zij jou beminde?!
Ik zal je hierom haten
mijn hele leven lang
'k Zal…
Koele nachten
koude dagen
stromende regen
en talloze vragen
Drukkende borst
beelden in m'n hoofd
onweer en donder
de rest is verdoofd
Stoppen moet stoppen
met denken alleen
vrolijkheid kom
de rest, ga toch heen!…
Zwijgend kijken ze elkaar aan
niemand kan de klok vooruit zetten
en van terugdraaien is geen sprake
Kan nog nauwelijks op beide benen blijven staan
gevoelens die het toekomstbeeld beletten
pijn die naar bitterheid blijft smaken
Ze pakken elkaars hand
maar leidt naar geen enkel spoor
bloed stopt met stromen
Ijskoud is hier relevant
hoop…